Dirk Van den Bergh – Genieten op een luxueuze duikstek
Duikreporter Dirk Van den Bergh geniet van het duiken en de pauzes tussen de duiken door. Met een zonnig terras, lekker eten en een buddy die je camera de dijk over draagt is het een luxe dag.
Datum: 17-06-2022
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg
Wanneer ik zie dat het eergisteren supermaan was en deze morgen springtij laten we het oorspronkelijk plan om eerst een duik bij de Zeelandbrug te doen op de laag water kentering vallen en spreken we meteen af bij duikstek Den Osse Nieuwe Kerkweg om daar twee duiken te doen. Blijkt een goede beslissing te zijn, want we horen van later toekomende duikers dat het zicht niet goed was en dat er bovendien veel volk was.
We zijn vroeg op de duikstek en hebben zo een parkeerplaats dicht bij het vulstation en de trap, maar ook hier komt er veel volk aangereden: de Duitsers blijken een feestdag te hebben! Vlug het water in!
Om 11.00 uur liggen buddy Frank Van Reeth en ik in het water. Ik heb nog steeds last van mijn knie en ben maar wat blij dat onze kantwacht Sylvia mijn camera mee over de dijk neemt. Geweldige duikstek, maar de trappen over de dijk zijn steeds een marteling!
Duikplan: uitzwemmen, de reefballs volgen en dan naar de fuchsia zeedahlia. Zou die er nog steeds zitten? Mijn laatste poging om ze te vinden was in oktober 2019 maar helaas toen. In mijn logboek zie ik dat het van eind mei 2019 was dat ik ze voor het laatst zag.
En ja hoor! Ze zit er nog steeds!
Op de terugweg ben ik mijn buddy kwijt: ik blijf iets te lang filmen bij een fuikhoorn en een garnaal in het ondiepe (zie video). Geen probleem: we zijn bijna aan de steiger. Wat wel een probleem is, is dat het water rood kleurt. Ik heb dit nog eens meegemaakt, dacht toen dat ik in chemische troep terecht was gekomen, maar Bas van der Sanden wist toen te vertellen dat dit afgestorven zeevonk is, zeer irriterend kan zijn en spoelen na de duik aangewezen is. Gelukkig hebben ze op de duikstek een douche!
Ik wijk af van mijn route om de wolk te ontwijken. Na 80 minuten ben ik terug aan de steiger. Sylvia neemt mijn camera weer terug mee over de trap!
Nog enkele leuke ontmoetingen van deze eerste duik: groene wierslak, steurgarnaal, schar en kleurige grondel:
Na een lang oppervlaktei interval (het is de eerste keer sinds lang dat ik twee duiken op één dag doe) doen we onze tweede duik . We liggen er in om 15.00 uur. We gaan deze keer naar links en mijn voornaamste doel is de driekantige kalkkokerworm op beeld vast te leggen. Dat lukt!
We hebben ook nog mooie ontmoetingen met een gewone zeedonderpad en een groene zeedonderpad:
Op het einde van de duik doet Frank teken dat hij er uit gaat. Ik blijf nog wat snuffelen en zie o.a. deze garnaal. Is dit misschien een speciale soort? Wie het weet graag een reactie!
Na 86 minuten ga ik er uit. Sylvia komt speciaal terug de trappen opgelopen om mijn camera te dragen! Thanks Sylvia! Daarna is het genieten van het extreme warme weer. Sylvia wordt er misselijk van en gaat alvast in de schaduw zitten op het terras van Even Pauze. We genieten nog na met een pintje en een overheerlijke kibbeling plate! Op naar de volgende! Wat is het toch heerlijk duiken in Zeeland!
