Harry Brummelhuis – Speicherbecken Geeste

Als je in Twente woont, is de Duitse grens niet veraf. Dus kom je snel in de verleiding om ook over de grens duikstekken te bezoeken.

Als je veel (echt heel veel) paling wilt zien en ook baarzen en zoetwaterkreeften is het opslagbekken van de kerncentrale Lingen “the place to be”. Ter plaatse is deze duikstek bekend als Speicherbecken Geeste. Het is bedoeld als koelwateropslagbekken voor de nabijgelegen Kerncentrale Lingen.

De nachtduik in september.
Het is bijna donker als we om 20.30 uur aankomen. We maken even gebruik van de toiletten. Die zijn op dit uur nog open. Het ziet er schoon uit allemaal. Dan tuigen we onze sets op en kleden ons om. Rond negen uur staan we aan het water. Via een aangelegd strandje kun je zo het water inlopen.

We zwemmen eerst tot 8 à 9 meter diepte rechtuit, daarna naar rechts tot we bij een stenenveld komen. Er zit geen reliëf in deze aangelegde vijver, dus hebben ze kunstmatig een plek gecreëerd met holletjes en gangen . Daar zitten overdag veel palingen en zoetwaterkreeften in.`s Nachts komen deze tevoorschijn om op jacht te gaan. Maar zover hoeven we niet eens te gaan. De ene paling na de andere komt in het schijnsel van onze lampen.

Daar een paar hele grote baarzen. Deze zijn overduidelijk op jacht. Vaak zie je ze vanaf opzij in je lampschijnsel komen. Ze komen heel dicht bij om dan plotseling vooruit te schieten. Niet altijd vangen ze dan wat, maar vorig jaar heb ik van heel dichtbij gezien hoe een grote baars drie keer achtereen een kleine soortgenoot naar binnen schrokte. Deze kleine baarsjes bleven rustig op hun plek. Die grote baars leek er nauwelijks moeite voor te hoeven doen.

Even verderop liggen rioolpijpen. Vaak zitten daar ook palingen in. Weer een paar grote baarzen vlak bij een boom die hier is afgezonken.Deze bomen zijn begroeid met zoetwaterspons. Dat licht mooi groen op in het lamplicht. Als we op het stenenveld komen, zien we nog een aantal kleine zoetwaterkreeften.

Op de terugweg blijven we een tijdje hangen op 3 m. diepte. Het is daar sterk begroeid met waterpest. Het duurt niet lang of we zien de eerste paling, wachtend op prooi. Kleine baarsjes zwemmen voorbij, maar de paling reageert niet. Hij laat zich ook fotograferen. Dan op een moment, dat je het niet verwacht schiet hij (of zij??) voorwaarts en is het ook raak. Een baarsje dwars in de bek. Een beetje manoeuvreren, totdat de prooi in de lengterichting in de bek zit en slikken maar. Een wonderlijk schouwspel, waarbij ik vergeet te fotograferen. Desondanks toch een leuk einde van de duik.

 
Dan terug naar Almelo, maar niet nadat we eerst in Neuenhaus bij de Kebabzaak een Turkse wrap hebben besteld. We komen er maar één keer per jaar, maar de eigenaar roept steevast: “Da sind die Holländische Taucher wieder”. De man heeft een goed geheugen.

Nawoord
Om daar te mogen duiken moet je je eerst via internet aanmelden en de bevestiging uitprinten en achter je autoruit leggen. Je krijgt dan ook het reglement, waaraan je je moet houden. De plaatselijke Tauchverein wil op die manier grip houden op de zaak.