Dirk Van den Bergh – Een doorschijnende zakpijp onder de loep …
Vlak voor zijn duik krijgt Dirk Van den Bergh nog wat goede tips. De grote vraag is of hij resultaat gaat hebben.
Datum: 21-10-2019
Duiklocatie: Bergse Diepsluis
Ik kan me in de auto wat opwarmen na mijn duik bij Strijenham (zie vorige reportage) terwijl ik ga vullen en naar de Bergse Diepsluis rij. De verwarming gaat op 26° want mijn vingertoppen zijn gevoellos geworden …
Er staan slechts enkele auto’s op de parking en een Belgisch buddypaar komt juist uit het water. Ze zijn enthousiast, want ze hebben het zeepaardje ontmoet. Ze maken er geen geheim van waar het zit en dus heb ik weeral een duikdoel!
Ik ga eerst naar het platform. Het zicht is goed. Onderaan verstoppen de steenbolken zich wanneer ik er met mijn videolampen op schijn. Ik verschalk ze door met mijn duiklamp de andere kant te verlichten …
Op naar de sepiastokken waar het zeepaardje moet zitten. Ik ben 100% zeker dat ik bij het aangeduide rekje ben, maar er is geen zeepaardje te zien. Er zitten wel veel zeenaalden en hooiwagenkrabben.
Deze hooiwagenkrab heeft zich mooi versierd met wieren en sponzen. De haartjes waarop hij zijn camouflage kleeft zijn goed te zien.
Dit is duidelijk een doorschijnende zakpijp: die ga ik thuis eens verder onder de loep nemen!
De doorschijnende zakpijp kan 15 cm lang worden. Ze zorgt zelf voor een waterstroom, waardoor ze ook in stilstaand water kan leven. Ze heeft een in- en een uitstroomkanaal. De instroomopening is de grootste met 8 gele lobben. De uitstroomopening heeft er 6 en staat iets lager aan de zijkant. Bij verstoring trekken ze samen. Op de foto zijn de ribbels van de kieuwzeef te zien. Hier wordt zuurstof uit het water gehaald en het voedsel gezeefd, waarna het via het darmkanaal naar de maag geleid wordt. Ze hebben ook een hart en het is me niet duidelijk of het nu het hart of de maag is welke duidelijk op de foto te zien is. Het gefilterde zeewater en de onverteerde delen van het voedsel, zeg maar de poep, worden via de uitstroomopening uitgescheiden. Dat kanaal is ook duidelijk te zien. Wist je trouwens dat deze dieren, net als de mens, tot de gewervelde dieren behoren? Hiervan is echter alleen sprake in het larvaal stadium. Meer info hierover vind je in dit artikel: https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=24452
Deze anemoon bracht me weer in verwarring … Dat is toch een slibanemoon? Hoort die dan niet in het zand of het slib te zitten? Opzoeken … Nee dus: ze kan ook tussen spleten zitten, zoals hier het geval is.
De witte streep die over de lengte van elke tentakel loopt en kenmerkend is voor de weduwroos is op onderstaande foto goed te zien, net als de strepen op de zuil. De weduwroos houdt niet van sterk stromend water, dus je zal ze voornamelijk in de Grevelingen of het Oostelijk deel van de Oosterschelde tegenkomen.
Ik zwem nog eens terug langs het bewuste rekje, maar nog steeds geen zeepaardje te zien … Ik zie op mijn computer dat ik dieper ben geweest dan 10 meter (20 centimeter …), dus veiligheidsstop en na 51 minuten ben ik boven.
De parking is weer helemaal voor mij alleen. Even het thuisfront verwittigen dat ze me niet moeten komen zoeken en uit de wind achter mijn auto geniet ik nog wat na van de natuur boven water bij de Bergse Diepsluis!
