Harry Brummelhuis – Culinaire avonturen in de Zeeuwse wateren

Weet u dat strandkrabben eten met stokjes? Of met scharen in plaats van met mes en vork? Sinds afgelopen weekend weet ik dat wel. Ik heb het met eigen ogen gezien.

Afgelopen voorjaar kwam er weer een uitnodiging van per mail binnen van mijn Vlaamse mededuiker Pascal. Ik ken hem van een gezellig en leerzaam weekend in 2012. Dus nam ik graag de uitnodiging aan.

Facebook is een geschikt medium om contacten te onderhouden. Dus stond ik vrijdag 12 september bij Dreischor Frans Kokrif. “Ben jij Harry ?”vraagt iemand die aan komt rijden. Renske kende me van facebook. Dus voor een verlegen iemand als ik ,is dat ideaal om contacten te leggen. Leerde meteen mijn buddy Lianne kennen en Henk. We wachten nog even op Raymond en Sape en dan kan de eerste duik van het weekend beginnen. Er zullen er nog drie themaduiken volgen. Maar daarover straks meer.

Eerst maar eens met Lianne onder water. Het is een spraakwaterval, maar onder water heb je daar geen last van. Bij de reefballs is genoeg te zien en te fotograferen. Lianne fotografeert ook, dus dat komt goed uit. Zij maakt foto’s , ik schiet eenvoudige kiekjes. Ook wijst ze me op twee vorskwabben. Maar ze willen niet op de foto helaas.

Na de duik naar Burgh Haamstede, waar Peter van Bragt op ons wacht. De cursusgroep bestaat uit 15 mensen. De meeste van ons gaan eerst eten in het dorp.

Daarna de eerste inleiding over het thema “eten en gegeten worden” . Kreten als voedselweb, fotosynthese, predatie en andere moeilijke woorden komen voorbij. Het is tenslotte wel een cursus op niveau. Morgen gaan we zelfs wetenschappelijk onderzoek doen naar het eetgedrag van het Zeeuwse onderwaterleven. Nog een tijdje naborrelen en dan zoeken we onze slaapplaats op.

De volgende morgen serveert Ellie een lekker ontbijt en dan alweer de tweede inleiding en de voorbereiding op ons veldonderzoek. We gaan naar de Zeelandbrug om onderzoek te doen naar het eetgedrag van zee anemonen.

We krijgen stukjes vis mee , surimi en stukjes appel. En dan blijkt dat zee-anemonen geen planten zijn , maar wel degelijk dieren. Het gaat niet snel, maar de aangeboden vis en surimi wordt met de tentakels naar de mond begeleid. Ze werken het naar binnen zoals een slang ook een prooi naar binnen werkt. De slang heeft vaak giftanden om te verdoven.. Deze bloemdieren doen het met netelcellen . Na 20 minuten is een heel stuk vis naar binnen gewerkt. Op één van bijgaande foto’s is dat goed te zien.

De lunch doen we onder de brug en tegelijk de evaluatie van ons onderzoek. Na de lunch willen we naar Dreischor, maar daar is het op deze zonnige zaterdagmiddag super druk. Dus gaan we naar Den Osse Kerkweg. Daar is het…….. dus ook superdruk. We parkeren op grasveld rechts want de grote parkeerplaats s al helemaal vol. Onder water hebben we niet eens veel last van andere duikers. Waar ze allemaal blijven??

Nu moeten we het zelfde onderzoek doen bij krabben en kreeften, maar onder water blijkt dat ik het aas ben kwijt geraakt. Dan maar een gewone funduik. Morgen krijgen we nog een kans.

’s Avonds weer een lezing en uitwisseling van ervaringen. In het pension naast ons is ook een mariene biologiegroep aanwezig. Wij mogen om half tien mee kijken naar een reportage over het onderwaterleven in Ierland en Schotland.

Op zondagmorgen ontbijten we met op de achtergrond het gebeier van de kerkklokken.Vandaag gaan we kijken wat er gebeurt als je aas ergens neer legt. Wat komt er op af en hoe is de intera ctie tussen de diverse predatoren?

We doen de lunch bij de Zeelandbrug in afwachting van de laagwaterkentering om 13.00 uur. Lia en ik gaan naar Zijpe Goudzwaardweg. Daar is het minder druk. We moeten beide proefjes nog doen. Lia biedt vis aan de krabben.. Kleine strandkrabben zijn brutaler dan hun grotere soortgenoten. Ze vliegen op de vis af ,die we op een saté stokje geprikt hadden. Ik kom te dichtbij met mijn camera en de krab valt bij aan. Zij klemt zich aan mijn camera vast zonder het aas los te laten. Dan laat ze los en verstopt zich met het aas. Ook blijken ze appel te lusten. Maar doordat dit in het zelfde zakje was meegenomen . zat er wel vissmaak aan.

Ook hooiwagen krabben pakten het aas aan. Op hun langgerekte pootjes zitten kleine schaartjes. Daarmee knippen ze stukjes vis af en brengen het dan naar hun mond. Door dat deze armen relatief lang zijn is dit goed te zien.

Het derde proefje: Nu leggen we wat aas neer en kijken wat er op afkomt. Krabbetjes, maar ook grondels. De geur van dit aas verspreidt zich blijkbaar goed, want overal komen ze vandaan. Twee krabben vechten om een stuk aas en een grondel gaat er mee vandoor. Lia probeert fuikhoorns te lokken en dat lukt ook, maar deze slakken zijn niet snel genoeg. Andere jagers zijn hun voor. Dan biedt Lia één van de fuikhoorns een stukje aan. Dit wordt geaccepteerd, maar dan komt een brutale krab en neemt en het aas met fuikhoorn en al mee. Deze slak kan niks anders doen dan loslaten. Op de terugweg wijst Lia me nog een jonge sepia aan. Te snel weg voor een goede foto.

Na de duik terug naar Burgh Haamstede. We krijgen ons certificaat na de debriefing. Kiki maakt foto’s van deze diploma-uitreiking. Dan nog een groepsfoto. En tot het volgende weekend. Het is wel in september en dat is al een drukke maand voor mij. Maar we zullen zien. Het was een leuk thema en gezellige medecursisten. Friezen , Tukkers , Achterhoekers, Vlamingen en Hollanders. We konden goed met elkaar door één deur.

Weet u overigens waarom we (Nederlanders) over 3 jaar oorlog met België krijgen?
Dan snappen ze onze moppen. En Frankrijk raakt ook bij die oorlog betrokken, want het Belgische leger ging eerst de verkeerde kant op.

Lia, Kiki, Pascal, Raymond en de anderen. Dank voor het gezellige en leerzame weekend. En Lianne heeft nu ook voor het eerst in haar leven vrienden heb ik begrepen.