John Landa – Pas op warrelnet

Duikreporter John is er vroeg bij. Een heerlijk duikje, alleen dat warrelnet hoort hier niet!

Gisteren stuurde ik een berichtje naar Lia of ze zin en tijd had voor een duikje, ik krijg een berichtje terug Lia wil een laagwater duikje doen op St. Annaland om half 6 op St. Annaland staan ,dat is vroeg ik moest er 1 seconden over nadenken en stuurde een berichtje terug, is goed ik zie je morgen om half 6.

S,morgens gaat de wekker om kwart over 4 ik pak mijn spullen, de camera moet nog klaar gemaakt worden en de koffie gezet en om 5 uur rijd ik richting St. Annaland het was heerlijk rustig onderweg en op de parkeerplaats staan wel veel auto’s maar geen duikers gelukkig was er nog een plekje vrij op het grasveldje.

We zijn eigenlijk veel te vroeg want het is pas rond 7 uur laagwater dus we kletsen nog wat en kleden ons op ons gemak om en tuigen de spullen op.

Als we klaar zijn gaan we te water, we gaan richting de overgang en vandaar gaan we naar links op zoek naar sepia stokken die daar enige tijd gelden zijn gezet.

We gaan onder en zwemmen naar de overgang en als we op 5 meter zijn zie ik ineens een blauwe lijn die ongeveer een meter van de bodem hangt en als ik nog een keer goed kijk blijkt het een warrel net te zijn en dat is raar want ik helemaal geen boeitjes gezien aan het wateroppervlak, ik heb een hekel aan warrel netten als je daar in vast zit kom je er niet meer uit, alleen eruit snijden is dan nog de enige optie, ik sein naar Lia dat er voor ons een net ligt we zwemmen er over heen en gaan naar de overgang.

En het is weer mooi bij de overgang, grondels een mooie grote zeenaald die potverdrie niet wil blijven liggen, een dahlia, krabben, kreeften en heel veel plooislakjes.

Na zo een tijdje te hebben gezwommen zie ik ineens wat niet in het plaatje hoort van de haringraat, er is een verstoring en als ik dan goed kijk op de haringraat zie ik een piep klein zilverblauw knots slakje zitten, ik moet altijd eerst een foto maken en op het schermpje van de camera kijken wat de voor en de achterkant is, na tig foto’s toch aardig op de foto gekregen.

De kentering is geweest en dat merk je gelijk het zicht word iets minder en we krijgen de stroming tegen.

Na een tijdje rondsnuffelen komen we bij een stok die in de bodem geprikt staat en die van onder tot boven bedekt is met sepia eieren Lia geeft aan dat we vandaar andere stokken kunnen vinden die ze enige tijd geleden hebben gezet, we zwemmen uit om te gaan zoeken.

We zwemmen al een tijdje een bepaalde koers en ik heb het gevoel dat we helemaal verkeerd gaan namelijk richting de vaargeul ik geef aan dat we terug moeten richting de kant, als we daar aankomen gaan we weer een keer op zoek naar de stok die bezet is met sepia eieren.

Als we hem weer gevonden hebben zwemmen we nog een keer uit maar we vinden wel een paar omgevallen stokken maar de stokken die we eigenlijk zochten krijgen we niet gevonden.

We keren om en gaan weer terug richting de het strandje we hebben de vaart er nu inzitten omdat we nu met de stroming mee terug gevoerd worden naar het strandje.

Na een tijdje komen we het begin van het warrelnet tegen en driften langzaam parallel met het warrelnet en nu besef je pas hoe lang dit net is er lijkt geen eind aan te komen na een tijdje besluiten we over het net heen te zwemmen en richting de kant te zwemmen.

We gaan het water uit en lopen terug naar de auto we kleden ons om ruimen de spullen op en genieten nog van een lekker bakje koffie in de zon.

Lia bedankt voor weer een mooie duik.

Ik ben 109 minuten onderwater geweest, ik ben rond 06:15 te water gegaan, de watertemperatuur was 19 graden, het zicht was matig tot redelijk, ik ben max 10,7 meter diep geweest.