René Weterings – Een late kenteringduik bij de Zeelandbrug

Na de heerlijke duik van afgelopen zondagavond bij de Zeelandbrug had ik de smaak helemaal te pakken. Nog een duik met dit goede zicht zag ik wel zitten en aangezien de weersomstandigheden niet veel zouden wijzigen voor de dinsdagavond, leek het me leuk om terug te gaan. Het zou dan wel een late duik gaan worden….maar ach…het is toch vakantie! Ik plaatste een oproepje op Facebook en niet veel later reageerde Henny Blokvoort (Nederlands Kampioen onderwaterfotografie 2012) en de duik was gepland! Top, weer een mooi vooruitzicht.

Via Facebook nodigde Henny mij uit om voorafgaand aan de duik op de camping langs te komen. Zo’n gastvrije uitnodiging sla ik natuurlijk niet af en gelukkig kon ik deze dag ook lekker op tijd vertrekken. Ik reed iets voor 19.00u weg en zou er dan om 20.00u wel zijn. Tijd genoeg voor de duik om even een bakkie koffie te doen en wat bij te praten. Ik had Henny immers nog maar 2x eerder gesproken, dus dat zou vast goedkomen. Ik arriveerde stipt om 20.00u op de camping en werd verwelkomd door Henny, zijn vrouw en zoon.

Onder het genot van de koffie met een koek spraken we uiteraard over onze gezamenlijke hobby’s, duiken en onderwaterfotografie en deelden wat ervaringen van het afgelopen (O)NK. Ik merkte daarbij wel dat ik nog aan de weg te timmeren heb als het gaat om voorbereiding voor de wedstrijddagen, niet dat ik dit niet wist, maar het werd nog maar eens bevestigd

.

Rond 21.30u reden we richting de duikstek, waar we slechts met 1 andere duiker aanwezig waren. Verder stonden er nog 2 auto’s van wat vissers die vanaf de kant aan het vissen waren. Mooi, we hadden de duikstek dus nagenoeg voor ons alleen. Beiden tuigden we onze spullen op en met het laatste restlicht doken we onder. We spraken af richting de pijlers te gaan en door te duiken als we elkaar kwijt zouden raken. Beiden staan we positief tegenover soloduiken, dus dat is dan geen enkel probleem.

Het zicht was toch een stuk minder goed dan afgelopen zondag en de hoop dat ik een harder of zeebaars op de foto zou kunnen zetten vervloog daarmee ook vrij snel. Los van het was stoffige/melkachtige zicht zag ik ook geen enkele harder of zeebaars tussen de stenen. Heeft dat met de invallende duisternis te maken? Helaas had ik vandaag de 14-42mm op de camera gezet, dus daar zou ik vandaag niet echt een voordeel mee gaan halen. Ik probeerde hiermee nog wel wat kreeften op de foto te zetten, maar die liepen snel weg als ze mij zagen aankomen. Er zat op bijna elke steen wel een kreeft, echt heel veel! Mooi gezicht is dat altijd!

We waren vrij snel bij de pijler en daar scharrelde ik wat rond om slakjes te zoeken. Henny had een serieuze macrolens gemonteerd, dus die had een nog kleiner zoekbeeld nodig. Uiteindelijk verloor ik Henny uit het oog en zag ik wel de andere duiker rond de pijler, die er ook solo aan het duiken was. Goed, geen enkel probleem, ik zoek gewoon heerlijk verder onder en rond de pijler. Eigenlijk geeft het ook erg veel rust om solo te duiken, want ik hoef nu helemaal nergens meer naar om te kijken…..behalve naar datgene wat ik graag fotografeer.

De boompjesslakken waren goed te vinden, in diverse formaten. Ik zocht ook nog naar een satijnslak, maar die heb ik niet gevonden. Een paar harlekijnslakjes lieten zich zien rond de pijler en ik vond er weer een paar waaierkokerwormen. Ook nu weer kon ik de verleiding niet weerstaan om deze mooie diertjes te fotograferen. Ik vind dat werkelijk schitterende foto objecten en zijn daarmee ook erg uitdagend met hun wapperende waaier in de lichte stroming. Ik genoot met volle teugen, mede door het redelijke zicht en de zeer lichte stroming.

Ik zag diverse galathea kreeftjes wegschieten in mijn lamplicht en zag talloze hooiwagen krabben op de stenen wandelen. Diverse grondeltjes vluchtten onder de stenen en een groot aantal stenen zijn helemaal overwoekerd met zeepokken. Deze diertjes zijn ook erg grappig om te zien en een uitdaging om op de foto te zetten. Met mijn nieuwe compacte macropoort voor de 60mm lens kon ik nu een nog lagere positie innemen en dat fotografeert toch wel erg lekker. Geen spijt van deze aankoop dus.

Na zo’n 50-60min vond ik Henny weer terug op een diepte van 8m net westelijk van de pijler. Vanaf hier zijn we weer bij elkaar gebleven tot net voor het einde van de duik. Want ik vond nog een mooi koppeltje harlekijnslakjes die ik op mijn gemak op de foto kon zetten. Mooie kers op de taart van deze duik. Tijd om er uit te gaan, want mijn manometer gaf op dat moment nog net 60bar aan en moest toch nog een paar meter omhoog.

Na zo’n 92minuten kwam ik boven water en zag ik dat Henny niet ver uit de buurt was en er ook zo uit zou komen. Ik speelde met het water, want de zeevonk was erg sterk aanwezig en elke beweging van het water deed ze oplichten. Echt een heel gaaf schouwspel. Als ik wat golfjes maakte met mijn handen, dan zag je die golfjes gewoon helemaal naar de kant bewegen. Echt erg leuk. Inmiddels kwam ook Henny uit het water en liepen we samen terug naar de parkeerplaats.

We praatten nog wat na over de duik en hadden beiden een leuke duik gemaakt. Geslaagde avond dus! Het was inmiddels al weer bijna 00.25u toen ik in de auto stapte en lag daardoor pas om 1.30u in mijn bed…pfff, dat gaat tegenvallen morgen als de kinderen ergens tussen 6.30u en 7.00u weer aan ons bed staan. Maar goed, die heerlijke gezichtjes in de ochtend maken het allemaal waard!

Maximale diepte 9,2m, temp. 20gr.C., zicht 1-2m, duikduur 92min.