Brenda de Vries – Grotduiken in de Franse en Zwitserse Jura

«Bij de ingang is het wel even graven. In eerste instantie kom ik er alleen in. Maar na een paar minuten grind verschuiven past het ook voor de backmounters. » Duikreporter Brenda duikt in de grotten van de Jura.

Datum: 23-30 september 2018
Duiklocatie: Jura

Om mijn vrije dagen en overuren op te maken heb ik dit jaar het geluk dat ik nog 5 weken mag grotduiken. De eerste van deze weken was de afgelopen week. Het zou een rondje Jura worden (Frankrijk en Zwitserland), dan door naar Anjeux en vervolgens eindigen in de Cote D’or. Deze regio is minder bekend en minder geliefd voor het grotduiken. Enerzijds omdat de grotten korter, nauwer en kouder zijn, anderzijds omdat er geen vulmogelijkheid is, maar ook omdat je voor veel grotten toestemming moet vragen, of je moet melden bij de politie voor en na de duik, of whatever. Ook zijn er grotten waar je verder moet lopen, en is de Jura niet echt stabiel met het weer en betekent een buitje dat je hier al snel een grot uitgespoeld kunt worden. Ook zijn veel grotten alleen in sidemount te doen. Een paar woordjes Frans spreken is in dit geval wel handig. En zomaar ergens gaan duiken moet je dus niet doen. Niet alle duikers duiken sidemount, dus bepaalde grotten vallen hierdoor af.

Na een leuke rit zonder tolwegen komen we aan in ons appartement op een hoogvlakte van bijna 1200m, direct aan de Zwitserse grens, maar nog net in Frankrijk. Zonnig, maar best frisjes.
De volgende dag besluiten we te beginnen met een relatief eenvoudige grot, maar wel eentje die naar 50m+ diepte gaat. Dus het betekent wel de juiste bailoutgassen meenemen. Een mooie duik, en na de duik is de nachtvorst verdwenen en is het tshirt-weer geworden.

We gaan vervolgens naar de Source Bleue. Deze grot is een flink stuk krapper. We denken dat de Meglodon niet gaat passen en die duiker besluit dus maar oc backmount te gaan. De SF2 past net wel. Mijn rebreather past natuurlijk sowieso. Bij de ingang is het wel even graven. In eerste instantie kom ik er alleen in. Maar na een paar minuten grind verschuiven past het ook voor de backmounters. De heenweg is het zicht goed. We gaan eerst linksaf en daarna rechtsaf. De terugweg heeft een sterk gereduceerd zicht. De duik is niet al te lang, maar was leuk. Het was af en toe goed passen en meten om door restricties te komen. We gaan niet lopen, dus zijn omgekeerd waar het water ophield zeg maar.

Dan gaan we een dagje lekker duiken in Vallorbe, Zwitserland. Het water staat ook hier laag, de gauge geeft -10 cm aan. Toch staat er op sommige punten in de grot nog steeds een beetje stroming. Nu zwem je er wel tegenin, maar als het water hoger staat heb je echt de kettingen nodig om je verder te trekken. Het zicht in de grot is goed. Maar ook boven water is het hier erg mooi. Er ligt ook nog een droge grot in de buurt waar je naartoe kunt wandelen. En natuurlijk kun je tegen betaling de prachtige toeristengrot kunt bezoeken.

Daarna is het tijd voor Source du Planey. Ik heb de sleutel van de slagboom geregeld en dit scheelt 600m lopen met zware spullen. We moeten nog wel netjes de politie bellen voor en na de duik. Gezien de nauwe gangen in de tweede helft van de grot is oc hier de beste manier. Je kunt dan overal net doorheen. Het zicht lijkt goed, maar het lukt niet om geen stof te maken bij de instap. Hoe voorzichtig je ook doet, de klei werkt niet echt mee om het zicht goed te houden. Maar bij de ingang van de grot is het erg helder. In de grot is het zicht ook super. We gaan ook door de restricties en 1 persoon komt op 32m ergens niet meer doorheen. Dus omdraaien. Op de terugweg is het zicht bijna 0. Totdat we weer in het ruimere gedeelte komen. Mooi denk ik, de tweede duik gaat de camera mee.

Na een redelijk lange oppervlakte interval maken we duik 2. Ik wil foto’s maken in de eerste helft van de grot. En ook graag van de helderblauwe ingang. Helaas komt net alle stof van de eerste duik de grot uitzetten. Er staat dus toch nog wat stroming. De afspraak is we zien elkaar bij de ingang van de grot, want het is of elkaar vasthouden met afdalen of maar gewoon op elkaar wachten. Het zicht tijdens de afdaling naar 9-10m is zo slecht dat ik niet eens in 1 keer de ingang van de grot kan vinden. Op de tast daal ik af en ja, ineens zie ik de ingang, daar is weer wat zicht. Mooi. De anderen zijn er al. Helaas is het niet meer de 25m van de eerste duik. Niet slecht, maar je ziet duidelijk het stof wat wij kennelijk veroorzaakt hebben door door de restricties aan het einde van de grot te gaan. Een paar foto’s lukken gelukkig. Maar het is niet wat ik gehoopt had. Een volgende keer beginnen met foto’s en de tweede duik naar het einde.

Na de 2 duiken melden wij ons weer netjes af bij de politie. En we rijden door naar ons volgende overnachtingsadres. Het lijkt wel of Frankrijk in dit gedeelte alleen maar pizzeria’s kent, want iets anders vinden we niet onderweg. Dus voor de 2^e keer pizza deze week.

De laatste grot is de mooiste om foto’s te maken vind ik. Dus dat gaan we ook gewoon doen gedurende 2 duiken. 2 andere duiken zijn gewoon funduiken en ik zie echt meer van een grot als ik geen camera bij me heb. Daarom gaat de camera dus niet elke duik mee. Nog een paar andere duikers sluiten aan om mee te gaan met de duiken in deze grot, zij konden niet de hele week vrij krijgen. Het wordt nu een oc feestje. Een rebreather is niet echt nodig en zeker niet de handigste uitrusting in deze grot. Alleen ik neem nog een paar keer de rebreather mee, dit ook om gas te sparen zodat we nog optimaal kunnen duiken. Als ik de helft van de duiken nog ccr duik, dan heeft iedereen een extra duik in deze grot. En sidemount past het gewoon.

Na deze laatste duiken zit de duikweek er weer op. Gedoken werd er in allerlei configuraties van rebreather tot dubbelset tot sidemount. Voor herhaling vatbaar. 12 mooie duiken gemaakt. Grotduiken verveelt niet.