René Weterings – Objecten als route….of gewoon grof huisvuil?

René komt tijdens zijn duik van alles tegen. Maar of hij dat wil? 

Duik 491 (Put van Raamsdonksveer, zondag 15-12-2013, 19.51u)

Duiken op de zondag, dat stond niet op mijn agenda zoals gewoonlijk. Maar de kids werden onverwacht door opa en oma opgehaald voor een boswandeling en dus had ik mooi de gelegenheid om weer eens in de Put van Raamsdonksveer te gaan kijken. Dit keer met een doel, ik wilde namelijk de zichtmeters van Project Baseline Nionplas gaan bekijken en fotograferen. Project Baseline vind ik een mooi initiatief en dus heb ik aangegeven ook mijn steentje bij te willen dragen voor zover mogelijk. Meer informatie is te vinden op hun website http://projectbaseline.nionplas.nl.

De locatie van de zichtmeters zijn op een kaartje aangegeven op de website van Project Baseline Nionplas en dus ging ik op zoek, alleen. Ik had niemand om last minute mee te nemen, dus werd het weer een soloduik met mijn camerasset. Via het pad ten zuiden van de plas liep ik naar de instapplaats. Het was erg modderig en het pad is daar erg smal, dus ik moest voorzichtig doen om niet om te vallen of mijn enkel te verzwikken. Na dit kleine avontuur kon ik goed te water.

Het zicht was meteen al niet echt best, maar dat kwam door het aantrekken van mijn vinnen dacht ik nog. Na een flink aantal meters te hebben gezwommen, werd het zicht er niet beter op, ondanks dat ik maar op zo’n 3-4m diepte zat. Ik was op zoek naar de zichtmeter die op 3m diepte stond en uiteindelijk vond ik die wel. Het zicht was nog steeds niet best en helaas liet de zon zich ook niet zien, dus de foto’s werden maar saai van achtergrondkleur en sfeer.

Ik maakte van de gelegenheid gebruik om wat instellingen te proberen en dook daarna richting de 6m, want deze zichtmeters staan op 3, 6, 9,12 en 15m diepte in deze plas. Ik had geen zin om ze allemaal te bezoeken in mijn eentje, dus ik liet het hierbij. Het viel me hierbij op dat er aan de palen van de zichtmeters nog meer lijnen waren bevestigd, dus ik begon een van deze lijnen te volgen. Eigenlijk terug richting mijn beginpunt.

Na een klein stukje kwam ik bij een betonnen piramidevormig paaltje, dat je vaak in trottoirs verwerkt ziet. Ik vond het vreemd om die hier te vinden, want daar ga je niet zomaar even mee slepen. Deze is hier dus bewust geplaatst. Ok, nou ja…beton is op zich een goed hard substraat om mosseltjes op te laten groeien en die vond ik dan ook in een heel klein plukje onderaan deze paal.

Ik dook verder en door het slechte zicht kon ik niet ver vooruit zien. Op een gegeven moment doemde er een gigantische schim op en ik schrok daar eigenlijk best wel van! Wat is dit nu weer??? Het is verdorie een complete koelkast, staand model, kleur wit. Dit meen je toch niet? Welke idioot stort er nou zo’n koelkast in zo’n gezonde zoetwater plas? Hmm, ook dit moet hier met opzet geplaatst zijn, want hij stond mooi rechtop.

Net als van de betonnen paal maakte ik toch wat foto’s van dit wanstaltige object, want dat ging prima met de 8mm fisheye lens. Ik had mezelf onder water al voorgenomen dat ik met die foto’s wat bekendheid wilde geven aan deze problematiek. De leidraad liep nog verder, maar ik besloot maar om te keren en met een iets grotere vaart de draad te volgen richting de instap. Inmiddels dook ik al een dik half uur in water van 6 graden en wilde wel rond het uur weer in de buurt van de reguliere instap zijn.

Aan de andere kant van de zichtmeters stuitte ik wederom op een in scene gezet tafereel. Dit keer een grote tafel met daarom de behuizingen van een computer en een beeldscherm, compleet met muis en toetsenbord. Ok, hier had ik al eens eerder van gelezen bij John Landa, in een van zijn eerdere duikreports van dit jaar. Bah bah, ik kan hier niet van genieten. Sterker nog, ik irriteer me mateloos aan het feit dat er blijkbaar mensen zijn die de natuur denken te moeten “opleuken” met objecten die eigenlijk regelrecht naar de vuilstort zouden moeten! Ook nu weer maakte ik zo goed mogelijk foto’s om het te documenteren.

Alsof de maat nog niet vol was, vond ik een laatste tafereel. Even waande ik me in Disneyland of de Efteling. Nu was een smerig wit plastic tuinset, waarvan het tafelblad naast de poten lag. Naast de poten lagen ook nog een glazen karaf en 2 kopjes, compleet met theelepel! Serieus, dit meen je niet dacht ik nog. Ik had er genoeg van en verliet de leidraad, eerder dit jaar heb ik al eens een verkeersbord en een stel fietsen gevonden en gefotografeerd….bah, die hoef ik nu echt niet weer te zien.

In september van dit jaar heb ik eigenhandig al wat vuil opgeruimd, want zwerfvuil ligt er helaas vaak genoeg. Maar deze objecten zijn wat mij betreft een net zo’n groot doorn in het oog. Hebben we dit als duiker nu echt nodig om onszelf bezig te kunnen houden onder water? Ook als je net begint met duiken?

Ik vraag me echt af waar deze trend vandaan komt, zeker als het gaat om een prima zoetwaterplas in goede gezondheid als de Nionplas.

Voegt een koelkast, bureau met computer, tuinset en andere troep echt iets toe aan het duikplezier? Nou ik kan je vertellen dat het in ieder geval afbreuk doet aan het duikplezier van een duiker als ik. Iemand die is gaan duiken om onder water te zijn en daarbij van de onderwater natuur te kunnen genieten.

Zeg nou zelf….als je een boswandeling maakt in een bos wat misschien net even niet zo interessant is, ga je daar dan ook een koelkast, bureau met computer en tuinset wegzetten om het “op te leuken”?

Stof tot nadenken mensen!!

Max. diepte 6.5m, gem. diepte 4.6m, temp. 6gr.C., zicht 1-2m, duikduur 66min.