Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Vincent Dorresteijn – Hemelvaartkamp Duikteam Platax

Met het hele gezin en de vereniging genieten van al het moois dat Zeeland te bieden heeft: Vincent Dorresteijn geniet van een lang weekend in Zeeland.

Zoals elk jaar was ook dit jaar weer het Hemelvaartkamp van Duikteam Platax. Op een camping in Renesse stond bijna een heel veld gevuld met onze leden. Twee jaar geleden was het nog erg koud met Hemelvaart, dus ik en mijn vrouw Marieke besloten om dit jaar lekker warm een huisje te huren een dorpje verderop. Dit had achteraf niet nodig geweest want mijn hemel, wat was het heerlijk weer!
Woensdag 24 mei om 20.00 was de officiële opening van het kamp door de voorzitter Sylvia Remmen en de briefing van de duiken door de hoofdtrainer Victor van Deelen. Daarna stond er een duik op het programma maar de meerderheid van de leden koos er voor om naar Ajax – Manchester United te kijken. Ik koos voor geen van beide en ben met mijn gezin naar het huisje gegaan voor een rustig avondje.

Duik 1 : 25/5/2017, 17,7 meter, 53 minuten.
Tijdens de briefing bleek dat er dit jaar maar weinig Oosterschelde duikers mee waren en zodoende had ik met Roel van Dijk afgesproken om te gaan duiken. Aangezien wij de enige twee leden waren is er besloten om de verenigingsduik die gepland was bij duikstek “Schelphoek” uit het programma te schrappen. Roel en ik besloten te gaan duiken bij “Plompe Toren.” Het was fijn duiken met Roel. Hij duikt al ongeveer sinds de tijd van Cousteau en heeft dus zat ervaring. Hij duikt dichtbij genoeg om hem te kunnen zien maar ver genoeg om niet steeds te botsen. Bij deze stek barst het van de grote Anjelieren die van veel stroming houden. Het zicht was zeker voor deze stek goed te noemen maar helaas hebben we niet veel bijzonders gezien. Wat wel opviel was het hoge aantal botervisjes.

Duik 2 : 26/5/2017, 11,1 meter, 46 minuten.
Voor ik ben gaan duiken heb ik met mijn gezin een wandeling gemaakt naar het havenhoofd van Zierikzee. We hoopten daar Bruinvissen te zien maar we hadden geen geluk. Het was enorm druk met bootjes op de Oosterschelde en dat was een leuk gezicht. We hebben genoten van een heerlijke picknick met brood van De Man Die Bakt uit Zierikzee en heerlijke verse aardbeien die we langs de weg hebben gekocht.
Roel had aangegeven deze dag met zijn dochter Samantha te willen duiken. Ik wilde graag weer in de Oosterschelde duiken dus ben naar de zeker met Hemelvaart druk bezochte Zeelandbrug gegaan. Ik ben 2 uur voor de hoogwater kentering te water gegaan bij Duikstek “Halverwege” en ben vandaar gaan driften naar de Zeelandbrug. Het eerste stuk is niet zo mooi begroeid en er zijn veel stukken zand. Ik had de hoop om Sepia’s te spotten bij de rekjes bij “Halverwege” maar ik heb geen rekjes gezien en ook geen Sepia’s. Ik heb wel een mooie Millenium Wratslak in het zand gezien. Een stuk verder richting de brug is het harde substraat weer bepalend voor het scenario. Prachtige Dodemansduimen en in elk hoek zit leven. Ik heb vele Noordzeekrabben en Kreeften gezien. Aan het einde van mijn duik heb ik om weer eens te oefenen mijn deco boei omhoog geschoten. Kort daarna merkte ik dat ik vast zat met mijn boei en ik werd door te stroming bijna tegen de pijler van de Zeelandbrug aangeduwd. Mijn boei was blijkbaar precies de andere kant van de pijler op gegaan. Ik probeerde terug te zwemmen om de pijler aan dezelfde kant als mijn boei te passeren maar de stroming gierde langs de pijler. Helaas knapte het koordje en toen ik boven kwam zag ik mijn boei weg drijven. Er zat ook een geheel welkoms comité aan de kant. De gehele dijk zat vol met toeschouwers. Ook Marieke zat lekker in het zonnetje en de kinderen waren lekker aan het spelen.
Na de duik was het tijd voor de barbecue met de vereniging. Roel was zo gastvrij om ons welkom te heten en we konden bij hem aan tafel aanschuiven. We zaten met de gehele club in een rij en hebben heerlijk gegeten. Het was erg gezellig.

