Brenda de Vries – Rivierduiken: Ponte dei Salti

Duikreporter Brenda de Vries voegt weer een rivier aan de reeks toe. Vandaag duikt zij onder bij Ponte dei Salti.

Datum: 4 juli 2019
Duiklocatie: Ponte dei Salti

Vandaag een duik bij de Römerbrücke, oftewel Ponte dei Salti in Lavertezzo. Deze veel gefotografeerde brug is ook een bekende duikstek, de bekenste in Ticino.  Als je maar tijd hebt om 1 duik te maken in deze regio, dan is dit ’the place to be’.

Je parkeert hier op 1 van de parkeerplaatsen vlakbij de brug. 5 Franken voor 3 uur (of 5 euro).  Er zijn vlakbij de kiosk openbare toiletten.

Wij zijn dit keer vroeg, het is nog geen 8 uur ’s morgens. Dus er zijn nog geen andere mensen. Mooi. Wederom breng ik eerst de vinnen en camera naar het water.  Vervolgens kleden we ons om en gaan duiken.

De dag er voor was het water 17 graden, warm genoeg om zonder handschoenen en cap te duiken. Als ik nu het water inspring voel ik meteen dat het water kouder is. Ja, het heeft geregend vannacht. Zou er nog zo veel smeltwater naar beneden komen? Dat kan. Maar omdat het ver lopen is terug naar de auto besluiten we om maar gewoon te gaan duiken.

Eenmaal onder water trekt de kou direct naar mijn hoofd en oren. Even rustig aan, duik afbreken? Nee, dat hoeft ook niet. Na 1-2 minuten begint het te wennen en duikt het prima. Warm is het niet, maar ook niet echt koud. De duikcomputer geeft 14-15 graden aan. Dus inderdaad flink kouder dan de dag er voor.  Het is ook niet dat we ver van de laatste duikstek van gisteren duiken, slechts 500-600m meer stroomopwaarts. Dus de regen moet er mee te maken hebben.  Maar een volgende keer gaan de cap en handschoenen toch maar gewoon mee.

De zon begint door te breken. Het voelt meteen warmer, haha. We duiken gewoon weer lekker tegen de stroming in. Ik was toevallig ook eind mei hier en toen was het met handen en voeten tegen de stroom in krabbelen, echt pull and glide toepassen. De flitsers van de camera klapten toen steeds dubbel. Nu kan ik zwemmen, hoewel af en toe een handje toch nog nodig is, maar de stroming is beduidend minder dan een maand eerder.

We duiken onder de brug door. Even naar boven kijken, je ziet dan gewoon alles scherp. Het blijft mooi.

Hoe dichter we bij de waterval komen hoe sterker de stroming wordt. En hoe meer forellen we zien. Die beesten hebben totaal geen moeite met de stroming.  Ik probeer ze te naderen voor een foto. Maar het lukt niet echt. Ze blijven strak tegen de stroming in zwemmen en ik kan niet er naast gaan liggen, want daarvoor is de stroming te sterk.

1 keer zwemt er eentje even dwars, klik, hopelijk is de foto gelukt. (achteraf valt ie toch wat tegen, maar de forel is herkenbaar als forel).  De waterval halen we niet, de stroming is te sterk. Jammer. In 2017 kon ik tot onder de waterval komen.

We laten ons weer lekker terugdriften. Nog even een paar half-half opnamen met de brug op de achtergrond en dan zit ook deze duik er weer op.

Nu nog even wandelen bij Sonogno en daarna door naar Frankrijk voor grotduiken.

Maar dit rivierduiken blijft gewoon ontzettend leuk.