Joeri De Paepe – Haaien op Cocos Island

Na jaren dromen was het voor Duikreporter Joeri eindelijk zo ver – een duikvakantie naar Cocos Island. De videocamera ging mee. Geniet van het indrukwekkende onderwaterleven.

Datum: October 2019
Duiklocatie: Isla del Cocos

Na jaren dromen was het eindelijk zo ver : we gingen naar Cocos Island. Voor vele duikers het Walhallah… de beelden van de tientallen hamerhaaien – dat wil je toch ook zien ?

Om in Cocos Island te geraken, moet je wel wat reizen. De reis gaat over de USA naar San José, de hoofdstad van Costa Rica. Vandaar heb je dan een busreis door het mooie binnenland (prachtige bergen, wouden, …) : het land is in feite een aaneensluiting van beschermde natuurparken. De busreis eindigt aan de westkust in Puntarenas. Wij verbleven er enkele dagen om rustig te acclimatiseren.Na enkele dagen rust was het dan zo ver ! We checken in op de boot (Sea hunter) en beginnen aan de heenreis… van een goede 500km varen. Dat stukje doe je meestal in een goede 32-36 uren (afhankelijk van de weersomstandigheden).

De boot is er eentje met alle comfort en de bemanning doet alles om het naar je wens te brengen : lekker uitgebreid eten, snacks, alle drankjes die je maar kan wensen. Nu, uitgebreid eten zat er voor vele medereizigers niet onmiddelijk in. Velen leken wel een winterslaap te doen tijdens de overtocht (pilletje tegen de zeeziekte en hibernation mode).

Tijdens de overtocht krijgen we alle informatie over hoe het eraan toe zal gaan. Zo horen we tijdens een sessie :”op een gemiddelde trip zie je een goede 70 hamerhaaien ! Als je geluk hebt, zie je die misschien wel tijdens 1 duik.” We kijken rond en zien enkel stralende gezichten.

Na een goede 36 uren varen zijn we er ! Uitgebreid ontbijt (jaja, iedereen is er deze keer – ook de winterslaaptoeristen), briefing, gear up en we varen uit met de klein, snelle duikboten ! Hammertime of niet? We duimen alvast !

De eerste duiken bouwen alvast goed op : eerst wat witpuntrifhaaien, paar stingrays, mooie scholen yellow grunts en wat koraal. Tijdens de laatste duik op de eerste dagn krijgen we een kleine teaser : wat hamerhaaien schimmen … damn, jammer dat de zichtbaarheid niet zo denderend is !

Tussen de duiken in hoef je echt niets te doen : alle materiaal blijft op de kleine bijboten, nitrox wordt bijgevuld (en uitgemeten), je warme handdoeken liggen klaar, je masker gaat in je privé-bak, je camera gaat naar je privé-vakje om te drogen, … zalig ! Oja, en je moet snacks (vers fruit, warme gebakjes, …) verorberen. Dit gaat een zware reis worden.

De volgende dagen bouwen we op naar de meer wilde duikstekken : wilde zee, harde stroming, diep, … . Het profiel van de meeste duikstekken is hetzelfde : richting cleaning stations voor groot spul te zien, bepaalde spots opzoeken voor ander groot spul, … . Voor het mooie koraal moet je er niet echt zijn, hier kom je voor het groot spul (hamerhaaien, tijgerhaaien, galapagos haaien, silky sharks, white tips, walvishaaien, manta’s, stingrays, … en als je echt geluk hebt walvissen en orca’s).

Na een mooie periode van eat-sleep-dive repeat komen we bij de laatste duikdagen aan en die stellen echt niet teleur. Alsof iemand het beste voor het laatste gehouden heeft, krijgen we de ene climax na de andere. Daar droom je als duiker echt van. Een duik aan een cleaning station waar de hamerhaaien zich laten kuisen, een moment waar je tot 5 tijgerhaaien voor en achter je ziet langszwemmen, een spot waar grote marble stingrays liggen te stoeien, Almaco Jacks (de grootste Jacks soort en omg – groot !), … . De absolute climax voor ons was dat beeld dat iedereen kent van Cocos : boven je zo’n mega school van hamerhaaien (+100 ?) die langszwemt.

Meerdere keren kwamen we boven water dat je even tijd nodig had om alles te ‘processen’ : je had zoveel gezien dat je het even moest verwerken. Prachtig toch ?

Het onderwaterleven kan zo mooi zijn ! Daarom duiken we – hiervoor doen we het (ook).