Healthy Seas: Vistuig bergen met PAN Salvage (2/2)
De start van de bergingsactie zag er veelbelovend uit. Ook dit jaar willen wij de capaciteiten van PAN Salvage weer volop te benutten en gaat dat lukken?
Stuurman Luuc is net een octopus, zijn handen vliegen instinctief van de ene naar de ander hendel om het grote schip te maneuvreren terwijl de technische man de machine bestuurd en op commando een net of touw pakt wat voorbij komt. Het aantal netten wat we op de beelden zien vallen op het eerste gezicht mee maar uit ervaring weten we dat dat niet altijd wat zegt. Een klein plukje net wat uit het zand steekt kan zomaar eens een sleepnet van 25m zijn. De Noordzee is namelijk continue in beweging door getijdewerking, dit zorgt ervoor dat delen van een wrak of een sleepnet de ene keer bloot liggen en de andere keer ineens compleet verzand zijn. Het eerste net wordt voorzichtig vastgepakt en omhoog gehaald, het blijkt inderdaad een hele tros aan staand wantnetten te zijn met een complete verzameling aan dode Noordzee krabben erin. Een triest aanzicht, maar het laat ook zien dat de verzanding van netten ook dood en verderf verborgen houd. Hierna volgen nog enkele van dit soort trossen staand want en dan zien we op de monitor een stuk touw met een ketting het zand in lopen. Dat vraagt om een hap in het zand en die gedachte blijkt waardevol, de machine haalt een complete boomkor omhoog met alle wekkerkettingen en minstens de helft van het sleepnet er nog aan. Grote ogen kijken elkaar aan, wat een enorm schouwspel is dit zeg!
Wederom raak
Hans, Ad en ik rennen naar beneden om onze overals, droog- of waadpakken aan te trekken en ons kwaad te maken op dit enorme stuk vistuig wat op het dek ligt. De netten worden verwijderd van de boom en later worden de kettingen en de boom zelf in stukken geslepen. Het neemt namelijk te veel ruimte in beslag aan boord. De volgende twee vangsten blijken wederom raak, nog twee delen van een boomkor komen boven maar van deze twee objecten zijn alle netten al afgerot. Wat op valt is dat de constructies al wat ouder zijn en dusdanig zijn aangetast wat er op wijst dat ze naar schatting uit de jaren 60 komen. In die tijd begon deze vorm van visserij in opmars te komen en werden er door het gemis aan moderne navigatiemiddelen nog geregeld wat van dit soort constructies verspeeld op wrakken. Tegenwoordig komt dit bijna niet meer voor en mocht dit wel gebeuren wordt de constructie direct geborgen in opdracht van de visser. We besluiten de laatste twee ijzeren constructies terug naast het wrak te leggen, het kan verder geen kwaad meer aanrichten en mogelijk groeit er later nog wat op nu het weer boven het zand ligt.
Nog een klein wrak
De uren vliegen voorbij en de hoop netten aan boord wordt steeds indrukwekkender. Aan het einde van de middag halen we de machine en het anker weer op en koersen richting Stellendam. Onderweg stoppen we nog op een gemarkeerde locatie waar de stuurman eerder een object gescand heeft, dit blijkt een klein wrakje te zijn van maximaal 15m lang, er wordt naast een wat sportvistuig niets aan grove netten geconstateerd dus besluiten we door te varen naar de Deltahaven waar we alleen met hoog water naar binnen kunnen.
Wat een dag!
Ik loop een rondje langs de mensen en de impressies zijn duidelijk van de blije gezichten af te lezen, wat was dit een geweldige ervaring. We hebben een geschatte 3000kg aan vistuig uit zee weten te halen en ondanks we aardig wat golven, wind en regen hebben getrotseerd was niemand van het werk af te houden. De mensen die voor het eerst aan boord waren zijn positief verrast door de professionele en vooral secure werkwijze die gehanteerd wordt in dit werk, het ruwe karakter wat de laatste jaren is uitgesproken over deze beroepssector is vandaag duidelijk genuanceerd. Termen zoals “ze trekken wrakken uit elkaar en pakken wat ze pakken kunnen” worden sinds vandaag door de aanwezigen tot het rijk der fabelen verwezen en iedereen stelt zijn plekje op de eerstvolgende trip alvast bij me veilig. Dit schreeuwt om meer, wat een dag!
Foto: Peter Verhoog/DutchShark Society
