Carla van Westing – Op een mooie Pinksterdag

Met Pinksteren naar Zeeland. Heerlijk. Zeker als het ook nog een mooie Pinksterdag is.

Na de mooie vrijdag met Lilian, en een druk bezette zaterdag, waarbij Harry nog moest gaan werken, is het zondag tijd voor een duikje samen. Na een kort overleg zaterdag, over alle omstandigheden, vooral qua drukte op de stekken en op de weg, besluiten we naar Anna Jacobapolder te gaan. Ik ben er al lang niet geweest, Harry nog nooit, en we zitten niet vast aan de N59, Schouwen Duivenland op en af. We slapen lekker uit, want daar hoeven we geen rekening met de kentering te houden. We hebben een lekkere salade gemaakt en broodjes voor erbij, wat biertjes koud, dus de catering klopt wel.

Op ons gemak pakken we alles in de auto en rijden richting Philipsland. Geen last van files en aangekomen op de duikstek zijn we op de rechterpier de enige duikers. Heerlijk! Ik laat Harry zien waar we te water gaan en hoe we gaan duiken. Het water is nog lekker hoog, dus het is niet al te moeilijk. Maar wel fijn dat er aan de steiger touwen hangen om je vast te houden om in en uit het water te komen.

We gaan ons omkleden, en jaja, ik heb mijn natpak bij me. Wel dubbel hoor, ik mocht het eens koud krijgen . Helaas blijkt het allemaal niet meer zo lekker te zitten. Ik herinner me ook ineens, dat de rits van dit pak altijd spontaan open schiet. Not nice, 17 graden water zo over je rug. Maar met het tweede pak er over, moet het lukken. Alleen is die altijd al een beetje krap geweest. Zit niet zo tof, maar we gaan zo wel te water.

Het zicht, zo aan de zijkant van de pier, is redelijk. We snuffelen wat tussen de stenen en de oesters. We vinden mooie hoogwagenkrabben die zich hebben volgeplant met wiertjes en spinsjes. Erg leuk. We zoeken nog naar snotolfjes tussen de wakamé, maar die vinden we niet. Wel mooie bruine plooislakken in verschillende kleurtjes. Ook een galatheaatje komen we tegen. Richting de punt stroomt het aardig en wordt het zicht echt slecht. Dus keren we om en gaan terug richting de steiger. Daar is het zicht weer een stuk beter, dus blijven we daar nog even rondkijken. Daar vinden we nog een zeeappeltje en groene golfbrekeranemoontjes. Ook een grondel met een heleboel eitjes in een oester. Die zijn er zat, maar ik blijf dat altijd erg leuk vinden om te zien, hoe ze hun nestje bewaken.

Als we na de duik terug op de kant zijn, staan er meer auto’s met duikers, maar nog steeds niet veel. Wij gaan lekker in het zonnetje zitten en laten ons het bier en de salade lekker smaken. We doen een heerlijk kleurtje op, zo vol in de zon. Echt een dag om aan terug te denken, zo lekker genieten van de zon en de buitenlucht, na een leuk duikje in de Oosterschelde.