Carla van Westing – Brrrrr… maar toch wel lekker

Het is al weer even geleden dat duikreporter Carla van Westing heeft gedoken. Hoewel de watertemperatuur nog mee valt, valt het onderwaterleven wat tegen.

Datum: 27 januari 2018
Duiklocatie: Anna Jacobapolder

Ik wil al een paar keer gaan duiken, maar steeds komt er iets tussen. Inmiddels is het dus al meer dan een maand geleden. Maar vandaag komt het er van! Ik heb om half 9 afgesproken bij de Gouden Leeuw om vandaar uit naar de Zeelandbrug te gaan. Alleen klopt de tijd niet. Als ik dat meld bij aankomst aan de 3 heren erg raar te kijken. Maar de tijden van de Duikersgids zijn niet goed. Hij geeft dezelfde tijd aan voor de Zeelandbrug en de Bergsediepsluis. En die zijn bijna een uur vroeger dan Burghsluis. Niet erg logisch dus. Maar gelukkig zijn er nog andere sites om te raadplegen en de mannen geloven me. Alleen is het springtij en zeker 1 van de mannen heeft een hekel aan buiten het tij duiken.

Dus we kiezen voor een andere locatie, Anna Jacobapolder, want daar hoeven we niet op het tij te letten en ze hebben daar een snotolf gezien een week geleden. Keuze is dan zo gemaakt en we rijden naar Anna Jacobapolder.

Daar aangekomen zijn we de enige 2 auto’s en de wind is stevig in Zeeland. Ik heb alweer koude handen voordat ik het water in ga. Vorige week heb ik al geprobeerd mijn pak te plakken, hopelijk heeft het geholpen! Vol spanning ga ik met mijn buddy te water. Met de juiste aanwijzingen waar de snotolf moet zitten. Overigens nog zonder nest, dus nog mobiel hè.

We gaan onder en het valt mee, de watertemperatuur. Voor mij tenminste, nu even. Het ziet er best een beetje doods uit. Weinig leven. Wat krabbetjes, dat wel, maar verder niet veel. Op een gegeven moment zie ik wel een joekel van een Aeolidia papillosa, een mooie grote kanjer. Andere slakjes vind ik niet. Hoe goed ik ook snuffel. Even later nog een A. papillosa en een stukje verder vindt Dik een A. filomenae. Toch leuk, 2 verschillende vlokslakken.

Maar de snotolf vinden we niet. En ik krijg toch ook wel echt koude handen. Dus we draaien om en gaan na het omkleden aan de koffie. De andere mannen houden het 2x zo lang uit als wij, en vinden wel de snotolf, zowel op de heenweg als de terugweg. Zijn helemaal naar het anker geweest op de andere pier. Hoe houden ze het vol?

Maar goed, ik ben er weer in geweest, weet dat mijn pak nog lek is, wat het allemaal nog net even kouder maakte en de afterduik was weer als vanouds gezellig. En ik kan weer eens een report schrijven, haha.