Carla van Westing – Fris maar fijn

Een week niet duiken, is een week niet leven voor Carla. Tijd om onder te duiken bij de brug.

Vorige week overgeslagen, mijn buddy was snotverkouden en ik had gewoon geen zin om alleen te gaan deze keer. Maar wat heb ik behoefte aan een duikje nu! Het is zo ontzettend druk, dat ik mijn hoofd even moet spoelen. En dat gaan we dan ook doen. We zouden met zijn zessen zijn, maar gisterenavond mailde een buddypaar af wegens verkoudheid. We staan dan ook met zijn vieren klaar om de spullen in 2 auto’s te stouwen en dan naar de Zeelandbrug te rijden. Helaas werkt het weer niet zo erg mee, maar we hopen op betere luchten in Zeeland. Onderweg hebben we wel wat buien die langs komen, of waar wij langs komen natuurlijk, maar alles wat hier valt, valt niet in Zeeland!

Bij de brug aangekomen staat er maar 1 auto, dus da’s gunstig. We zijn ook wel erg vroeg voor de kentering, maar ja, nu kunnen we onder de brug parkeren, altijd fijn als het regent. Maar dat is inmiddels opgehouden. Een blik over de dijk vertelt ons dat het water al behoorlijk laag is en de stroming om de pijlers wel meevalt. Wel staan er nog wat golven, maar dat is niet zo gek na afgelopen week en het weer nu. We zijn dan ook wel erg benieuwd naar het zicht….

Geen enkele reden dus om te dralen en we kleden ons dan ook gewoon om. Het zicht valt ons mee na al het slechte weer. We hebben best 1 tot 1,5 meter zicht. Nou da’s niet verkeerd na de afgelopen storm. We willen graag slakdolfjes vinden en hebben ook wel een tip waar we moeten zoeken. Onderweg er naartoe vinden we geitodorissen, blauwtipjes en veel galathea’s. En opvallend veel dodemansduim deze keer. Het is helemaal leuk, zoals altijd hier! Maar helaas vinden we geen dolfje, jammer, maar het is niet anders. Na een half uur draaien we om, ik ben geen held met koude handen, en die beginnen toch alweer op te spelen. En we moeten nog terug. Ook op de terugweg snuffelen we nog lekker rond, maar vinden eigenlijk niets speciaals. Mag de pret niet drukken, ik kom heerlijk ‘gespoeld’ weer boven, alle muizenissen van het drukke werk weer even uit het hoofd verdwenen. De anderen komen even later ook boven, maar die hebben wel een slakdolfje gevonden. Op een heel andere plek dan was verteld. Maar ja, die beesten zitten natuurlijk niet zomaar alleen op 1 plekje.

We gaan het volgende week gewoon weer proberen!

Ennuh, leuke foto’s zijn ook niet gelukt deze week, dus dat doen we volgende week ook maar over!