De grote witte haai
Als je in Zuid-Afrika met haaien werkt, mag de witte haai natuurlijk niet ontbreken. Dorien leerde ze kennen als slimme, sierlijke en wendbare dieren.
Niemand vergeet de eerste keer dat je een witte haai ziet. Ik was al bijna twee weken in Zuid Afrika en door slecht weer en het tracken van de stierhaai hadden we nog geen witte haaien gezien. Die dag stond ik aan het bait rope (aas) en daar kwam de haai aangezwommen. Zeker 2,5 meter lang, ze zwom eerst een paar rondjes om het aas en de boot om zeker te weten dat het veilig was. Toen ging ze voor het aas en ook al riep mijn schipper ontzettend hard ‘PULL!’, ik was natuurlijk veels te laat met het wegtrekken van het aas en de haai kreeg het te pakken.
Met wat meer ervaring leer je niet alleen het aas wel op tijd weg te trekken, maar je leert ook de haaien kennen. Je weet wat de verschillende lichaamshoudingen betekenen, op welke manieren ze zullen proberen het aas te pakken en je kent sommige haaien zelfs bij naam. Misschien wel de meest bekende haai bij ons was Pasella, een vrouwtje dat getagd was voor het gelijknamige Zuid-Afrikaanse tv-programma. Ze was erg slim en wist zelfs van de beste bait ropers het aas af te pakken, door haar techniek te veranderen als het niet succesvol was en bijvoorbeeld uit de richting van de zon te komen. Ze kwam elk jaar terug, een stukje groter en met nieuwe oorlogswonden. Uiteindelijk heb ik haar in de loop van 4 jaar ruim een meter in lengte zien groeien, waardoor ze iets minder wendbaar was, maar zeker niet minder succesvol.
Niet alleen heb ik lang moeten wachten op mijn eerste witte haai, ook voor mijn eerste breach (sprong uit het water) heb ik even geduld moeten hebben. Na een half jaar in Zuid-Afrika te zijn geweest, waren we een haai genaamd Olivia aan het tracken. Daarbij volg je zo lang mogelijk een haai met een tag (zendertje) door de baai. Juist omdat ik aan het schipperen was en dus wist in welke richting de haai zwom, zag ik haar uit het water springen. Waanzinnig om te zien hoe zo’n groot dier met zoveel snelheid uit het water komt en dan lijkt het alsof ze een kort moment stil hangen op hun hoogste punt.
Maar het mooiste vind ik nog steeds het zien van witte haaien onder water. Niet terwijl ze springen, of aan het jagen zijn, maar gewoon als ze rustig voorbij zwemmen. Dan pas zie je hoeveel kracht een staartslag heeft, hoe makkelijk ze door het water glijden en hoe sierlijk en wendbaar ze er uit zien. Ik geloof absoluut dat iedereen die zoiets heeft gezien, niet meer gelooft dat alle witte haaien bloeddorstige mensendodende dieren zijn.
Links:
