René Weterings – Voorzorgsmaatregelen tegen de koude

Het is de koudste 14 oktober ooit in Nederland gemeten, maar het is ook woensdagavond en dus duikavond. Wat je dan doet? René Weterings gaat gewoon duiken, maar neemt wel voorzorgsmaatregelen!

Duik 645
Woensdagavond is duikavond! Maar deze woensdagavond gaat de boeken in als de “koudste 14 oktober ooit in Nederland gemeten”. Het heeft in delen van het land voor het eerst aan de grond gevroren en de middagtemperatuur kwam vandaag op veel plaatsen niet boven de vier graden Celsius uit.
Zulke temperaturen in de herfst doen ons al denken aan de duiken die we in de winter zullen gaan maken. Het enige verschil is dat het water momenteel nog ongeveer dertien graden Celsius is, hoewel ook dat snel zal veranderen als het zo koud blijft. Dat vraagt om extra voorzorgsmaatregelen…koffie!! Ik vul thuis een thermoskan met verse koffie, Goof zorgt weer voor de koeken. De innerlijke mens wordt vanavond na de duik in ieder geval verzorgt, dat is een ding wat zeker is!
Vanavond sluit Gijs bij ons aan als onderwaterfotograaf, hij heeft een nieuwe camera set en die moet natuurlijk flink gebruikt worden om hem onder de knie te krijgen. Maar dat geldt ook voor Goof, ook hij heeft recentelijk een nieuwe set! Zij kunnen vanavond dus weer lekker prullen met hun setjes, ik heb gewoon mijn oude vertrouwde camera bij me. Dat komt dus wel goed.

Zoetersbout is vandaag de duikstek van onze keuze geworden. We vrezen dat die harde noordoosten wind voor wat minder zicht in het Grevelingenmeer zorgt. De Oosterschelde ligt hier wel in de luwte, bovendien is daar nog steeds het meeste leven te vinden en het is het minst ver rijden voor ons. Als we op de parkeerplaats aankomen (voor zover je bij Zoetersbout over een parkeerplaats kunt spreken…), zien we dat Gijs er al is. Hij is zit heel verstandig lekker warm in zijn auto te wachten. We zijn lekker op tijd vanavond en dus is er voldoende tijd om even bij te kletsen. We moeten wel zorgen dat we snel in onze droogpakken staan, want het is ook een beetje vochtig…waterkoud dus! Bepakt en bezakt gaan we te water, even controleer ik of mijn droogpakhandschoenen goed afsluiten. Gelukkig is dat het geval, ik kan vanaf nu weer met een gerust hard te water deze winter. Ook heb ik een paar Hollis F1 vinnen via Marktplaats op de kop getikt, want mijn huidige Mares vinnen zijn na 10 jaar en vele duiken toch echt aan het slijten. De RVS springstrap schiet nogal eens los voor het aantrekken en dat is echt onhandig. Als alles op zijn plaats zit duiken we onder.
Het zicht is hier plaatselijk nog niet echt geweldig en ik voel een stroming vanuit het westen komen. Ik heb geen zin in stroming, dus ik peddel er rustig tegen in. Dat is toch het meest handige om foto’s te maken vind ik. Het landschap begint er al echt een beetje kleurloos uit te zien en met het wat stoffige zicht wordt dat er niet veel beter op. Ik doe mijn uiterste best om een interessant onderwerp te vinden voor een foto. Ik zie vele eistrengen van de bruine plooislak, maar het slakje zelf laat zich helaas niet zien.
Het valt het me op dat de zandgrondeltjes in grote aantallen aanwezig zijn en soms met flinke groepen bij elkaar op de zanderige plekken liggen. Soms zijn ze heel schichtig, maar uiteindelijk vind ik er één die wat suffer is dan de rest en zich wel laat fotograferen. Ik kan met de 60mm macrolens heel dichtbij komen en krijg zijn kopje vol in beeld. Gelukkig staan de snoots goed gericht en staat hij er uiteindelijk netjes op. Ik duik verder en zie op mijn computer dat ik op zo’n tien meter diepte ben uitgekomen. Het is hier wat zanderiger en kom nog een paar oude sepiatentjes tegen. Deze zijn erg mooi begroeid en als ik ze eens nader bestudeer, zie ik dat er een hoop veranderlijke steurgarnaaltjes op zitten. Prachtige garnaaltjes zijn dat, maar helaas iets te beweeglijk om ze op de foto te kunnen zetten. Ik probeer van alles, maar ze draaien weg van het licht dat afkomstig is van mijn richtlampje. Dit moet ik later nog maar eens proberen, maar voor nu houd ik het voor gezien.

Kreeften zie ik vanavond opvallend weinig, een enkeling scharrelt wat rond op zoek naar eten. Hooiwagenkrabben daarentegen zijn er weer erg veel te vinden. In het kader van het thema “krabben” voor Aquashot Zeeland, probeer ik er wat van te maken. Ik heb een mooi exemplaar gevonden dat goed blijft zitten, dus ik doe mijn best.
Ondertussen voel ik dat mijn rechter enkel weer een beetje vochtig wordt en ook bij mijn linker arm is het wat kouder dan op de rest van mijn lichaam. Ik moet die kleine lekjes komend weekend toch echt eens gaan opsporen, want met de naderende winter moet mijn pak weer helemaal dicht zijn natuurlijk!
Ik vind uiteindelijk nog één bruine plooislak, hij zit er ook nog eens goed bij dus ik maak wat foto’s. Na bijna een uur en een kwartier vind ik het mooi geweest en kom toevallig ook weer precies bij de trap uit. Gijs staat ook net op de kant, dus samen lopen we naar de auto. We bouwen onze spullen in afwachting van Goof alvast af en ik schenk ook alvast een bakkie koffie in. Goof arriveert zo’n tien minuten later, ook hij krijgt van mij een lekker bakkie koffie en hij trakteert ons op een heerlijke gevulde koek…mijn favoriet! Dit doet de koude van vandaag toch weer een beetje vergeten!

Max. diepte 10,5m, temp. 13 gr.C., zicht 2-3m, duiktijd 75 min.