Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk van den Bergh – Mijn 300ste!

Vandaag is het een speciale dag: Dirk van den Bergh maakt zijn 300e duik! Deze keer maakt hij twee duiken in de Oosterschelde en ondanks dat de plannen voor de duikplaatsen moeten wijzigen, zijn er in zijn video weer schitterende dingen te zien.

Het is midden in de week en dan vind je niet zoveel kandidaten om dit mee te vieren natuurlijk, maar uitstellen … nee hoor!

Mijn buddy is Petra Zondervan. Ik wil er iets speciaals van maken en een nieuwe duikstek verkennen: Dicky’s Place. Vlakbij ligt Strijenham en we spreken af dat we daar eerst een duikje buiten de kentering doen.

Ik ben als eerste bij Strijenham en wanneer ik al een “check de stek” doe zie ik dat we hier best niet gaan duiken! De harde wind staat recht op de kant met een serieuze golfslag als gevolg en bovendien gaat het naar laag tij, waardoor in- en uitstap hier zonder golfslag al lastig zijn.

In het heenrijden passeerde ik de Bergsediepsluis en daar was het water een stuk rustiger, dus ik bel Petra op en zeg dat ze rechtstreeks naar daar moet rijden. We komen bijna gelijktijdig aan.

Om 10.40 uur liggen we in het water, tussen HW en LW. We maken een duik van 87 minuten en gaan max. 9,2 meter diep. En … dank je wind, want het wordt een geweldige duik!

Dirk-Van-den-Bergh_20170629_pijlinktviseieren-52192

We snuffelen eerst wat ondiep bij de trap en zien verschillende baby steenslijmvisjes. Ze zijn echter te vinnig en ik kan ze niet op beeld vastleggen. We gaan schuin linksaf tot op 8 meter diepte en volgen dan die dieptelijn. Er zitten heel veel kleine grondeltjes. Zo komen we uit op de takkenbossen waar de pijlinktvissen eieren hebben gelegd. Eén sliert is er al afgevallen, maar in de andere kan je het nieuwe leven al zien zitten.

Dirk-Van-den-Bergh_20170629_zeeanjelieren-52192

We vervolgen op die diepte en komen het ijzeren geraamte tegen. Het is mooi begroeid met zeeanjelieren. Wanneer we aan de eerste sepiastokken, waar alleen een klein trosje pijlinktviseieren aan hangt, komen gaan we haaks rechtsaf, op zoek naar de andere stokken. Even verder ligt een hele sliert pijlinktviseieren in het slik op de bodem: vandaar slechts dat kleine trosje! Ze zijn losgeraakt van de stokken en krijgen nu geen zuurstof meer …

Nadat ik wat gefilmd heb zie ik dat Petra terug richting kant aan het zwemmen is, zodat we verder geen stokken meer tegen komen en dus weer geen sepia’s … Ik volg haar: ze had mij verkeerd begrepen en dacht dat ik dat teken gegeven had. We volgen een tijdje de 6 meterlijn terug richting trap en gaan dan ondieper naar 3/4 meter. Plots zien we een grote school vissen, we veronderstellen zeebaarzen. We zwemmen er bijna midden in! Spijtig genoeg is het water hier wat troebeler om ze mooi in beeld te brengen. Dank je om me verkeerd te begrijpen Petra, anders hadden we die waarschijnlijk niet ontmoet!

Dirk-Van-den-Bergh_20170629_zeebaars-52192

Het is al na twaalf uur als we uit het water komen. Om 13.50 uur moeten we er terug in, want de laag water kentering is om 14.26 uur. Dicky’s Place zal voor een volgende keer zijn, want dat ligt hetzelfde gericht als Strijenham. Met deze windrichting is er maar één plaats op Tholen die in aanmerking komt: Sint-Annaland en dat is slechts 20 minuutjes rijden, so let’s go!

We doen het iets te rustig aan, geraken nog aan de klap met een duikster uit Alkmaar die info over de duikstek en de vulstations op Tholen komt vragen (via een reactie op FB verneem ik dat het Lilian Suer was, blijkbaar een fan van mijn filmpjes, die blij is dat ze er nu een gezicht bij kan plaatsen) en een bekend Belgisch buddypaar, Rudi en Christ’l, komt ook aangereden. Hierdoor gaan we pas om 14.10 uur onder bij de groene boei. Eerst moeten we onder de boeienlijn die het zwemgedeelte afbakent en ik was vergeten mijn duikbril op te zetten, nou dat merk je meteen! Aan de oppervlakte zwemmen we tot bij de boei en volgen dan de ketting tot op de bodem die met laag tij op 6 meter ligt. Dan gaan we linksaf over de zandvlakte tot aan de rand van de oesterbank. Die lijn blijven we volgen. Het is heerlijk zweven, mee met de zachte stroming. Het wordt weer een mooie duik! We zien een baby zeedonderpad en verschillende bruine plooislakken met eitjes.

Dirk-Van-den-Bergh_20170629_bruine-plooislak-52192

De hooiwagenkrabben hebben zich mooi versierd met stukjes van de prachtige gele broodsponzen en ik kan de onderkant van een vluchtende kreeft in beeld nemen. Ik zie een piepklein slangsterretje en Petra ontdekt een mooie Noordzeekrab. Thuis zie ik op de film nog een tweede slangsterretje dat op een zeeappel zit! Vlak na de kentering wordt het zicht iets slechter en door de lange duik bij de Bergsediepsluis zijn de batterijen van mijn videolampen leeg. We driften zachtjes terug en na 74 minuten komen we mooi bij het strandje terug boven. Petra heeft nog veel lucht over, ik nog 61 bar en ze stelt voor om nog wat ondiep te gaan snuffelen, maar ik vind het wel welletjes zo, na in totaal 181 minuten duiken. Trouwens … ik wil gaan vieren … dit was mijn 300e duik !!!

 

Dirk-Van-den-Bergh_20170629_Noordzeekrab-52192

Rudi en Christ’l komen er ook bij zitten. Ik heb taart bij en een drankje. Petra heeft een grote fles Duvel bij om me proficiat te wensen en nadien gaan we nog iets eten in Tholen. Wat een mooie duikdag was dit alweer!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel settings aanpassen voor de beste kwaliteit.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief