Dirk Van den Bergh – De aanhouder wint
Hij heeft een tijdje moeten zoeken, maar eindelijk is het dan zo ver: Duikreporter Dirk Van den Bergh vindt en filmt de sepia’s bij de Bergse Diepsluis.
Datum: 29-05-2019
Duiklocatie: Bergse Diepsluis
Na een eerste duik, waarbij Bert Peeters en ikzelf elk een andere kant opdoken en vergeefs naar sepia’s zochten (zie vorige, reportage), maken we nu een tweede duik samen. Hoe Bert het doet, ik weet het niet, maar als er iémand is die ze meestal weet te vinden is hij het. Hij zegt grappend dat hij zijn zak sepiazout bijheeft en we gaan op zoek.
We liggen nog niet lang onder of we hebben prijs! Eindelijk stokken met sepia eieren! We wachten rustig af en ja hoor, daar verschijnen er twee. Het vrouwtje gaat eieren afzetten en het mannetje houdt de omgeving in het oog.
Het is prachtig om te zien hoe het vrouwtje de eieren aan de stokken knoopt!
Op de eerste foto lijkt het of de sepia ons in het oog houdt, maar dat is niet zo. Hij trekt zich van onze aanwezigheid niets aan, maar wel van een rivaliserend mannetje dat even later opduikt! (zie video).
Wat verder staan nog stokken met eieren en zitten er ook nog twee sepia’s! Bert gaat daar filmen, zodat we mekaar niet storen. Wat heb ik geluk zeg! Bij mijn stok gaan het mannetje en het vrouwtje op de bodem liggen en ze beginnen te paren! Hierbij “omarmen” ze mekaar en brengt het mannetje met één van zijn vangarmen (de hectocotylus die links onderaan zit) spermapaketten in de mantelholte van het vrouwtje. Ik blijf er minutenlang van genieten.
Na een tijdje wisselen Bert en ik van stok. Ik heb weer geluk! Een mannetje steekt zijn armen dreigend omhoog en kruipt achteruit, niet uit angst voor mij, maar van achter mij komt een andere opduiken en valt hem meteen aan … Wow! De sepia’s hebben een krachtige papegaaienbek tussen hun armen zitten, waarmee ze schaaldieren moeiteloos kunnen kraken, maar ook tijdens een gevecht mekaar stevig kunnen verwonden, soms met dodelijke afloop …
We blijven 45 minuten van het schouwspel genieten, maar dan is het tijd om richting trap te gaan want we moeten nog een heel eind zwemmen. Gelukkig heb ik mijn 300 bar fles genomen en heb ik nog 152 bar over! Ik zie nu dat ik deze stokken maar net gemist heb tijdens mijn eerste duik! We proberen de stokken met de pijlinktviseieren terug te vinden, maar die missen we. Eigenlijk interesseert het ons niet meer wat we onderweg zien: we willen zo snel mogelijk aan de oppervlakte onze euforie met mekaar delen! Na 75 minuten zijn we terug boven. Bedankt Bert en sorry dat ik juist die unieke momenten had …
Het is ondertussen 16.30 uur geworden. Bert moet naar huis, maar ik kan nog een paar uurtjes nagenieten vóór ik mijn derde duik van de dag maak met de zomeravondduik van Lia van der Laan.
Bekijk de video zeker met het geluid aan, zodat je tevens kan genieten van het prachtige muziekstuk van SAFVK, een componist van filmmuziek, die zijn werk ter beschikking stelt zonder royaltyclaims. De titel “Tragic Love” inspireerde me om het scenario van de video te maken.
