René Weterings – Een duik bij de ‘winterduikstek’

De woensdagavondduik wordt gepland op hun ‘winterduikstek’. René duikt met Goof onder bij Dreischor Reefballs. 

Datum: 20-9-2017
Duiklocatie: Dreischor Reefballs

We hebben een week overgeslagen, maar vanavond gaan we weer op pad voor de woensdagavond duik. Natuurlijk staat de kentering in de Oosterschelde weer eens verkeerd, dus kiezen we maar voor Dreischor Reefballs. Dit noemen we onze “winterstek”, maar daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken.

Afgelopen zondag maakte ik nog twee duiken vanaf de Tertius, de tweede duik was in het Grevelingenmeer. Een stukje oostelijk van het gemaal, maar ik vond het er vanaf vijf of zes meter diepte al erg doods uitzien. Ik hoop dus dat dit bij de reefballs wat minder zal zijn. Goof en ik maken het plan om eens naar het kasje te gaan zoeken. Dat moet daar ergens op acht of negen meter diepte staan, maar de details weten we niet. We kijken wel gewoon of het vinden of niet.

Het Grevelingenmeer ligt er prachtig mooi bij, het is droog weer en er staat nagenoeg geen wind. Mooie condities dus, we hebben er zin in. We zijn niet alleen vanavond, er staan nog een paar auto’s. Uiteindelijk liggen we wel als eerste in het water en zakken we af. Het zicht is best aardig, maar ik had op nog beter zicht gehoopt. Vanaf boven zag het er erg helder uit, maar toch hangt er wat stof. Maar niks om echt over te klagen, we gaan richting het westen in de hoop dat kasje te vinden. Ik zweef over de zandbodem en zie onder mij een groot aantal grondeltjes wegschieten. Weduwroosjes dansen in de lichte stroming die van west naar oost gaat. Oesterbankjes zijn rijkelijk begroeid met zeeanjeliertjes en af en toe is er een slibanemoon te vinden.

Na een paar minuutjes zie ik het bekende frame opdoemen. Die staat op een paal op ongeveer negen meter diepte en is prachtig begroeid met mosselen en zeeanjelieren. Ik bekijk het even, maar ga weer verder met mijn zoektocht naar het kasje. Een stukje achter mij zie ik Goof zijn lamplicht, dus die volgt ook nog. Het water is nog lekker, zo’n zestien graden en dat is nog heerlijk. Van mij mag het een heel jaar zo zijn, niks mis mee. In mijn gedachte duik ik hier over een paar maanden weer en zal dan een heel ander gevoel aan mijn handen hebben. Snel deze gedachten wissen en genieten van het hier en nu.

Het valt me op dat er veel zeenaaldjes zitten, de een wat groter dan de ander. Maar opeens zie ik een wel erg groot exemplaar. Ik schat deze op ongeveer veertig centimeter lengte, een erg mooie vis. Ik maak wat foto’s en gelukkig laat het diertje dit allemaal toe. Ik duik verder en speur de bodem af naar een structuur wat op een kasje zou kunnen lijken, maar het wil niet lukken. Ik ben Goof inmiddels ook definitief kwijt en besluit maar gewoon wat rond te kijken en de zoektocht te staken. Ineens zie ik op de bodem een snel bewegende gedaante, ik zie niet meteen wat het is. Als ik met mijn lamp in de richting van de beweging schijn, zie ik dat het om een gewone zeedonderpad gaat. En klein is hij niet!

Wat een mooi groot exemplaar zeg, zou dit al een vroeg signaal zijn dat we weer richting najaar en winter gaan? De vis laat zich goed bekijken en lijkt zelfs goed gebruik te maken van het lamplicht. Af en toe gaat die grote bek van hem wijd open en worden er diertjes verorberd. Het gaat te snel om te zien wat deze ruige vis naar binnen werkt. Gaaf hoor, hier kan ik wel van genieten, dit maakt de duik. Op mijn gemak maak ik diverse foto’s en moet wel oppassen dat ik zelf geen stof maak. De bodem is hier echt heel erg gevoelig voor verstoring, dus ik moet mijn trim goed in de gaten houden. Na een tijdje is het mooi geweest, ik zie dat mijn luchtvoorraad al weer flink gedaald is.

Langs de dijkwand zwem ik terug, ik moet een heel eindje afleggen. Onderweg zie ik in een holletje onder de oesters een flinke vorskwab. Hij schiet in alle haast dieper weg en uit het zicht. In het ondiepe deel zijn de koornaarvisjes goed vertegenwoordigd, ze hangen in alle rust in de water kolom en schieten weg als ik in de buurt kom. De duik wordt op deze manier op een mooie manier beëindigd, ik heb genoten.

Duik 782 (Dreischor Reefballs, woensdag 20-9-2017, 20.00u)
Max. diepte 9.5m, temp. 16gr.C., zicht 3-5m, duiktijd 70min.