Vuurplaats

Goed, re-survey vandaag. Op zich klinkt dat niet erg aantrekkelijk, maar we gaan een erg mooie downstream sectie in. Zwarte bodem, grote witte druipsteenkolommen overal. Een dramatischer decor is bijna niet denkbaar.

Er moet wel gewerkt worden, ik heb mijn leitje in de hand en noteer bij elke tie-off de diepte, de kompasrichting en de afstand sinds de vorige. Twee keer rechts, en een uur later zijn we klaar.

Maar de grot houdt hier niet op. Weliswaar zit er een restrictie, maar het past. Ik heb mijn reel gepakt en kijk Robbie even aan die zijn leitje al klaar heeft. Gaan! Vlak na de restrictie is een grote vuurplaats. Dat betekent dat er in de ijstijd hier mensen geleefd hebben op de vlucht voor de kou buiten. De grot is hier totaal anders van karakter. Kleine gangetjes, bijna elke meter moet je kiezen waar je heen zal gaan. West is het devies, daar is ruimte op de kaart. Geen stof meer op de bodem, en stroming. Flow is wat je zoekt als grotduiker, waar het water heen gaat (of vandaan komt) daar is grot te vinden. Prachtige druipsteenformaties, je moet hier echt uitkijken dat je niks kapot maakt.

Maar na een uurtje houdt het feest op. De reel is leeg, het leitje vol: een mooie combinatie. En ook voor onze veiligheid moeten we terug: met drie tanks kan je niet eindeloos onder blijven. Terug naar ons basiskamp voor wat sandwiches en een fles water en dan terug naar Tulum om alle data in de computer te kloppen.

Grotduiker Maarten van Baal is in Yucatan voor de derde editie van exploratieproject Vanilla Sky. Je kunt hem via zijn blogs op DuikeninBeeld volgen.