Dirk van den Bergh – Steenslijmvisjes, sepiola’s en … muggen!

Als zijn buddy Petra  geen slakjes ziet is het voor haar geen geslaagde duik. Oei, dat legt de lat hoog! Dirk van den Bergh durft het aan om met deze slakkofiel te water te gaan.

Datum: 16-08-2017

Duiklocatie: Strijenham en Bergse Diepsluis

Vandaag zien we  niet één slakje … We maken echter zo’n twee geweldige duiken dat ze deze keer ook zonder slakjes in de wolken is!

Afspraak 17.30 uur bij Strijenham, waar we buiten de kentering kunnen duiken: het is prachtig weer en deze keer zo goed als windstil. Zelden heb ik het water hier zo vlak geweten. Om 18.10 uur liggen we er in.

Al bij de instap zien we steurgarnalen een zager verscheuren. Nooit gedacht dat die kleine pootjes zo scherp zijn!

Deze duikstek staat bekend om de vele zeeanjelieren, maar de meeste zijn aan het rusten: er staat haast geen stroming, dus geen voedsel. We zakken af naar de zandvlakte op 18 meter, vergeefs op zoek naar sepiola’s. We zien wel platvisjes en slangsterren.

We blijven 12 minuten op de zandvlakte, een record voor mij, want ik hou daar helemaal niet van. Op 110 bar doe ik teken dat ik ondieper wil. Ik wil nog wat lucht overhouden om op het einde naar de steenslijmvisjes te zoeken! Langzaam komt het zonlicht terug te voorschijn. Na de veiligheidsstop gaan we in de buurt van de trap tussen de rotsen naar de grappige visjes zoeken en we hebben meteen prijs!

En ze zijn met velen! Uit nieuwsgierigheid komen ze steeds dichterbij en komen zelfs op onze handen zitten. Ja, wij mogen geen dieren aanraken, dus ook niet wegjagen hé! De steurgarnalen doen gretig mee. Leuk, leuk, leuk!

We hebben anderhalf uur in het water gelegen en de zon is al aan het ondergaan. Vlug naar de Bergse Diepsluis, anders moeten we ons in het donker klaar maken voor de nachtduik! Om 21.30 uur liggen we daar in het water.

Het wordt weer een mooie duik en hier zien we wél sepiola’s!

Aan het platform zitten veel steenbolken. Petra ziet de kop, ik de staart van een vorskwab, maar hij kruipt weg en is niet meer te vinden. We zien ook een heel kleine sepia en ondieper een paling. Na 68 minuten zijn we terug boven.

Waar is al dat volk naar toe? Het laatste buddypaar vertrekt en wij zitten helemaal alleen na te praten onder een prachtige sterrenhemel! Nee, we zijn niet alleen … duizenden muggen komen ons bezoeken … de achterklep van mijn auto staat open en ze hebben allemaal een plaatsje gevonden op de lichte binnenbekleding. Zo kan ik niet naar huis rijden! Ik heb de wind in Zeeland al dikwijls vervloekt, maar laat hem maar terugkomen, dan blijven die rotbeesten tenminste weg!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel de settings aanpassen voor de beste kwaliteit.