René Weterings – Zonnig duiken bij Malpique
Een dagje duiken op La Palma, zonder het gezin. Duikreporter René Weterings gaat een keer alleen op pad en bezoekt een mooie duikplaats op La Palma.
Datum: 4-8-2019
Duiklocatie: Malpique, La Palma
Het is zondag, de rest van het gezin heeft behoefte aan een relax dag in en rond ons vakantiehuisje in Todoque op La Palma. Ik niet, ik wil graag duiken, dus vandaag ga ik lekker twee duiken maken bij Malpique.
Cindy zet mij even af bij het kerkje van Todoque, want daar word ik opgehaald door Nanneke, Lisa en David. Er was gelukkig plaats over in de auto van Casa de Buseo – Duikhuis La Palma, dus hoef ik mooi niet zelf met onze huurauto te rijden. Ook wel eens lekker! De laadbak van de pick-up zit stampvol met de duikspullen van alle duikers. Het concept dat de duikspullen door de crew van de duikschool steeds van en naar de duikstek worden gebracht én dus ook netjes gespoeld worden, bevalt mij meer dan prima! Het enige wat ik steeds zelf mee moet slepen is een tas met een handdoek, wat eten en drinken en mijn natuurlijk mijn camera.
Onderweg naar het zuiden van La Palma geniet ik van het uitzicht, de LP-2 is de weg die door de bergen kronkelt. Het is nog geen vijfendertig kilometer rijden, maar met het tempo wat je hier op La Palma maximaal kunt rijden, duurt alsnog dik drie kwartier voor we bij de vuurtoren van Fuencaliente zijn. Daar verzamelen we en wachten we even op de andere gasten om vervolgens gezamenlijk het laatste stukje naar duikstek Malpique te rijden. Aan de voet van een steile vulkaanhelling ligt deze prachtige duikstek, de laatste circa vijftig hoogtemeters moeten heel voorzichtig genomen worden met de auto. Het is een zeer steile helling die ik zelf niet zou willen rijden met de huurauto. Maar met de 4×4 van de duikschool gaat dat prima! We installeren gezamenlijk het doek op de ondergrond van kleine lavasteentjes. Grote stenen op de hoeken en lange zijden voorkomen dat het doek de lucht in gaat. Daarna zetten we alle kunststof bakken met de duikspullen er op en kunnen we gaan opbouwen. De sanitaire stop moet hier ofwel in de oceaan ofwel achter een lavarots, want er is hier echt helemaal niks van voorzieningen aanwezig. Back to basic dus, hoewel het eigenlijk ook wel veel lijkt op duiken in Zeeland! Nadat ik mijn set heb opgebouwd en mijn pak aangetrokken heb, ga ik eerst even in de oceaan afkoelen. Man, wat heb ik het snel heet in die brandende zon. Ik hou van de zon, maar heb echt even behoefte aan nattigheid voor de duik. Na de briefing gaan we samen te water, ik haak aan bij het kleine groepje duikers met Lisa als gids.
Het water golft en breekt op het strand, het is zaak om goed te timen wanneer je het water in stapt. Daarna snel een stuk van het strand wegzwemmen en dan pas de vinnen aantrekken! Natuurlijk heb je altijd eigenwijze mensen, maar die leren dat hier snel af…haha. Na een paar minuutjes is de groep gereed en vertrekken we over het zwarte zand richting de ruige landschappen hier. Lisa gaat ons voor, ik krijg de ruimte om mijn foto’s te maken. Heerlijk wiegend in de deining geniet ik weer van het goede zicht hier. De basaltformaties doemen al weer op en we duiken er omheen, langzaam richting de locatie van de bekende kruizen van Malpique, die hier rond de achttien meter diepte zijn geplaatst ter herdenking van veertig monniken die hier in de zestiende eeuw zijn vermoord bij een piratenaanval.
Al snel zie ik een kleine pijlstaartrog mijn kant op komen, wat gaaf zeg! Ik heb mijn fisheyelens gemonteerd, dus het is zaak om erg dichtbij te komen. Het geluk is met mij, want deze pijlstaartrog laat dat nog toe ook. Met de snoot op mijn flitser belicht ik de rog en geniet ik van het resultaat op de display. De groep kijkt toe hoe ik mijn foto’s maak. Mooi begin van de duik, op het gemakje gaan we dieper en duiken we verder. Langs de basaltwanden hangt een trompetvis verticaal in het water. Ik weet niet zeker waarom ze dat doen, maar ik vermoed dat het onderdeel is van hun jachttactiek. Ik kan de vis erg dichtbij naderen en fotograferen, maar het komt niet goed over door de fisheyelens. In het zand zie ik een sierlijke anemoon, de tentakels wapperen heftig heen en weer in de deining. Maar na een paar pogingen lukt het me wel om er een leuk plaatje van te maken.
Onderweg richting de kruizen houd ik me bezig met het fotograferen van allerlei landschapjes. Van een kleurrijke close-up van een vreemdsoortig stukje rots, tot een bovenaanzicht van een van de basalteilandjes van deze duikstek. De zon dringt diep door in het water, er is ontzettend veel licht vandaag. Wanden met algengroei geven de boel een groene kleur en een rode soort zakpijp zorgt voor het contrast met dit groen. Ik ben zo druk bezig met de landschapjes dat ik de kruizen niet eens bereik, de rest van de groep doet wel een rondje en is weer snel bij mij. Op het gemakje duiken we gezamenlijk weer richting de kant, via de ‘canyon’. Een mooie nauwe doorgang tussen een paar grote rotsformatie. Ik geniet van deze eerste duik van de dag en na een uur is het weer voorbij en steek ik mijn hoofd boven het water van de diepblauwe Atlantische Oceaan, waar de zon nog steeds heerlijk schijnt! Onder de golven maak ik nog even wat foto’s van de branding rond een rotsformatie, wat een gaaf gezicht en een mooie plek om de duik te eindigen. Straks even lekker wat eten en drinken en dan vanmiddag nog een keer het water in!
Max. diepte 15,2 m, temp. 22 gr.C., zicht ca. 10-25 m, duiktijd 61 min.
Duik 915 (Malpique, La Palma, zondag 4-8-2019, 12.15u)
