Leendert Smit – Bezoek aan de Grevelingen

Duikreporter Leendert wil na weken sepia’s en zeepaardjes even iets anders en kiest voor twee duikstekken in het Grevelingenmeer. 

Datum: 5 september 2022
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg en Kijkuitpolder

Ik was de Sepia’s en zeepaardjes een beetjes zat en ik zat vorige week ook nogal te hannesen met de 9-18mm configuratie met 2 flitsers. Daar moet ik toch eens wat beter mee leren omgaan, zeker in combinatie met de flip snoot. En om die “skills” weer eens aan te scherpen is er geen beter oefenobject dan een fikse zeedahlia (Urticina felina). Daarvoor kan je het beste naar de Grevelingen en naar de Nieuwe Kerkweg in het bijzonder. Het is toch nog drukker dan ik dacht maar geen gekkenhuis zoals in de weekenden. Ik tuig snel op en loop naar de steiger. Van te voren heb ik nog wat instructies doorgekregen van nieuw gevonden exemplaren maar zoals gewoonlijk vind ik die de eerste keer niet. Wel natuurlijk 3 mij al wel bekende exemplaren en dat mag een wonder heten want het zicht is vrij matig, zeker rond de rifballen. Maar goed, het lukt en ik probeer er het beste van te maken ondanks de stoffige omstandigheden. Op de terugweg doe ik een poging een drietal zeer ondiep liggende exemplaren te vinden maar helaas.

Bij de steiger dobbert een Zeepaddestoel (Rhizostoma pulmo) langs maar ik ben te laat voor een goede foto. Hé wie zit daar op de trap naar de steiger? Het is Marion en nee, ze gaat hier echt niet duiken. De parking staat inmiddels al weer meer dan half vol en ook in het water werd ik omringd door cursisten en hun instructeurs (Joe rielly need to wurk on your buoyancy). Nou dan weet je het wel. Ik heb een tweede duik gepland bij Frans Kok rif maar als ik dit zo zie dan vrees ik dat het daar ook druk met beginners is. Marion denkt van niet dus ik ga toch maar op weg. Ter hoogte van Brouwershaven begin ik toch weer te twijfelen en besluit te elfder ure af te slaan richting de Kijkuit polder. Daar zijn gegarandeerd geen andere duikers. Nadeel is wel dat je hier eerst een stuk door ondiep water moet sjokken maar het zicht is een heel stuk beter. Ik probeer wat met de vele langs drijvende oorkwallen (Aurelia aurita) en probeer de bizarre oesterbouwsels in beeld te brengen. Sommigen zijn weer half overwoekerd door sponzen en zakpijpen.

Je kunt zien dat hier weinig wordt gedoken want alles is mooi intact. jammer alleen dat al snel de batterij van de camera leeg is dus na een goed half uur is het schluss. Nou ja, toch ruim 120 minuten gedoken in totaal. De watertemp. bedraagt 20 graden. Ik denk dat we over de piek heen zijn. We gaan weer richting najaar en lagere temperaturen maar hopelijk met (nog) beter zicht.