Carla van Westing – Leuke stek

Het jaar goed beginnen! Carla deed dat met een extra dagje vrij en dus een duik bij Goese Sas.

Mijn baas nog een dagje extra gevraagd en meteen maar de daad bij het woord gevoegd en het nieuwe jaar alweer een duikje gemaakt. Mijn maatje Lilian is nog vrij en René ook, dus met z’n drietjes afgesproken om naar Goese sas te gaan. Tot mijn schande moet ik toegeven dat ik hier nog nooit gedoken heb. Maar alle verhalen over deze stek maken wel dat ik er erg nieuwsgierig naar ben. Het water is al erg laag als we aankomen en we besluiten dan ook om meteen om te kleden en te water te gaan. Er staat een straffe bries, maar het is niet echt koud. Maar dat zal straks als we er uit komen wel anders aanvoelen…..

Mij wordt goed uitgelegd hoe de stek in elkaar zit en hoe ik moet duiken als ik de anderen kwijt mocht raken. We zwemmen een stukje uit en gaan gedrieën onder. Het zicht is niet om over naar huis te schrijven, maar we kunnen elkaars lichtbundels op een krappe meter nog wel zien. Beetje opletten dus, en dan moet het lukken om bij elkaar te blijven. We zijn allemaal speurders, dus lekker tussen de oesters, op de sponsen en overal onder en tussen snuffelen. Wat opvalt is het enorme aantal slanke waaierslakjes. We struikelen er gewoon over, zoveel! En al best wat grotere zitten er bij. De vlokslakken hebben het formaat van een flinke mossel, wat een beesten! Het wemelt ook hier van de loslopende galathea’s. Ik vind dat echt opmerkelijk dit jaar, heb ik nog nooit eerder gezien. Zo ontzettend veel en helemaal niet weggekropen. Wel erg leuk dus, ik vind ze erg mooi en ze zijn best fotogeniek. Ik zoek nog naar andere slakken, maar het blijft bij nog wat geitodorissen. Ook zitten er best wat zeedonderpadden, maar niet met nest.

Nou ja, de duik is in ieder geval erg leuk, de stek bevalt me prima, hier ga ik nog wel eens vaker naar toe. Alleen met wat warmer water, ik ben vernikkeld na een uur duiken. Lilian roept ook dat ze het nooit meer warm krijgt. Alleen René zegt niets, die heeft verwarming in zijn pak. Helaas regent het nu ook een beetje en de wind lijkt wel wat aangewakkerd. Maar ja, snel opruimen en pakken uit en dan achter in de vrachtauto koffie drinken. Daar brandt de kachel, wat een genot! We blijven nog een tijdje kletsen, supergezellig. Maar uiteindelijk moeten we natuurlijk toch weer terug naar huis. Maar dat doe ik wel met een heerlijk voldaan gevoel. De eerste duik van 2014 zit er alweer op. En ik wacht heus niet tot het water warmer is, komend weekend ga ik er weer in!