Ester van den Doel – Een nieuwe buddy

Terwijl de duikers zich klaarmaken voor de duik, krijgen ze een bijzondere toeschouwer. De keuze voor een andere duikplaats dan gewoonlijk leidt tot een bijzondere ontmoeting voor Duikreporter Ester van den Doel. 

Datum: 21 oktober 2018
Duiklocatie: Plompe Toren

Regelmatig nemen we ons voor om eens op andere plekken te gaan duiken dan de ‘gebruikelijke’ en zo komen we met een stel mede-duikers op een mooie zondag uit bij Plompe Toren; een plek aan de Oosterschelde waar de meesten van ons nog niet eerder geweest zijn, ook wij niet. De groep wordt nog wat groter dan gedacht maar wel zo gezellig met zijn allen.

Omdat er nog een paar in natpak duiken (sommigen uit keuze, anderen door noodzaak daartoe gedwongen), worden de vaste buddy paren een beetje door elkaar gehusseld. Jan duikt met Jan en ik duik onder met Angelique en Jos.

Snel worden alle sets opgebouwd en ineens horen we een uitroep; hé, een zeehond!

Eerst denk ik aan een grap omdat Jill er bij is en zij graag het water in gaat maar als we over de dijk heen kijken, zien we daar tot onze verrassing een jonge grijze zeehond nieuwsgierig naar ons kijken. Snel worden telefoons gepakt om een foto te maken want de camerasets zijn nu net even te onhandig. Het beestje is erg nieuwsgierig naar ons en blijft in de buurt. Jan gaat aan de waterkant zitten en de zeehond komt steeds dichterbij om hem te bekijken, wat een rare zeehond met die 2 benen! De zeehond heeft zijn buddy voor vandaag gevonden, Jan is zijn nieuwe vriend.

Maar het tij wacht niet op ons dus we moeten toch verder met het opbouwen van sets en klaarmaken van camera’s!
Met onze nieuwe buddy in de buurt heeft iedereen ineens veel haast om het water in te komen in de hoop onze viervinnige vriend ook onder water tegen te komen. Hij blijft in de buurt en kijkt toe hoe wij ons via de trap het water in laten zakken, af en toe duikt hij onder maar houdt ons in de gaten. Als we onderduiken, houd ik mijn ogen open voor de zeehond maar ik zie ‘m alleen nog in een flits voorbij schieten, op zoek naar zijn nieuwe buddy Jan.
Angelique krijgt het zowaar voor elkaar om hem op de foto te zetten in de snelheid en ik mag hem hier bijvoegen.

Foto zeehond onder water: Angelique van Oorschot

Als onze vriend vertrokken is, duiken we rustig verder, het water stroomt nog een beetje en we beginnen tegen de stroom in zodat we straks nog een beetje terug kunnen driften richting de instap. Op de zandhelling vinden we heel, heel veel brokkelsterren maar ook prachtige anjelieren, vooral grote exemplaren in wit en oranje. Het is moeilijk om een leuke foto te maken zonder de krioelende armen van de brokkelsterren en zonder stof maar uiteindelijk vind ik een plekje waar ik wel even iets langer blijf liggen en wat dingen uitprobeer met flitser standen en in zwartwit.

Na een poosje hou ik het voor gezien, ik laat me door het water mee terugvoeren richting de instap en steek even mijn hoofd boven water en zwaai naar de kantwacht die vanwege een zware verkoudheid helaas boven water moest blijven. Als ik terug op de kant ben, hoor ik dat de zeehond nog een paar keer bij de ‘natte’ duikers en zijn nieuwe buddy in de buurt geweest is en daarna weer vertrokken is toen bleek dat ze niet zo snel konden zwemmen als hij. Langzaam komt iedereen weer het water uit en praten we in het zonnetje onder het genot van koffie, thee en wat lekkers na, ook over deze duik die zo verrassend begon!