Carla van Westing – Zalig dagje Zeeland

Een Duikreport die sluit met de tekst “Dat was weer een heerlijk dagje Zeeland zo. Snel maar weer herhalen” belooft veel goeds… toch? 

Vorig weekend was ik met mijn zussen op stap en kon dus niet duiken. Hoog tijd om dit weekend de schade in te halen. De voorspellingen zijn goed, heerlijk om af te spreken. En wel met Edwin, we moeten echt nog wat oefenen voor de kampioenschappen. Ik ben zelf een fervent Oosterschelde duiker maar Edwin duikt voor de foto’s graag in de Grevelingen. Wel begrijpelijk, omdat dan de omstandigheden wat meer voorspelbaar zijn. We spreken af bij het Gemaal. Ik ben er als eerste en dan ook nog eens als enige auto. Dat ziet er tof uit. Even later komt er nog een auto aan, hier zit Jos Broere in. Hij gaat ook een beetje oefenen. Even later komt Edwin ook. Maar naast deze twee mannen, nog een heleboel andere auto’s, het wordt echt druk. Een limburgse clubduik, schat ik in. Maar wij zijn snel omgekleed en de anderen een tijdje voor. Met z’n drietjes gaan we te water. Zicht valt wel wat tegen helaas. Onderweg naar het gemaal komen we een fuik tegen. Er zitten kreeften in, maar ook paling en een vorskwab. Het arme beest wordt steeds aangevallen door de kreeften en blijft angstvallig aan één kant in de fuik zitten. Je kunt een beetje de schade aan zijn vin zien. Maar het valt niet mee door een fuik heen te fotograferen. Op het gemaal zitten nog erg veel noordelijke knuppelslakken. Het barst ook nog van de eipakketjes. Best leuk om te zien. En wat dan nog leuker is, dat later op een foto blijkt dat er ook slanke knotsslakken zaten. Mooie bijvangst vind ik! Edwin oefent wat en ik poseer wat, heel leuk, en we begrepen elkaar best wel. Mooi meegenomen, toch?
Na deze duik nemen we een lekker soepje van Daniëlle, de vriendin van Edwin, in ontvangst. Onder water zijn we trouwens best wel wat duikers tegengekomen, soms ongelooflijk hoe ze gewoon bijna door je heen zwemmen. Maar goed, soepje was lekker en ik stel voor om eerst naar de brug te rijden en daar verder te kletsen. Aangezien de eerste sepia’s al zijn gezien, verwacht ik het aardig druk bij de brug. Edwin is het met me eens en we pakken onze spullen in en gaan. Jos gaat niet mee. Bij de brug aangekomen is het inderdaad al druk. Maar we kunnen onze auto’s nog onder de brug parkeren, daar waren nog twee plaatsjes vrij. Het barst weer van de bekenden, altijd zo ontzettend gezellig. Maarrrr eerst duiken. Hoewel, Edwin moet eerst even de gewonnen camera voor het winnende duikreport overhandigen. Vorig jaar was ik de gelukkige, best grappig dat ik nu getuige ben van de overhandiging.
Na deze plichtpleging gaan we omkleden. Er gaan al zoveel mensen het water in, ik ben bang voor file. Als we over de dijk komen zien we bij de nieuwe trap inderdaad een file. Wij besluiten dan ook maar om bij de oude instap te water te gaan. Met hoog water kan dat goed. Van daar uit gaan we naar de pijler. Edwin heeft zijn macrolens op de camera dus ik probeer leuke dingetjes voor hem te vinden. Het stikt nog van de rosse sterslakken. Ook de slanke waaierslakken zijn nog goed vertegenwoordigd. Millennium wratslakken zijn er ook nog en giga grote vlokslakken. Ik geloof niet dat ik ze eerder al zo groot heb gezien. Een ienimini boompjesslakje zit op een takje van de tubularia, zo schattig. Ik geniet weer volop. Tenminste, zolang we niet ondersteboven worden gezwommen door andere duikers. Echt waardeloos hoe we weer worden overzwommen, en niet maar één keer. Mensen met een enorme filmcamera denken dat ze voorrang kunnen nemen, geen enkel respect voor andere duikers. Erg jammer. Maar ondanks dat hebben we een enorm leuke duik. Geen sepia’s maar wel voldoende andere leuke dingen.

Was weer een heerlijk dagje Zeeland zo. Snel maar weer herhalen.