René Weterings – Snorkelen met het gezin bij TODI
Hoe kun je een saaie, grijze dag benutten? Duikreporter René Weterings benut zo’n dag door met zijn gezin te gaan snorkelen bij TODI!
Datum: 3-1-2020
Duiklocatie: TODI, België
Het nieuwe jaar 2020 is net begonnen en ik heb twee weken vakantie, samen met mijn vrouw en kinderen. Het weer werkt niet echt mee en ik zit weer vol in de winterdip. Tijd om op te vrolijken bij TODI, we gaan snorkelen!
Eerder in het jaar liep een gepland bezoek aan TODI in het honderd en verder kwam het er niet meer van in 2019. De kerstvakantie vinden we een uitgelezen kans om in de auto te stappen en circa 140 km richting Beringen in België te rijden. De kinderen zijn enthousiast, Isis is hyper, maar Rowan vindt het nog spannend. Hij snorkelt niet graag met veel diepte onder zich en vindt nieuwe dingen toch al spannender dan Isis. Geeft niet, ieder kind is anders en we zijn meteen heel duidelijk. Niemand moét het water in. We laten de keuze volledig vrij.
Het is vandaag vreselijk weer, het is donker, grijs en de regen komt met bakken uit de hemel. Dat merken we helaas op de slechte parkeerplaats recht voor de ingang. Helaas is dit nog steeds niet verhard, maar een vlakte van puin met kuilen er in die nu vol water staan. Maar dat vergeten we snel als we het mooie en gezellige gebouw van TODI betreden. Rowan spurt meteen naar het aquarium in de brasserie, zijn enthousiasme wordt gelukkig al wat meer. Isis neemt Rowan ook even mee naar de ramen die zicht geven op het bassin van TODI, zodat ze alvast een blik kunnen werpen op het water waar we straks zelf in liggen.
Na het vlotte inchecken door de vriendelijke dame achter de balie, staan we snel in onze badkleding en nemen we de lift naar de ‘Experience Zone’, zoals TODI dat mooi noemt. We trekken de pakken aan en zoeken passende vinnen uit. Ik heb er zin in en Isis stuitert alle kanten op, want die wil zo snel mogelijk het water in. Cindy neemt Rowan op sleeptouw en heeft voor hem een volgelaatssnorkelmasker gepakt, want dat wilde Rowan wel proberen om fijner te kunnen snorkelen. Isis en ik lagen al snel in het water en de eerste foto’s waren ook al snel gemaakt, want ze is maar al te graag mijn model!
Doordat het buiten erg donker is en er dus geen zonlicht naar binnen komt, is het water een stuk donkerder dan ik me herinnerde van mijn eerdere duiksessies hier. De blauwe lampen in de zijkant van het water geven het geheel een mooie sfeer en je ziet voldoende om de vissen te spotten. Het duurt ook niet lang voordat Rowan met zijn vinnen op het dak van de onderwaterbar staat en van de vissen geniet!
Isis en ik gaan er op uit om leuke foto’s te maken, mijn cameraset voelt wat lomp aan als ik snorkel en met mijn 7mm natpak heb ik eigenlijk behoefte aan een loodgordel met 2kg lood merk ik. Iets wat ik moet onthouden voor de volgende keer. Freediven is nu wat lastig, maar met wat hard werken lukt het toch om foto’s te maken van Isis die door een van de onderwaterringen zwemt. Ze doet het toch allemaal maar! Niet veel later word ik verbaasd door Rowan, want hij snorkelt toch ineens zonder pardon in zijn eentje van de buitenkant naar het middengedeelte. Hij heeft blijkbaar zijn spanning en angst overwonnen. Ik vertel hem dat ik trots op hem ben, want ik weet dat dat helpt voor zijn zelfvertrouwen. Dapper mannetje is het hoor!
Het is druk in het bassin, dat is wel even wennen. Maar het mag onze pret niet drukken, we genieten van het water en de ontelbare vissen in het water van 23 graden Celsius. De sessie van twee uur is zo voorbij, wat gaat dat snel zeg! Ik kan ook met snorkelen genieten, ook al wordt het door veel duikers als minderwaardig beschouwd. En gelukkig vinden we het in ons gezin alle vier erg leuk om te doen!
We kleden ons weer om en genieten in de brasserie na van een heerlijk diner, dat smaakte fantastisch! Al met al is het een erg leuk dagje uit om op terug te kijken, we gaan dit nog wel een keer vaker doen. Ik kan het iedereen aanraden, ook al ben je nog geen duiker of snorkelaar.
