Het damesteam – De kop is eraf
De eerste wedstrijdperiode van het ONK Onderwaterfotografie 2018 zit erop. Hoe is het de onderwaterfotografen van het DuikeninBeeld damesteam vergaan? Ester vertelt.
Na de workshop van Peter de Maagt heeft iedereen weer nieuwe ideeën en inzichten gekregen en die willen we dan ook meteen uitvoeren!
Hoewel een aantal van ons heeft afgesproken om samen te duiken en er desondanks geen duikstekken aan elkaar zijn doorgegeven, staan we onverwacht met vier dames bij de vroege hoogwaterkentering van de Zeelandbrug. Allemaal gaan we met een macro-opstelling het water in.
De sets worden opgebouwd, we checken bij elkaar of de verplichte controlefoto gemaakt is, en we gaan richting de waterkant. De berichten over het zicht zijn niet al te best, maar we gaan er voor!
Macrozicht
Zo op het eerste gezicht ligt de Oosterschelde er prachtig bij op deze zonovergoten, zomerse maandag. Helaas blijkt het aan de waterkant andere koek te zijn. De berichten over algenbloei zijn ook aan ons niet voorbij gegaan en zijn heel erg waar. Het zicht is ronduit slecht! Toch laten we ons niet kennen en gaan we het water in. Her en der worden duiktijden en routes afgesproken en ik duik onder met mijn buddy. We hebben afgesproken om bij elkaar te blijven maar met dit zicht valt dat niet mee. De algenbloei is zo sterk dat je de bloei gewoon voelt in de stroming. Het lijkt wel een nachtduik in plaats van een dagduik. Maar voor mijn macro-idee moet dit kunnen en dus duiken we stug door (hoewel ik wel even twijfel, eerlijk is eerlijk).
Door de stroming en het zicht zijn we al snel onze oriëntatie kwijt. We gaan even naar boven, ook om door te spreken wat we gaan doen. We besluiten boven water naar de pijler te zwemmen en daar opnieuw af te dalen in de hoop dat ik daar iets vind om te fotograferen. Dat plan pakt wel goed uit. Ik ga aan de slag en het lukt me zowaar om de algenbloei zo veel mogelijk uit mijn foto’s te houden. Mijn buddy gebaart na een poosje dat hij eruit gaat. Ik geef aan dat ik nog een paar foto’s maak en dan ook kom. Als ik na een dikke 50 minuten aan de oppervlakte kom, zijn Mieke en Sandra net uit het water. Ook zij balen van het slechte zicht.
Marloes heeft aangegeven dat ze langer onder water blijft, dus die scharrelt nog ergens rond op zoek naar het ideale onderwerp. Ik doe mijn set uit en kijk nog even snel naar mijn foto’s – ik ben wel tevreden met wat ik nu heb maar de rest van de dag zal moeten bepalen of het wel of niet inleveren wordt. Daarna loop ik terug naar het water om te kijken of Marloes al boven komt. Zij verschijnt net bij de trap.
Beter zicht?
Lia en Angelique duiken op andere plekken en er wordt via de groepsapp gevraagd waar ze zitten en hoe het daar is. Maar ook bij hen is het zicht slecht en gaat alles niet helemaal zoals gepland.
We praten na en bespreken de rest van de dag met elkaar. Mieke en Sandra gaan dan op weg naar hun tweede duikstek en Marloes en ik drinken thee in de zon bij de brug. Het is dan wel een wedstrijddag maar ook relaxen hoort erbij.
Ik ga in ieder geval nog wel voor een tweede duik, voor Marloes is dat tijdtechnisch vandaag niet mogelijk. De rest heeft vandaag ook nog meerdere duiken op de planning staan.
Duik twee
Mijn buddy en ik rijden naar onze tweede duikstek waar ik eerst nog even alleen het water in ga met de bedoeling om te kijken of ik iets voor het thema kan vinden. Ik ga op zoek naar mijn onderwerp, waar ik meerdere kanten mee op kan.
Het eerste idee lukt niet zoals ik het wil, dus op naar de tweede optie. Die lukt wel en als ik onder water mijn foto’s terugkijk, ben ik tevreden. Als de foto’s er op de laptop ook goed uitzien, heb ik al twee categorieën om af te vinken! Dat zou een mooi begin zijn.
Maar na twee duiken is het eerst tijd voor een siësta in de zon. Nieuwe energie opdoen voor duik 3!
Via de groepsapp zie ik berichten van de anderen, het zicht is overal minder goed dan op zondag, wordt er aangegeven. Op veel plekken waar wij duiken, wordt ook gevaren zoals in de Grevelingen en het Veerse Meer en omdat het minder waait dan de dag ervoor, varen meer bootjes op de motor met als gevolg meer stof. Ook de bloei draagt niet bij aan goed zicht.
Toch besluit ik dat er nog een derde duik moet komen. De groothoek gaat erop, ondanks het mindere zicht. Maar kijken of het wil lukken. Samen met mijn buddy ga ik het water weer in. Ik zie meteen dat het zicht weer minder is dan tijdens mijn eerste duik op deze plek, dat is jammer. Uiteindelijk maak ik nog wel wat foto’s en zien ze er zo op het eerste oog best goed uit.
Na een poosje houden we het voor gezien en gaan we het water uit, omkleden en richting huis, tijd om de foto’s te beoordelen!
Final check
Na het spoelen van de spullen en een welverdiende douche bekijk ik mijn foto’s. Ook op de laptop zien ze er goed uit en ik besluit ze in te gaan sturen. Ik geef dit door aan mijn medeteamleden en er blijken er meer te zijn die foto’s in gaan sturen, we gaan lekker! Hopelijk kunnen we op deze manier al een aantal categorieën afvinken. Een aantal van ons duikt meer deze week, dus hopelijk komen daar nog meer mooie foto’s uit – voor het team of voor de individuele wedstrijd. Ik ga me in ieder geval voorbereiden op de tweede wedstrijdperiode in juni, nog een aantal ideeën uitwerken en proberen en dan nog een keer knallen!
In de aanloop naar en tijdens het NK 2018 kun je het damesteam volgen in blogs en op de DuikeninBeeld-pagina op Facebook.
2 reacties
Berthold Raadsen
Mooie start dames!!!! Ik had mijn motto al eerder kenbaar gemaakt: ” In der Beschraenkung zeigt sich die Meisterin”. Leuk bericht. Success met de verdere sessies
Ester van den Doel
Dank je wel Berthold!