Duik 3 : 27/5/2017, 23,1 meter, 59 minuten.
Vandaag had Roel wel weer zin in een Oosterschelde duik. “Burgsluis Oost” was de stek naar keuze. We hoopten hier rustig te kunnen gaan duiken maar een Belgische duikvereniging had ook deze stek verkozen. Roel en ik gingen als eerste te water en merkte meteen dat de stroming sterk was. Het was springtij dus dat was wel te verwachten. Deze stek is net als “Plompe Toren” prachtig begroeid met anjelieren. Het zicht was redelijk en we dreven met vrij hoge snelheid richting de kop van de nol. Daar werd het zicht snel slechter en we kwamen in een soort van wasmachine stroming terecht. Van het ene op het andere moment werden we in een cirkel weer terug richting het oosten geduwd en meteen weer naar het westen. Ik vond het tijd om even op adem te komen en Roel en ik hebben een steen vastgepakt en bleven even rustig wachten tot de stroming minder werd. Het was genieten op deze vierkante meter en we keken tevreden naar het schouwspel van onderwaterleven. Kort daarna kwamen 2 duikers voorbij knallen. Zij kwamen in dezelfde stroming terecht en ik zag dat de ene duiker in paniek was en naar boven wilde zwemmen. De andere trok hem weer naar beneden en voor ik het wist knalde ze van rechts naar links, van boven naar beneden en weer terug naar rechts en verdwenen zij uit het zicht. Roel en ik bleven rustig liggen en toen de stroming wat minder werd vertrokken we weer richting het Oosten. We moesten nog steeds flink werken tegen de stroming en na een poos kozen we een plekje om weer even uit te rusten. Precies daar zag ik het kuifje van een Gehoornde Slijmvis. Het diertje was goed verscholen en liet zich maar een klein beetje bekijken. Het was voor mij de eerste keer dat ik dit beestje zag dus ik was er erg blij mee. Na een poos gekeken te hebben zwommen we verder richting de uitstap. Pas de laatste 5 minuten van de duik was de stroming er uit maar het was alweer tijd om het water te verlaten. Wat een mooie duik!
Na de duik zijn we naar het kamp gegaan voor de prijsuitreiking van de fotowedstrijd en de aansluitende borrel. Ik doe zelf niet aan fotografie dus voor mij viel er niets te winnen maar desalniettemin was het erg gezellig borrelen met de vereniging.

Duik 4 : 28/5/2017, 10,5 meter, 58 minuten.
Zondag was het voor ons helaas weer tijd om naar huis te gaan. We hoefden geen tent af te breken dus er was nog gemakkelijk tijd voor een laatste duik. Ik besloot mijn geluk te gaan beproeven bij de Sepia rekjes bij de Zeelandbrug. Ik verwachtte wat minder drukte aangezien een hoop verenigingen de laatste avond afsluiten met een borrel en dan met een kater niet meer gaan duiken. Ik kon dan ook helemaal vooraan een parkeerplek vinden. Kort nadat ik te water ging zag ik een harder en een klein stukje verderop zag ik de eerste rekjes al. En ja hoor, warempel zag ik een mooi Sepia paar bij één van de met eieren gevulde rekjes. Na een poosje liet ik me verder naar het oosten drijven in de hoop meer Sepia’s te zien. Zonder verder succes besloot ik terug naar het paartje te zwemmen maar dit paartje bleek al ontdekt te zijn door een fotograaf met enorm fototoestel plus toebehoren. Ik had mijn kans al gehad dus besloot de fotograaf het rijk alleen te geven en zwom verder. Kort daarna zag ik nog een voor mij onbekende vis van ongeveer 30 cm en ik heb diverse Noordzeekrabben gezien in alle maten. De duikstek ligt er er erg mooi bij op het moment en in elk kiertje of gaatje was weer iets nieuws te ontdekken. Op het einde van mijn duik nog een klein Harlekijnslakje gespot en toen was het helaas alweer tijd om het water te verlaten. Met tegenzin zwom ik terug naar de kant waar mijn Marieke al op mij aan het wachten was. De afspraak was één uur duiktijd en tja afspraak is afspraak!

Op de terugweg zijn we nog even langs ons geheime adresje gereden waar je op de boerderij kan genieten van een heerlijke boerenomelet, uitsmijter of pannekoek met slagroom en aardbeien. Na deze stevige lunch zijn we naar huis vertrokken. Op de terugweg bedacht ik me : hoe lang zal het nu weer duren voor we weer naar Zeeland kunnen…

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief