Dirk Van den Bergh – Met 80 duikers tegelijk de Noordzee in

Een unieke en leerzame duik op een schelpdierbank vlakbij het strand: wie wil dat nou niet? Duikreporter Dirk Van den Berg is niet de enige die zich heeft opgegeven voor het monitoren van de schelpdierbank voor de Brouwersdam.

Datum: 13-10-2018
Duiklocatie: Schelpdierbank – Nordzeezijde Brouwersdam

Ik krijg een uitnodiging om deel te nemen aan de monitor dag van de Schelpdierbank. Stichting ANEMOON, stichting RAVON en de NOB hebben de handen ineen geslagen om dit gebied te monitoren. De Schelpdierbank is gelegen aan de Noordzeezijde van de Brouwersdam. Euh … Noordzee? Daar heb ik nog nooit gedoken! Het blijkt echter een ondiepe kant duik te zijn, dus zullen we maar? Ik ga op zoek naar een buddy en die vind ik onmiddellijk: Pauline van Beek.

Om 07.30 uur ben ik al op de plaats van afspraak: het Informatiecentrum Grevelingen aan de Brouwersdam. De zon is aan het opkomen en dat levert mooie openingsbeelden voor mijn video op. Ik beklim de toren van het Informatiecentrum vanwaar ik een prachtig uitzicht heb. Is die hoog zeg! Ik ben alvast opgewarmd …

Ondertussen is mijn buddy ook aangekomen en langzaam loopt heel de parking vol: er hebben zich 80 duikers aangemeld!

We worden ontvangen met een koffie en een Zeeuwse bolus. Sanne Ploegaert opent het gebeuren met een introductie over de Schelpdierbank, Brendan Oonk laat ons de biodiversiteit op de schelpdierbanken zien en Adriaan Gmelig Meyling legt het gebruik van de MOO-methode uit, zodat we al onze waarnemingen kunnen registreren.

Manon Bijl-van Noorloos neemt de duikleiding op zich, is kantwacht en doet de briefing. De Schelpdierbank is 1.900 meter lang, 220 meter breed en ligt op 190 meter afstand van het strand. De 80 duikers worden verdeeld over 8 sectoren. Om de verste sectoren te bereiken is er een terreinwagen ter beschikking en Leendert van De Witte Boulevard zorgt met zijn boot “Bruce” voor de duikveiligheid.

Om 10.30 uur rijden we samen met de buddyparen van onze sector naar de Brouwersdam. Snel optuigen, buddycheck en dan een flinke wandeling over het strand naar sector 3 …

Het is schitterend weer (22° op 13 oktober!) en de wind is aflandig, waardoor er haast geen golfslag is. We duiken op de laag water kentering en hierdoor kunnen we al een heel eind de zee in waden, waardoor de afstand om naar de Schelpdierbank te zwemmen een heel stuk verkort wordt. Om 11.24 uur gaan we onder.

We zwemmen eerst over een zandvlakte, waar her en der strandkrabben verschrikt wegcrossen en dan zien we de eerste schelpkokerwormen. Zij maken hun koker uit groffe zandkorrels en stukjes schelp. Zij vormen een mat op de zandbodem en zo ontstaat een substraat waar ander leven zich op kan vastzetten.

We naderen nu duidelijk de bank en de eerste oesters verschijnen. Hier leven zowel de Japanse oester als de platte oester. Op de oesters vinden wieren, zakpijpen, sponzen, hydroïdpoliepen, anemonen, enz … een houvast om zich te kunnen ontwikkelen en zo groeit de schelpdierbank uit tot een grote biotoop, midden op een zandvlakte. De muiltjes zijn ook goed vertegenwoordigd. Er zitten veel soorten krabben, maar voornamelijk strandkrabben. We zien één Noordzeekrab en een vervelling van een Noordzeekrab, enkele penseelkrabben en een gewimperde zwemkrab. Een krabbetje reist een heel eind met me mee op de arm van mijn videolamp. Pauline neemt er een leuke foto van. De mosselen die we zien zitten allemaal in een oesterschelp!

We komen veel zeesterren tegen, steurgarnalen, twee Groene wierslakken, regelmatig flitsen er grondeltjes voorbij en dan ontdekt Pauline een zeedahlia!

Na 35 minuten keren we terug. Het water is nu aan het opkomen en we zweven in een heel lichte stroming terug richting strand. Aan de rand van de bank zien we een massa lege Amerikaanse zwaardscheden. Ik veronderstel dat het de strandkrabben zijn die hier een waar slagveld aangericht hebben, want tussenin zitten er ook nog veel levende in de bodem.

We komen nu ook veel heremietkreeften in alle afmetingen en in heel diverse huisjes tegen. Eéntje is mooi begroeid met ruwe zeerasp.

We zwemmen zo ver mogelijk ondiep verder: deze spot wordt ook gebruikt door surfers (gelukkig zijn die er vandaag niet omdat de zwakke aflandige wind tegengehouden wordt door de duinen). Na 62 minuten komen we boven. En ja, het was écht een ondiepe duik: we zijn max 3,1 meter diep geweest, maar daardoor niet minder interessant!

We worden op het strand nog even geïnterviewd door iemand van “Vroege Vogels” en na het omkleden krijgen we op de dijk een lunch aangeboden. Daarna gaat het terug Informatiecentrum Grevelingen, waar we onze waarnemingen op het MOO formulier invullen. Floris Bennema geeft een lezing over Centrale Oestergronden. Het vroeg opstaan, de duik, de zon, de wind én een Zeeuwse tripel zijn er teveel aan voor Pauline: ik moet haar even tot de orde roepen, want ze is in slaap gevallen tijdens de lezing. Eerlijk gezegd: ik had ook last om mijn ogen open te houden…

Pauline gaat naar huis, maar ik volg nog twee workshops over sponzen en wieren.

Wat een sublieme en leerrijke duikdag was dit weeral, met een dikke proficiat aan de organisatoren voor de perfecte organisatie!

Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.