Dirk Van den Bergh – Net op tijd uit het water!
Duikreporter Dirk Van den Bergh valt uit zijn bed voor een vroege duik bij de Zeelandbrug en wat daarna gebeurde was geen storm in een glas water.
Datum: 28-02-2019
Duiklocatie: Zeelandbrug
Deze morgen ben ik letterlijk en figuurlijk uit bed gevallen: letterlijk om 04.30 uur omdat ik teveel opgeschoven was om de kat een plaatsje naast mij te geven en figuurlijk om 05.45 uur om me klaar te maken om te vertrekken voor een duik bij de Zeelandbrug.
Dit vroege uur had alles te maken met de weersvoorspelling: na een recordweek voor februari met temperaturen boven 20° werd er voor vandaag een weersomslag voorspeld. Gelukkig lukt het mijn buddy Petra Smit om een meeting naar de namiddag te verplaatsen, zodat we ’s morgens op de hoog water kentering kunnen duiken, want die omslag kwam er inderdaad! (zie beelden op het einde van de video).
Ondanks het vertrek op het spitsuur (beiden uit een heel andere richting), komen we om 08.00 uur gelijktijdig aan bij de brug! We zijn blijkbaar de enige liefhebbers om op dit vroege uur te komen duiken. Het ziet er goed uit! Weinig wind en helderder water dan vorige week. Snel optuigen, want om 09.00 uur moeten we in het water liggen. We gaan van de westelijke naar de oostelijke trap duiken en als we er te laat inliggen riskeren we een te harde tegenstroming. Even probeert een weerbarstige o-ring bij Petra voor vertraging te zorgen, maar om 09.03 uur liggen we erin.
Het zicht is tussen de 2 à 3 meter en we zakken af tot max 15,4 meter. Er zitten opvallend veel zeesterren, waaronder stevige exemplaren.
Aan heremietkreeften en hooiwagenkrabben ontbreekt het ook niet!
Een Galatheakreeft poseert mooi en een strandkrab wil absoluut mee in beeld.
We blijven een tijd op diepte richting brug en een niet te harde stroming geeft ons wat snelheid bij. Na 25 minuten vervolgen we tussen de 10 à 11 meter. Wanneer ik na 35 minuten een tijd blijf hangen om een zeespinnetje te filmen ben ik Petra kwijt … Even gas bijgeven in de hoop haar terug tegen te komen, maar geen Petra meer te bespeuren. We zijn te lang op diepte gebleven om meteen naar de oppervlakte te gaan kijken, dus ik stijg langzaam om mijn veiligheidsstop te houden. Ik ga daarna aan de oppervlakte kijken, maar geen Petra en geen bellen … Ik ben ondertussen bij de pijler en vlak bij de trap, dus ik ga er uit, zodat ik vanop de dijk kan kijken. Onderweg leg ik nog even deze harlekijnslakjes vast …
Ja hoor, daar zie ik bellen en dat is zeker Petra, want we zijn nog steeds de enige duikers! Petra is nog even bij de pijlers geweest en heeft daar nog een brede ringsprietslak, roze eitjes en veel tubularia gezien. De tijd dat ze in paniek naar de 112 belde omdat ze me kwijt was is duidelijk voorbij nu ik mijn brevet van self sufficient diver heb! Ik heb 49 minuten in het water gelegen en Petra 55. We hebben het allebei koud en Petra deze keer het meest. Ondanks de warme temperaturen van de voorbije dagen is het water nauwelijks opgewarmd! Mijn computer geeft 5,1° aan …
Na het spoelen en omkleden willen we nog wat napraten, maar daar komt snel een einde aan. Plotseling steekt er een harde wind op en komt er een mistbank aanwaaien. Snel inpakken en wegwezen! Ik ga mijn fles nog vullen en neem nog vlug een kijkje over de dijk. What’s happening? Ongelooflijk hoe het decor op zo’n korte tijd totaal veranderd is! Gelukkig was de kentering geen uurtje later!
Voor wie regelmatig mijn reportages leest: ik ben er nu een maandje tussenuit. Eerst skiën en dan voor de vijfde keer het warme water van Dahab opzoeken … Tegen die tijd zal het water hier wel wat opgewarmd zijn zeker?
