René Weterings – Het wordt tijd voor iets anders….

Duik 418.

Het was al weer bijna 4 weken geleden dat ik voor het laatst met Frank ging duiken. In die weken was hij door verkoudheid uitgeschakeld. Maar vanavond konden we weer op pad. We gingen voor de veilige keuze van duikstek en dus reden we naar Dreischor Reefballs. Alweer ja…het begint bijna saai te worden!

Zodra de condities weer beter zijn, gaan we weer richting de Oosterschelde. Dat is weer veel te lang geleden, daar waren we het samen wel over eens. Maar goed, we voelden ons beiden ook niet echt top fit en het weer was ook niet heel erg geweldig. Onderweg kregen we al een paar buien over ons heen, dus de stemming werd daar niet veel beter van. Het was de hele dag immers prachtig mooi winterweer geweest.

Na zo’n periode van verkouden zijn, is het altijd even opnieuw opstarten en je routine krijgen. Het feit dat ik een andere auto heb sinds een paar dagen zorgde ook nog voor een extra afwijking in onze routine. Mijn spullen liggen hierdoor aan de passagierskant van de auto en dus moest ik even mijn spullen steeds van de ene naar de andere kant van de auto brengen. Niet echt handig, dit moeten we de volgende keer anders doen.

Merel en Peter waren er ook en we maakten even een praatje. Zij stonden al in hun droogpakken en wij nog niet, toen het hard begon te regenen. Hierdoor waren we genoodzaakt om even terug in de auto te gaan zitten om te schuilen. Bah, niet echt een lekker begin van de duikavond. Maar goed, gelukkig duurde dat niet lang en konden we alsnog al onze spullen pakken en aantrekken. Ik had dit keer de grootste moeite om mijn spullen goed aan te krijgen met de dikke droogpakhandschoenen, die ik nu voor de 3e keer zou gaan uitproberen. Bolt-snaps en andere klemmetjes vastmaken is toch wat lastiger. Maar goed, daar krijg je dan wel weer warmere handen en dus een langere duikduur voor terug.

De flinke wind die er stond zorgde voor wat golfslag in het Grevelingenmeer en dus verwachtte ik ook niet dat het zicht supergoed zou zijn. Merel vertelde ook al dat het zicht er op zaterdag niet veel meer dan een halve meter was in het ondiepe gedeelte. Ik stapte dus ook het water in met de gedachte dat dit nu ook niet veel beter zou zijn.

Eenmaal onderwater viel het me nog mee en ben ik meteen even naar de 2 Noordelijke knuppelslakjes gaan zoeken, die ik anderhalve week eerder ook al had gevonden op de steigerpaal. Deze slakjes vond ik vrijwel meteen en zodoende kon ik ze ook aan Frank laten zien. Hierna daalden we op ons gemak, de dijk volgend richting de reefballs. Het zicht werd hierbij gaandeweg beter gelukkig en ter plaatse van de reefballs was het weer prima te doen.

In een van de reefballs vond ik nog een laatste restje van een nestje en liet dat aan Frank zien. Ik kon helaas geen zeedonderpadjes ontdekken die op het punt stonden om uit het ei te kruipen.
Wat betreft het onderwaterleven is het momenteel een saaie boel hier. De zeedonderpadden zijn nagenoeg verdwenen, alsook de vele nestjes. De afgelopen weken hebben we ons hier prima kunnen vermaken, maar nu is het de charme er wel vanaf. Ik had daarom ook de grootste moeite om inspiratie op te doen voor het maken van wat leuke foto’s en moest me daarom toch weer laten gaan op wat garnaaltjes en weduwroosjes en zeeanjelieren.

Her en der zag ik wel wat grondeltjes, maar die waren vandaag erg schichtig en wilde niet echt poseren. Dus probeerde ik weer maar wat uit met mijn snoot en de belichting van diverse richtingen. Er zat toch redelijk wat stof in het water, dus stofvrije foto’s maken was een hele uitdaging.

Na zo’n 48minuten gaf Frank aan dat hij wat last kreeg van zijn voorhoofd en hielden we het voor gezien. Ik maakte meteen koers richting trap en na zo’n 50 minuten waren we weer aan het wateroppervlak. De conclusie van deze duik was dat het maar snel voorjaar moest worden en dat er weer wat meer leven in de brouwerij moet komen!!

Ook Merel en Peter, hadden een beetje hetzelfde gevoel, dus het lag niet per se aan ons. Deze duik zien we daarom maar als een testduikje voor de rest van het jaar. Een bakkie koffie in de auto deed wonderen en ook de stoelverwarming die nu in mijn auto zit, was ook een aangenaam extraatje zo na de duik. Dat is toch wel lekker!

Maximale diepte 8.1m, temp. 4gr.C., zicht 1-3m, duikduur 50min.