Wouter Hoogerwerf – Omringd door rovers

Lekker met de boot de Vinkeveense plassen  op om  zonder drukte op zoek  te gaan naar de mooiste rovers van het zoete water. 

Datum: 30-06-19
Duiklocatie: Vinkeveen bootduiken

Na vrijdag en zaterdag al de hele dag op het water gezeten te hebben met ons plezierjacht was het zondag tijd om eens onder water te gaan kijken. Met Alphense duikvereniging Atlantis waren we te gast bij Scuba Academie te Vinkeveen. In het zonnetje bouwden we onze sets op en brachten ze aan boord. Voordat we uitvoeren nam ik alvast even een duik om wat fris water in m’n pak te laten lopen. Die verkoeling was zeer welkom. Eenmaal op de plas werden de situatie en weersomstandigheden afgewogen om een duikstek te bepalen. Het werd eiland 8 zuid. Hier liggen wat wrakjes en als je bereid bent om wat verder te zwemmen is de snoekentuin bereikbaar.

De afgelopen 5 keer dat we met Scuba Academie bootduiken hebben gemaakt zijn we altijd wel een keer bij de snoekentuin wezen kijken dus dat werd ook deze duik ons doel. We rolden achterover en we zweefden zo rond de thermocline op 8 a 9 meter richting oost-, noordoost . Vanwege het mooie weer en het vele bootverkeer had ik het zicht wel slechter verwacht. We keken zo nu en dan toch zeker 12 meter ver. We passeerden een gezonken zeilbootje en later een praampje. Hier en daar schoot er een kreeftje weg maar verder was er niets te bekennen. Na 25 minuten gebaarde ik naar mijn buddy waar die vissen nou zaten?

Nog geen minuut later bereikten we de eerste zandplaat van de snoekentuin en waren ook de eerste vissen daar. Twee snoekbaarzen en een grote baars lagen ons daar aan te staren. Dat was mooi! Zoveel vis hadden we de afgelopen 5x dat we hier waren nog niet gezien. We zwommen rustig verder naar de tweede zandplaat waar onze mond haast open viel. Op de door de zon opgewarmde open plek in de begroeiing lag een mega snoek van rond de 120cm. Daaromheen zwermden tientallen snoekbaarzen. Er zaten geen kleintjes tussen want haast iedere vis was groter dan 80cm. Twee baarzen manoeuvreerden behendig tussen de grotere rovers door terwijl zij zelf ook al geen kleintjes waren. We ploften neer in het zand en bleven rustig liggen. De vissen passeerden ons op nog geen meter en als ik gewild had kon ik het puntje van de staart van de grote snoek aanraken. Foto’s maken viel niet mee aangezien we ons midden in het dwarrelende water van de thermocline bevonden. Waar je ook keek, overal dikke vissen. Ook wat verder naar boven hingen snoeken en snoekbaarzen als silhouet in het zonnetje. Een ander buddypaar was ook verderop gaan liggen en seinde ons dat we onderhand wel terug moesten. Oeps, ja het was nog best een eindje zwemmen terug naar de boot. Terug aan boord zijn er 3 buddyparen die erg enthousiast zijn over de hoeveelheid roofvis die ze gezien hebben. Één paar is tot de eerste zandplaat gezwommen en heeft dus een handje vol vissen gezien maar twee paren hebben niets gezien.

Na de lunch word gezamenlijk besloten om nog een duik op de snoekentuin te maken maar nu via de andere kant van het eiland. We laten ons met z’n allen op de zandbodem zakken en wat een geluk, de snoekbaarzen zijn er nog! Met 5 buddyparen genieten we van het schouwspel. Het zicht is wat minder maar vissen zijn er nog net zo veel. Ik bedenk me onder water hoe het wateroppervlak er nu uit zal zien als een kookpot. Plots klinkt er een zoemend geluid naast me, wat is dat nu weer? Brutaal komt er in ene een onderzeeër tussen de duikers in liggen. Ojah die hadden we ook nog meegesleept de plas op. Leuk voor de passagiers om ook zoveel vis te zien. Na ongeveer een kwartiertje besluiten we de vissen hun rust weer te gunnen en noordwaarts te zwemmen waar de boot op ons zal wachten. De rest van de duik valt wat tegen maarja wat wil je ook als je de snoekentuin jackpot wint.