Leendert Smit – Twee keer een leuke ontmoeting
Het kan de duikers die regelmatig in Zeeland duiken niet ontgaan zijn: de wegafsluitingen op de weg naar hun favoriete duikwater. Duikreporter Leendert Smit maakt er het beste van en ontdekt daarbij een nieuwe favoriete duikplaats.
Datum: 28 augustus 2023
Duiklocatie: Koepeltje en Plompe toren, Zeeland
Hopelijk nog één weekje en dan kunnen we weer over de A29/A4 richting Tholen tuffen. Vooralsnog kiezen we vandaag nogmaals de N57 richting Scharendijke. Het plan is om eerst een duikje bij het koepeltje te maken en dan een HW kentering duik bij Plompe toren. Ik heb niets van de andere maandagduikers gehoord dus ik ben vandaag alleen. De parkeerplaats bij het jachthaventje staat helemaal vol dus ik waag het er op en parkeer op één van de 5(!) invaliden parkeerplekken. Natuurlijk wel degene naast de slagboom. De lucht ziet er dreigend uit maar het waait nauwelijks. Als het maar niet gaat regenen bij het omkleden. Gelukkig valt het mee en even later schijnt de zon. Ik sjok richting de instap, snorkel onder het boeienlijntje door en daal af. Ik had aardig wat negatief commentaar op het zicht in de Grevelingen gelezen maar het valt hier echt wel mee. Ik stuit op een paar sepia stokjes (ik denk gemaakt van betonijzer), een dankbare uitzichtplek voor steurgarnalen. Een eindje verderop begint “Willems rif”. Ik weet niet waarom het zo heet maar het is een loodrecht op de kant lopend rif. Hier zit het vol krabben, meer steurgarnalen, kleine platvisjes, een enkele Noordzeekrab en vooral aardig wat Botervisjes.
Het wordt zo een mooie duik. Ik ben alweer op de terugweg als ik iets kleins boven de zandvlakte zie wegschieten. Een sepiola? Nee, het is een ieniemienie Sepia. Er volgt een wilde achtervolging die verrassend eindigt, precies bij de boeienlijn.
Nu moet ik toch even vaart maken om op tijd bij de Plompe toren te zijn. Als ik aan kom rijden staan aan de ene kant van de trap 2 auto’s, eentje van een duikschool, en andere kant één. Ik neem dus de kant van de ene auto. Beter 5 meter lopen dan 10 toch? Als ik uitstap kijk in het lachende gezicht van Marco. Hij moest toch in Zeeland zijn dus waarom dan niet even een duikje gemaakt? We staan een tijd te kletsen totdat we zien dat de andere duikers te water gaan. Oh ja, laten we dat vooral niet vergeten. We maken ons klaar en dalen de betonnen trap af. Het zicht is uitermate goed maar er staat nog wel aardig wat stroming. Zijn we dan toch te vroeg? Het mag de pret niet drukken want er is veel te zien. Tientallen, zo niet honderden botervisjes, van groot tot klein, bevolken de bodem en de oesterkluiten. daar schiet een gehoornde slijmvis weg, ik tel er zeker 4-5 gedurende de duik.
Noordzeekrabben, zeker 3 gewone zeedonderpadden, het kan niet op. Geen wonder dat de batterij van mijn camera het halverwege de duik begeeft. Ik ga deze stek zeker opnemen in mijn lijst favorieten. Na 75 minuten is de fles leeg en moeten we er, ook al door de nu flink doorkomende ebstroom, weer uit.
Totale duiktijd: 142 minuten. Watertemp.: 20 graden (Koepeltje), 19 graden (Plompe toren)
