Goof van Rijswijk – Op zoek naar eieren
Vorige week ging zijn buddy vreemd, maar deze keer gaat duikreporter Goof van Rijswijk weer mee duiken!
Het is al weer 3 weken geleden dat René en ik samen op pad geweest zijn om te gaan duiken. Hij heeft het druk met zijn studie en af en toe heb ik iets op onze vaste woensdagavond maar vandaag gaan we gelukkig weer.
Vorige week is hij vreemd gegaan met Cornelis en zij vonden toen bij Den Osse Nieuwe Kerkweg een recent klein nestje met een gewone Zeedonderpad niet ver van de steiger. Ook heb ik nog een foto van een mossel nodig voor de maandopdracht van Aquashot Noord-Brabant voor aankomende vrijdag en dus was de keus snel gemaakt.
Het is een beetje mistig en koud maar verder staat er nauwelijks wind en aangekomen op de parkeerplaats zien we wat wij al vermoedden, de hele parking voor ons alleen. Natuurlijk moet mijn buddy nog even mopperen over de kou, de drukte op de weg, dat we elke week hetzelfde gesjouw hebben en dat Nederland het afvoerputje van Europa is. Maar ik ben daar wel aan gewend. We gaan snel omkleden en sleuren ons de dijk over naar het heerlijke heldere water van de Grevelingen.
We spreken af dat René mij naar het nestje zal loodsen en dan verder zijn gang gaat met een maximum van 5 kwartier. Nou dat zullen we wel niet halen met een watertemperatuur van een verwachte 6 graden. Het blijkt zelfs nog maar 5 graden te zijn.
We zwemmen naar de vermoedelijke plaats van het nestje maar kunnen het niet vinden en zoeken wat in de omgeving. Maar na wat rondzwemmen lijkt het dat we niet op de goede plaats zoeken en gaan naar de oppervlakte om ons te oriënteren. We zitten goed dus we gaan maar weer onder en zoeken als volleerde redding duikers volgens een patroon de bodem af maar vinden niks helaas. Eigenlijk begin ik het een beetje zat te worden en ik moet ook de mossel foto nog maken dus ik zwem wat westelijk uit om een mooie vrijstaande mossel te zoeken voor mijn foto. Ik heb precies in gedachten welke foto ik wil maken maar kan niet de juiste mossel vinden voor wat ik voor ogen had. Plotseling zie ik tussen het rood wier een klein krabje eten van een bolletje eieren van de Zeedonderpad, “ga weg jij stom beest, vreet je eigen eieren op” denk ik in me zelf en jaag hem weg met mijn lamp. Ik pak het bolletje op en is ongeveer 3 bij 3 cm. Ik leg het op een oester en door de zoeker van mijn camera, gewapend met de 60 mm macrolens en de subsee +10, zie ik dat er wel degelijke oogjes in zitten, wat betekent dat zij helaas ten dode opgeschreven zijn want pa Donderpad is nergens te bekennen. Snel maak ik er wat foto’s van en voel dat ik het wat kou begin te krijgen.
Ik kijk op mijn computer en zie al dik 3 kwartier. Verdorie en ik heb nog steeds geen mossel op de foto. Ook vermoed ik een lekje aan mijn rechter handschoen is want mijn hand begint echt koud te worden. Maar met een droge handschoen en een dubbele onderhandschoen moet een uur echt geen probleem zijn.
Ik zwem nog wat rond en begin maar aan een mossel die niet ideaal staat maar de tijd begint te dringen helaas. Bah wat heb ik hier hekel aan, iets moeten doen wat niet lukken wil en wat ik eigenlijk vorige week al had moeten doen. En ik ben er nog slecht in ook.
Maar goed, uiteindelijk vind ik nog een mossel die ik zo goed als het gaat fotografeer en het ziet er best uit maar tevreden ben ik zeker niet.
Achter mij zie ik het lamplicht van René al weer opdoemen en ik besluit dat het mooi geweest is. Ik heb het koud, geen nestje gevonden en een flutfoto van een mossel. Maar het zij zo.
Op de parkeerplaats is het licht aan, de spoelgelegenheid open en met een kop koffie en een lekkere verse appelflap kijken we weer terug op een leuk duikje. We vullen nog even onderweg en al kletsend, we hebben altijd wat te lullen, zijn we een dik uur later weer thuis.
Thanks buddy, tot volgende week!
