René Weterings – Duik nummer 1000!

Duikreporter René Weterings bereikt eindelijk zijn lang verwachte mijlpaal van 1000 gemaakte duiken! Na de duik wordt hij verrast door zijn buddy Jeroen.

Datum: 2-11-2020
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg

Het is vandaag de warmste novemberdag ooit, het is alsof er een warme föhn blaast uit het zuidwesten. Een vreemde gewaarwording, maar des te meer reden om gewoon te gaan duiken!

Vandaag maak ik mijn duizendste duik. Buddy Jeroen had zich al gemeld om bij deze mijlpaal aanwezig te zijn, gewoon voor de gezelligheid. Nou daar zeg ik geen nee tegen, dus op vrij korte termijn werd de duikafspraak voor deze maandagavond gemaakt. Als het einde werktijd is spring ik in de auto en rijd ik met een mooie ondergaande zon naar Zeeland. Het is inmiddels weer flink gaan waaien en de wind voelt ook echt niet meer zo lekker aan moet ik zeggen. Onderweg eet ik mijn diner op, een simpele sandwich met kip. Ik geniet van het uitzicht en zie het gaandeweg steeds donkerder worden. Eenmaal op de parkeerplaats is het pikkedonker, wat gaat dat snel!

Jeroen arriveert niet veel later en we tuigen de boel op om snel te water te kunnen. De wind jakkert over de parkeerplaats, dus het is zaak om snel in onze duikpakken te kruipen. Ik ga droog, Jeroen nat. Nou hij liever dan ik! Ik moet er niet meer aan denken, bah bah. We gaan aan de rechterkant van de steiger te water en spreken ongeveer een duiktijd van een uur af. In het oosten zien we nog net de maan opkomen voor we onder water gaan. Het water voelt niet al te koud aan, door de warme dag en nacht zal het afkoelen ook niet zo snel gaan. Het zicht is prima, het golft wel wat. Maar allemaal goed te doen.

Op de oesters vind ik al snel een bruine plooislak op een handig plekje. Het is helaas een zeenaaktslakje wat met zichzelf in de knoop ligt, zo lijkt het. De rinophoren kruisen elkaar en ik kan amper de voor of achterkant herkennen. Het kleine frutje komt dan ook niet heel aantrekkelijk in beeld. Ik duik snel verder en laat me wat zakken. Af en toe drijft er een Amerikaanse ribkwal voorbij, glasaaltjes schieten weg en soms laat een koornaarvisje zich even zien. De fluwelen zwemkrabben wandelen brutaal over de oesters, met hun rode ogen zien ze er toch wat dreigend uit. Noordzeekrabben zijn er ook, maar die houden zich rustig.

De zeedahlia staat op zijn oude vertrouwde plekje en ik maak toch weer wat foto’s. Eigenlijk word ik niet meer warm van deze anemonen, maar het is wel zo’n beetje de enige bron van echt felle kleuren op dit moment. In mijn ooghoek zie ik Jeroen bezig, hij ligt op negen meter diepte en is duidelijk iets aan het filmen. Ik laat hem zijn gang gaan en duik op mijn gemak naar het westen. Kreeften laten zich zien in mijn lamplicht, verder is het aardedonker. Ik besef me dat dit mijn eerste nachtduik in 2020 is en daarnaast is het toch al heel lang geleden. Ik heb dit jarenlang heel veel gedaan, dus het is wel passend dat mijn duizendste duik ook een nachtduik is.

De garnalen die rondkruipen zijn van het formaat ‘gamba al ajillo’ of misschien wel ‘gamba pil pil’. Je zou er bijna honger van krijgen! Maar ik houd het maar bij het maken van een foto van die prachtige gedetailleerde koppen met die segmentogen. Kleuren zijn er soms nog van de paarse buisjesspons of de oranje massaspons. Af en toe zie ik een zakpijp omringd met kolonievormende zakpijpen of een Japanse zakpijp. Ik maak wat foto’s, maar echt veel interessanter wordt het vanavond niet ben ik bang. Het is duidelijk herfst zonder echt bijzondere dieren in het Grevelingenmeer.

Eenmaal terug in het ondiepe deel vind ik tussen het roodwier nog een koppeltje zeenaalden en maak mijn laatste foto’s van vanavond. Het is mooi geweest, ik kijk even aan het wateroppervlak om te zien hoe ver de steiger nog is. Ik zie Jeroen al bij de steiger, dus ik maak even wat snelheid naar de steiger. Samen wandelen we terug naar de auto, genieten we na van de duik en de heldere maan. Nadat we weer warm aangekleed zijn, word ik door Jeroen getrakteerd op heerlijke appelflappen en hij heeft zelfs speciaal voor mij gezorgd voor kaarsjes met het getal 1000. We lullen de avond vol en zo is deze ietwat saaie duik toch onderdeel geworden van een erg gezellige avond.

Dat er nog maar heel veel mooie duiken mogen komen!

Max. diepte 9,5 m, temp. 12 gr. C., zicht ca. 3-5 m, duiktijd 65 min
Duik 1000 (Den Osse Nieuwe Kerkweg, maandag 2-11-2020, 18.30u)