Primeurwrak
We raken inmiddels bijna het gevoel voor dagen en tijd kwijt: we tellen hier aan boord in aantal duiken en niet in dagen. Fleur ter Horst vertelt over de ontdekkingsreis die Expeditie Noordzee heet.
We raken inmiddels bijna het gevoel voor dagen en tijd kwijt: we tellen hier aan boord in aantal duiken en niet in dagen. Het weer is inmiddels wat beter geworden: vandaag gaat er weer gedoken worden! Helaas niet op de Centrale Oestergronden, want vanwege het onstuimige weer moest het duikplan aangepast worden. Gisteravond laat hebben we gelukkig wel de dropcam kunnen laten zakken en goede beelden van de bodem kunnen maken. Het blijft me verbazen.
Primeurwrak
Na een rustdag heeft iedereen er ondanks de hoge golven weer het volste vertrouwen in. We zijn op weg naar de Doggersbank en er gaat gedoken worden! Het wrak wat we vandaag gaan bezoeken is een onbekend wrak, oftewel een verrassing voor alle duikers. Wat gaan ze er aantreffen? Het voelt als een echte ontdekkingsreis! Over de duik van morgen lopen de gemoederen al helemaal hoog op: de kans is groot dat we gaan duiken op de onderzeeër U66 uit de Eerste Wereldoorlog. Er is daar nog nooit eerder gedoken, dus dat zou een hele mooie primeur zijn!
Harde ondergrond
Maar wat betekenen die wrakken nou eigenlijk voor het zeeleven? Dat is natuurlijk waar wij in geïnteresseerd zijn. Ik trek voor deze vraag meerdere mensen op de boot aan hun mouw om een antwoord te krijgen. Ondanks dat een schip eigenlijk niet op de bodem van de zee hoort, is het een ware hotspot voor biodiversiteit. Vele soorten, zoals kleurrijke zeeanemonen, zeesterren, kabeljauwen, krabben en kreeften worden door het wrak aangetrokken. Veel soorten zouden zonder het wrak niet in dat gebied voorkomen omdat ze zich alleen maar kunnen vestigen op een harde ondergrond. In gebieden met een ander soort bodem, bijvoorbeeld een zandbodem, zijn het dus specifiek de wrakken die ervoor zorgen dat deze soorten hier kunnen leven. Sterker nog: 90% van de dieren die op een harde ondergrond leven, komt niet voor op zachte bodems en in de open zee!
Dodemansduim
Bij de eerste duik vandaag wordt dit meer dan duidelijk. De duikers komen weer naar boven met ruim 50 kilo losgesneden netten en lyrische verhalen. “Dodemansduim! Zoveel! Ik heb nog nooit zoveel bij elkaar gezien, prachtig! En al helemaal niet op Nederlands grondgebied.” Eén voor één vertellen ze bij mij voor de camera hun verhaal. Bioloog Lodewijk laat met een grijns zien welke schelpen en naaktslakjes hij heeft verzameld voor zijn onderzoek. Ik kan alleen maar in spanning afwachten wat het Engelse deel van de Doggersbank ons te bieden heeft. Op naar morgen, Expeditie Noordzee goes international!
Deze blog is ook gepubliceerd op de website van het Wereld Natuur Fonds.
Over de auteur:
Fleur ter Horst reageerde op de oproep van het WNF om mee te gaan met Expeditie Noordzee en viel met haar neus in de boter. Als ondersteunend expeditielid staat zij de crew op verschillende manieren bij. Ook houdt ze ons op de hoogte van het reilen en zeilen op het schip.
