Carla van Westing – Die Hard weekend 2014

Jaarlijks in januari vindt het DieHard-weekend plaats. Als vrijwilligster is Carla daar natuurlijk bij.

Vorig jaar heb ik moeten af laten weten, bij het jaarlijkse Die Hard weekend. Reden te meer om dit jaar voor de, ik denk de 8ste of 9de keer mee te doen. De achterliggende gedachte bij dit weekend is de monitoring in de winter ook door te laten gaan. Als vrijwilliger neem ik deel aan het M(onitoring) O(nderwater) O(ever) project van de Stichting Anemoon. Bij dit project vul je na de duik een formulier in met je waarnemingen en de stichting stopt die informatie allemaal in een database. Dit geeft een goed beeld van het leven onder water in Zeeland, gedurende de seizoenen en door de jaren heen. Vrijdagmiddag vertrek ik met al mijn rommel naar Renesse, waar we het weekend zullen slapen en eten. Ik heb mijn mede organisator van de wandelingen weten te strikken om met me mee te gaan. Altijd gezellig en een superbuddy!

Traditioneel hebben we op vrijdagavond stamppot van de slager. Altijd lekker en makkelijk natuurlijk als iedereen net door het hele land vandaan naar Zeeland komt. Lekker bijkletsen met alle bekenden en ook met nieuwe mensen, die ik in ieder geval nog niet gezien heb. Ook vrijdag duiken er altijd al mensen, maar wij laten die aan ons voorbij gaan. Een hoop mensen komen ver van Zeeland vandaan en willen het weekend ten volle benutten. Wij hebben de luxe dat we zo goed als iedere week in de Oosterschelde liggen dus wachten we tot de zaterdag. De kentering valt erg gunstig en we besluiten voor de LW kentering bij de brug te gaan. Na een rustig ontbijtje vertrekken we richting Galgepaadje. Het is gezellig druk, maar we kunnen nog goed onder de brug parkeren. Met het zonnetje erbij ziet alles er vrolijk uit. Hoewel de wind best fris is. Maar ja, het is tenslotte januari en Die Hard weekend, dus eigenlijk zou het moeten sneeuwen! Niet mauwen over de wind dus.

We gaan te water en zwemmen richting de pijler. Het zicht valt mee, we kunnen elkaar op een meter of 2 best nog aan de lichtbundel zien. Dat is dus relaxt rondscharrelen, en dat kun je aan ons wel overlaten. Het stikt van de slanke waaierslakken, in diverse maten. We vinden wat millennium wratslakken en als we richting de pijler komen zien we rosse sterslakken. Eerst een enkele, en wat eieren. Maar als we wat verder zwemmen blijkt het een explosie van die beestjes met eieren te zijn. Hele plakkaten slakken die op en over elkaar zitten, met een enorme hoeveelheid eierstrengen ertussen. Een genot om te zien. Ook zijn er weer voldoende galathea’s die vrij rondlopen. Kortom, onze eerste duik is een daverend succes. We hebben geen koffie meegenomen, want we gaan tussen de duiken door lekker naar Renesse om op te warmen en wat te eten en te drinken. En dat is fijn. We warmen inderdaad weer helemaal op, lunchen uitgebreid en vullen ons eerste MOO formulier in. Samen door de hele lijst lopen en aankruisen wat we gezien hebben en hoeveel. Lukt aardig, maar is ook niet mijn eerste formulier!

De middag pakken we de HW-kentering bij de brug. Deze duik valt tegen, het zicht is erg slecht, dus we moeten met onze neuzen op de stenen liggen om iets te zien. Maar we zien genoeg hoor. En weer andere dingen dan bij de ochtendduik. En al met al is ook dit weer een geweldige duik. Maar wel vermoeiend zo ontzettend speuren met het slechte zicht. Terug in Renesse is er al druk gewerkt aan het eten en vervoegen we ons snel in de keuken om te helpen. Is best een klus om voor zoveel mensen te koken. Maar alles lukt en het smaakt geweldig, met dank aan Anita, onze kok! Ook nu moet er natuurlijk een formulier ingevuld worden, wat we dan ook trouw doen. We hebben er lol in, het is ook veel leuker om samen te doen. De meeste formulieren heb ik altijd alleen ingevuld. Na een leuke presentatie van de foto’s die we zelf allemaal gemaakt hebben gedurende de dag en een korte presentatie van Arjan, gaan we lekker slapen.

Ook de zondagduik gaan we bij de brug maken. Het zicht bij deze LW-kentering is weer een stuk beter, net als gisteren. Deze duik gaan we wat dieper en we scharrelen een tijd achter de pijler. Helaas is het een stuk drukker dan gisteren en dat is aan de stofwolken onder water goed te merken. Gelukkig zijn die duikersstofwolken maar plaatselijk. We zien wulken en enorm veel eierpakketten van ze. Leuk met de larfjes er in al zichtbaar. Ook zien we slakdolfeitjes met oogjes erin. Ik vind dat zo aandoenlijk om te zien, gevangen oogjes die naar buiten kijken. Ook vinden we een bleke knuppelslak. Alleen komen we daar pas achter als ik de foto op facebook heb gezet. Maar ook dit is weer een fantastische duik. Jammer dat ik met het uit het water kruipen kramp in mijn been krijg en er bijna niet uit kan komen. Maar gelukkig zijn er nog galante heren die dan spontaan te hulp schieten. Bedankt nogmaals, als je dit leest.

Op de terugweg stoppen we even bij Waterworld om koffie te drinken en ik moet nog loodpockets ophalen die ik nodig heb in mijn vest op Curacao. Daar vullen we ook weer trouw ons formulier in. We worden er sneller en handiger in. Wat een heerlijk weekend. Enorm leuk gekletst met iedereen, ervaringen uitgewisseld en weer het één en ander geleerd. Helemaal leuk dus! Op naar de volgende duik. Alleen zal die in iets lekkerder water zijn, maar die reports komen vanzelf.