We zijn vertrokken!
Expeditie Noordzee is begonnen: 10 dagen lang de Noordzee op om onderzoek te doen naar hoe de verschillende gebieden in onze zee er bij liggen.
Bij aankomst aan boord zijn Chris en ik verwelkomd door de veelzijdige crew: er zijn biologen, duikers en onderzoekers aan boord, een journaliste voor National Geographic, een beleidsmaker van het ministerie van Infrastructuur&Milieu én zelfs nog een verdwaalde blogger: ikzelf. Voor mij is alles nieuw: het duiken, het lang varen op zee, het onderzoek, de marine-biologie… Deze eerste twee dagen probeer ik zoveel mogelijk te luisteren naar iedereen en alles in me op te nemen. Want wat gaan we een gave dingen doen!
Expeditie in een notendop
Iedere dag varen we naar verschillende locaties op de Noordzee waar scheepswrakken op de bodem liggen. Het duikteam van Stichting Duik De Noordzee Schoon gaat vervolgens naar beneden om te fotograferen, te filmen en monsters te nemen die later aan boord onderzocht kunnen worden. Ook worden de scheepswrakken vrijgemaakt van achtergebleven visnetten waar zeedieren alsnog verstrikt in raken en een langzame dood sterven. Terwijl we deze verschillende wrakken bezoeken, worden er ook duiken gemaakt om te kijken welke (nieuwe) soorten en leefgebieden in de Noordzee aanwezig zijn. Vooral het Friese Front, de Centrale Oestergronden, de Doggersbank en de Klaverbank hebben de aandacht van het WNF, omdat ze dit zien als de kraamkamers van de Noordzee: er kan dus veel (nieuw) leven floreren.
Noodzaak tot bescherming
Door middel van al het materiaal dat verzameld wordt willen ze aandacht vragen voor de noodzaak van beschermingsmaatregelen in de Noordzee. Dit gaat soms een stuk moeizamer dan natuurgebieden aan land (17% van het gebied aan land is beschermd tegenover 2,9% van de oceanen), omdat het onder water moeilijk is om alles in kaart te brengen. Ook ik moet eerlijk bekennen dat ik er lang niet altijd bij stilstond. Maar wat heeft de Noordzee veel moois te bieden! Door middel van het materiaal wat we deze 10 dagen verzamelen willen we jullie hier graag in meenemen.
Gigantische kreeft
Al direct vandaag werd ik verrast door de filmbeelden die rondom de wrakken zijn gemaakt. Terwijl de filmmaker me vertelt over de verschillende anemonen die op het wrak groeien, die er overigens prachtig uit zien, zie ik ineens een gigantische kreeft voorbij zwemmen. Wauw! Ook later hoor ik duikers in geuren en kleuren vertellen wat ze vandaag maar ook in voorgaande jaren allemaal onder water hebben aangetroffen. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk en ik krijg alleen maar meer zin om de komende dagen nog meer te horen en te zien.
Meevallers en bunkies
Overigens is mijn eerste ervaring op deze boot me tot nu toe ontzettend meegevallen. Doemscenario’s over hoge golven, zeeziekte, krappe cabines en primaire voorzieningen blijken allemaal ongegrond: de zee is opvallend rustig, geen golfje te bekennen, en dus ook geen zeeziekte. Er wordt ontzettend goed voor ons gezorgd, ik heb naast Chris twee hele gezellige bunkies, er is een gigantische ruimte met een lange eettafel, loungebanken en –stoelen en een gigantisch scherm waar ’s avonds presentaties kunnen worden gegeven, de douche is heerlijk, er zijn overal stopcontacten… moet ik nog even doorgaan? Het is vast naïef, maar ik had heel wat anders verwacht! Ik kijk uit naar de volgende 8 dagen waar jullie over een paar dagen meer over zullen horen: morgen verschijnt er eerst een blog van Chris.
Deze blog is ook gepubliceerd op de website van het Wereld Natuur Fonds.
Over de auteur:
Fleur ter Horst reageerde op de oproep van het WNF om mee te gaan met Expeditie Noordzee en viel met haar neus in de boter. Als ondersteunend expeditielid staat zij de crew op verschillende manieren bij. Ook houdt ze ons op de hoogte van het reilen en zeilen op het schip.
