Dirk Van den Bergh – De kust is terug veilig

Het seizoen waarin op kreeften gevist mag worden is weer voorbij, dus voelt Duikreporter Dirk Van den Bergh zich weer veilig op Strijenham. Nu er geen fuiken meer zijn, gaat hij op zijn gemak op bezoek bij de steenslijmvisjes.

Datum: 17-07-2019
Duiklocatie: Strijenham

Na mijn hachelijk avontuur met een kreeftenvisser kan ik eindelijk terug bij duikstek Strijenham veilig op zoek gaan naar de steenslijmvisjes: het seizoen van de kreeftenvissers zit erop sinds 15-07! Het is inmiddels meer dan een maand en 19 duiken geleden dat ik nog in Zeeland gedoken heb … Hopelijk komen er tegen volgend seizoen eens duidelijke richtlijnen waar én de vissers én de duikers mee kunnen leven (en in leven blijven …).

Afspraak met buddy Petra Smit. Ik ben er eerst en ga toch even de stek checken. Het is prachtig weer, geen wind en … geen fuiken (al liggen er in de verte, richting haven, blijkbaar nog wel …). Op ruime afstand van de duiktrap staat een visser, dat is geen probleem en bovendien is hij vertrokken wanneer we het water in gaan.

We gaan onmiddellijk naar de steenslijmvisjes zoeken. Zoeken? Ze wonen nog steeds op dezelfde plaats! We blijven er een kwartier bij hangen. Het zijn geweldige visjes en de enigen waar ik niet moet achteraan zwemmen om ze in beeld te krijgen: ze komen vanzelf af en komen zelfs op mijn handschoen zitten terwijl ik aan het filmen ben!

Daarna zwemmen we recht uit (voor zover dat mogelijk is, want er staat een flinke stroming, niettegenstaande we op de kentering duiken). Er zitten heel veel Bruine plooislakken, de meesten nog piepklein. We zakken af naar 14 meter, maar ik krijg de druk op mijn oor niet weg. We stijgen terug naar 8 meter en plop, opgelost! Het is weer genieten van de prachtige zeeanjelieren.

Er zitten opvallend veel steurgarnalen. Even ben ik mijn buddy kwijt. Ik zie haar terug boven mij: zij is al op de terugweg om aan de oppervlakte te gaan kijken. Ik kan haar tijdig bij haar vin grijpen, maar krijg hierbij wel een stijgwaarschuwing op mijn computer … We kunnen onze duik dus vervolgen. Na 50 minuten keren we ondieper terug. Tussen het wier ziet Petra een jonge zeedonderpad. Even gaan kijken waar we ons bevinden … De trap is nog een eindje weg, maar door de stroming zweven we er zalig naartoe. We houden nog even halt bij de steenslijmvisjes. Na 83 minuten gaan we er uit. Dat was weer genieten! We kleden ons niet om: we gaan nog een duik doen bij de Bergse Diepsluis waar we afgesproken hebben voor de zomeravondduik met Lia van der Laan, maar dat is voor de volgende reportage.