Blackwater-duiken in de Filipijnen

In 2019 reis ik voor het eerst naar de Filipijnen. Samen met een groep vrienden heb ik een onvergetelijke reis voor de boeg van dik twee weken op twee verschillende plekken in het land. Een van die plekken is Anilao, waar we verblijven bij Buceo Anilao, ook wel bekend als het ‘Yellow Resort”, vanwege de geel gekleurde huisjes tegen de heuvel, die al vanaf ver te zien zijn. Anilao staat bij duikers en onderwaterfotografen bekend als macrohoofdstad van de wereld, dus de groothoeklens blijft diep weggestopt in de tas. Vier dagduiken zijn hier goed te doen om daarna van de prachtige zonsondergang te genieten.

Een van de redenen waarom ik zeker ook naar de Filipijnen ben gekomen, zijn de nachtduiken die hier op het resort worden georganiseerd. Dat zijn geen gewone nachtduiken, maar zogenoemde ‘blackwater-duiken’. Deze vorm van duiken wordt voornamelijk gedaan in Aziatische landen, zoals de Filipijnen en Indonesië, maar de laatste tijd zie je het ook steeds meer in bijvoorbeeld Florida, Hawaï en Cozumel in Mexico.

Vanavond gaan we zo’n blackwater-duik maken en als ik mijn spullen voorbereid is het zoals altijd dicht bij de evenaar, bijna meteen donker als we wegvaren. We varen al zo’n twintig minuten op zee wanneer ik mijn oriëntatie volledig kwijt ben. Als ik goed kijk, zie ik heel in de verte de lichtjes schitteren van de huisjes en resorts aan de kust. De gidsen van het resort weten zich gelukkig wel te oriënteren en koersen vastberaden naar de beste plek. De kans op bijzonder leven is het grootst waar de stromingen bij elkaar komen. Ik hoor de crew in het Filipijns naar elkaar roepen en wijzen dat de kapitein een beetje van richting moet veranderen.

Na een klein half uur is het zover. We krijgen het teken om ons klaar te maken. Ik probeer in de inktzwarte duisternis over het water te kijken – op zoek naar mogelijk groter zeeleven dat rond de boot zwemt. Maar ik zie niks. Ik ga op de rand van de boot zitten en laat mij achterovervallen. Ik kom terug boven om mijn onderwatercamera aan te pakken en zak daarna samen met de andere duikers af. Meteen is er het gevoel alsof ik in de ruimte ben. Het gevoel van zweven in gitzwart water is al een sensatie op zich. In de eerste vijf minuten ben ik alles behalve op mijn gemak, maar daarna begin ik me steeds comfortabeler te worden. Aan de boei die is uitgezet, hangt een touw met lampen eraan. Omdat de lampen op verschillende dieptes aan het touw hangen, geeft dit een mooie referentie voor je trim. Dat is handig, zeker wanneer je aan het fotograferen bent en je niet constant op je duikcomputer kan kijken.

— Ik zie transparante zakjes die als een soort ’taxi’ worden gebruikt door garnaaltjes, visjes en kreeftachtige wezentjes. —

Na een minuut of tien beginnen er dingen vanuit de duisternis naar boven te komen – ze worden aangetrokken door het licht van de lampen. Dit is het moment waarop het onprettige gevoel verdwijnt en plaats maakt voor enthousiasme. Er lijkt een hele nieuwe wereld voor mij open te gaan. Ik zie extreem kleine visjes die mooi oplichten in het licht van de duiklampen en transparante zakjes die als een soort ’taxi’ worden gebruikt door garnaaltjes, visjes en kreeftachtige wezentjes. Deze transparante zakjes worden ‘salpen’ genoemd. De lege holtes van de salp bieden bescherming tijdens de reis uit de diepte. Zeediertjes verstoppen zich hier voor roofdieren en zijn tegelijkertijd op zoek naar voedsel. De salp beweegt zich minder snel door het water dan de visjes en is daarom gemakkelijker te fotograferen. Ik zie met het blote oog meestal niet direct wat er in de salp zit. Pas wanneer ik een foto maak en terugkijk, zie ik wat erin zit. Ik ben meteen door het dolle heen als blijkt dat in de salp een ‘Paper Nautilus’ (ook wel Argonaut) verstopt zit. Een Paper Nautilus geldt als de heilige graal van het blackwater-duiken en wordt zelden gezien. En ik heb deze binnen vijftien minuten al te pakken, wauw! De hoeveelheid flitsen van mijn flitsers verklapt dat ik iets bijzonders heb. Andere duikers zijn nieuwsgierig en komen kijken wat ik voor de lens heb. Voor mijn gevoel is de duik nu al geslaagd!