Jenny Smit – Cursus in Zeeland met Karin Brussaard
“Kun je niet eens een keer een Magic Photo Exerience in de schoolvakanties geven? Of desnoods in een weekend in Zeeland?” Een verzoek dat ze jaren geleden al bij Karin Brussaard neerlegde. Jenny Smit wil graag een goede workshop onderwaterfotografie doen, maar met een baan in het onderwijs is haar flexibiliteit zeer beperkt.
Datum: 18 juni 2016
Duiklocatie: Zeeland
Voorafgaand aan het weekend denk ik na over mijn doelen. Ik wil meer variatie brengen in mijn macrofoto’s (en minder platte foto’s) en betere menglichtopnames maken. Dat alles met mijn huidige set: de Olympus E-PL3, 2x ion S2000, een 45mm macrolens en de 14-42mm kitlens.
Dag 1 – De macrodag.
Duik 631, Dreischor Reefballs
Na een avondje theorie staat de volgende ochtend iedereen te popelen om het water in te springen. Althans, zodra de ergste regen is gaan liggen. We hebben de keus: duiken met Karin of zelfstandig aan de slag. Ik besluit de juf te volgen. Voor ik goed en wel doorheb wat er gebeurt lig ik met een aantal anderen als een klasje onderwaterduikers op een rijtje terwijl de juf ons bekijkt tijdens onze oefening en instructies geeft.
Veel heb ik niet gezien tijdens de duik. Ik beperk me tot een zakpijp en een anemoon en leg maar een paar meter af. Ik speel ijverig met mijn instellingen en flitsposities.
Duik 632, Kerkweg den Osse
Tussen de duiken door bekijkt Karin mijn foto’s en geeft ze feedback. Een eye-opener. Ik leer wat een ‘echte Jenny-foto’ is en kijk met de ogen van een ander naar mijn eigen werk. Ik word geconfronteerd met mijn gebrek aan subtiliteit (nuttig!) en neem me voor de volgende keer kleinere stapsgewijze wijzigingen aan te brengen. Maar dat valt nog niet meer: wanneer ik mijn flitsers een klein beetje denk te verstellen is het effect meestal groter dan ik wil. Hier moet ik mee aan de slag.
Bij macrofotografie kies ik vaak voor een klein diafragma. Het onderwerp komt dan lekker los van de achtergrond (maar je ziet ook het zweefvuil erg snel). Karin stimuleert me om meer met het diafragma te spelen.
Het resultaat mag er zijn. Door het grotere diafragma is de belichting zachter en kan ik meer spelen met scherptediepte. Een zakpijp is een geduldig model.
Zakpijp met klein diafragma gefotografeerd
Dag 2 – groothoek en menglicht
Duik 633 en 634: Drieschor Reefballs
Eigenlijk kun je bij een 14mm lens op een E-PL3 niet echt van een groothoekopname spreken… Ik onderneem echter een dappere poging om ‘groothoek’ foto’s te maken van het Nederlandse onderwaterlandschap. Ik merk echter al snel dat ik tegen beperkingen aanloop. Mijn eigen kunnen, maar ook flitsers die minder licht geven dan zou moeten. (En soms heb ik nog steeds de foute flitspositie te pakken, laat ik eerlijk zijn.)
Wanneer ik uiteindelijk de resultaten bekijk ben ik deels tevreden. Ik heb geleerd stapsgewijs te werk te gaan. Door te beginnen met mijn diafragma en sluitertijd in te stellen krijg ik een correct belichte achtergrond. Over de belichting van de voorgrond ben ik minder te spreken: er zit niet zo veel kleur in de voorgrond als ik zou willen. Of de kleur is er, maar mijn flitsers staan zo ver naar binnen gericht dat dit gepaard gaat met een hoop zweefvuil.
Ik moet meters maken. En daar ga ik deze zomer in Indonesië mee beginnen.
