Aike Willemsen – Bonaire 2013 (2)

Relaxed duiken en een dagje Washington Slagbaai…. Duikreporter Aike vermaakt zich prima op Bonaire. 

13 oktober
Vandaag rijden we een stukje naar het zuiden, de eerste duikstek is de Salt Pier, een grote pier waar zout op de boten wordt geladen. Zondag is de perfecte dag om hier te duiken want dan ligt er geen boot aangemeerd (als er 1 ligt mag er niet gedoken worden), als er geen boot ligt wordt het duiken gedoogd hier.

Duik 270
We zijn de eerste op de stek en lopen richting de waterkant waar het door de golfslag nog lastig is om fatsoenlijk het water in te komen. We duiken van de een na de andere pijler opzoek naar frogfishen en zeepaardjes die hier geregeld gezien worden. Onder de pier ligt een hoop rotzooi, touwen en waarschijnlijk onderdelen van boten, de pijlers zijn mooi begroeid. Als snel zien we weer een aantal flamingo tong slakjes, vaak zitten ze onderin het koraal dus een foto maken valt nog niet mee.
Aan het eind van de pier wordt het een stukje dieper, 15 meter, we kijken naar boven waar grote groepen vissen zwemmen en een aantal zeer grote tarpons. Ook zien we een aantal octopussen die zich verstoppen in holletjes in het koraal, met 1 oog houden ze de boel goed in gaten. Ook zwemt er een groepje caribbean reef squid, op een meter afstand schieten we wat plaatjes en duiken door naar de volgende peiler die vol koraal zit, helaas vinden we geen zeepaardjes. We duiken terug naar de instap en lunchen bij de vissers die hier de een na de andere vis het water uit hengelen.
We stappen in de auto en rijden nog iets verder naar het zuiden, aan de linkerkant liggen de grote roze zoutvelden en de witte zoutbergen. We stoppen iets verder bij de kite school waar ook een kraampje staat met frisdrank en hamburgers, en zelfs koraalduivel burgers, zelf gevangen vertelt de verkoper, die ook duiker is. Er krijgen een aantal mensen les in het kiten en het ziet er niet makkelijk uit.

Duik 271
Na een korte pauze rijden we weer terug richt kralendijk en stoppen bij Angel City, waar een dubbelrif is, het eerste rif begint op 8 meter, rond de 18 meter zit een geul van zand en daarna weer ondieper op 15 meter het tweede rif, we duiken uit naar het tweede rif en volgen de geul, al snel zien we een grotere groep pijlinktvissen, ze zijn absoluut niet bang voor duikers en blijven netjes zitten voor wat foto’s.
In het zand staat zo hier en daar een blokje koraal en wat zachtkoraal, waar we ook weer wat slakjes tegenkomen, helaas nog geen nieuwe soort. Op een vlak stuk ligt een lizardfish en niet veel verder zitten er een paar garnaaltjes in een holletje. We keren om en duiken via het ondiep rif terug, het koraal beweegt mooi met de deining mee en overal zwemmen groepen vissen, ook komt er een grote tarpon vlak naast ons zwemmen, snel de macro lens weg schuiven, camera instellen maar nadat zijn gigantische bek een visje heeft gegrepen zwemt hij snel weg. Ook hier zwemt een groep van zeker 20 pijlinktvissen.
Wat bij elke duik hier opvalt zijn de grote hoeveelheden christmas trees, bij de geringste beweging van het water duiken ze snel weg. Vlak bij in instap staat nog een pinnacle waar wat klein spul in zit en na 70 minuten en 50 bar op de manometer is weer mooi geweest.

Duik 272
Na een paar uurtjes relaxen aan het zwembad rijden Jos en ik naar Cha Cha Cha Beach (bij de dive-inn voor de deur) om een nachtduik te maken, 18:30 is het al schemerig dus een mooie tijd om in het water te gaan. We zien al snel het zeepaardje weer en ik probeer dit keer met de macro lens wat foto’s te maken van zijn kop, valt nog niet mee want mijn lens vergroot zoveel dat het er maar net op past.
In het verte zien we al wat groots zwemmen en al snel jagen de tarpons in het licht van onze lampen, in het begin zijn het er twee maar al snel zitten er 8 om ons heen en ze benaderen je tot een halve meter. Wel spannend als en vis van 1,20 meter op je af komt zwemmen en rakelings langs je heen zwemt. De tarpons blijven bijna de hele duik om ons heen cirkelen en vreten zo hier en daar een visje op.
In een stuk koraal zien we een murene, deze is aan het jagen en maakt een stofwolk, we zien nog net hoe hij een vis naar binnen werkt, dat is het mooie aan nachtduiken, al die jagende vissen! Vlak bij de instap zien we nog een kleine flatworm en een Furcate Spider Crab, een leuk klein rood krabbetje.
Als we het water uit willen gaan zien we nog een spotted eagle ray, deze was ook op jacht en zwom snel weg, na 92 minuten was het tijd voor het avondeten, wederom een top duik!

14 oktober
Vandaag zijn we vroeg opgestaan, een dagje Washington Slagbaai National Park staat in de planning, via Rincon rijden we er heen en het laatste stuk via de noordkust waar wat windmolens staan en grotschilderingen te vinden zijn, beetje jammer dat ze er tralies voor gemaakt hebben. Bij het park laten we onze duikvergunning zien waarmee we gratis naar binnen mogen. We kiezen voor de lange route, deze is 34 kilometer en komt langs de meeste hoogtepunten.
Via hobbelige zandwegen rijden we met max 20-30 km/h naar Playa Chikitu, dit is een plaats waar schildpadden eieren leggen maar hier hebben we niets van gezien, er ligt een mooi strandje maar zwemmen is verboden, behoorlijke golven hier. Niet veel verder komen we bij Boka Chikitu aan, hoge rotsen waarin fossielen zitten.
De volgende stop is Supladó (blow hole), de golven beuken hier op de kust, er zit een gat onderin de rotsen waaruit de water zeker 10 meter hoog spuit, veroorzaakt door de opgesloten lucht. Spectaculair en als je in het park bent moet je dit zeker zien.
Een stuk verder komen we aan bij Malmok waar een ruïne ligt van een vuurtoren met een gebouw ernaast, ik schiet een paar mooie foto’s die ik nog ga bewerken tot een HDR foto. Ook schieten we een aantal panorama foto’s, de kust lijn is hier erg geschikt voor. We zien niet veel andere auto’s tot nu toe, het is erg rustig in het park. We spreken 2 dames die net hun auto opgehaald hebben en deze is nu al kapot, er komt hulp aan maar dat kon nog wel 1,5 uur duren, geen pretje in de brandende zon en geen airco. Jos probeert hem te starten, hij draait wel maar slaat niet aan, kan bijna niet anders dan de startmotor zijn. Een ijzeren buis en een ram van een steen doen wonderen en de auto start weer, we zijn van alle markten thuis;)
We hervatten onze rit over de zandweg waar we over de een na de andere heuvel rijden, alleen dat is de moeite al waard. Aan het einde van een doodlopend weggetje lopen we het laatste stukje naar de Pos Mangel, een van de weinige zoetwater poelen in dit gebied en we lazen dat hier veel hagedissen, leguanen, papegaaien en andere mooie vogels zitten. De poel ligt er jammer genoeg niet zo mooi bij, een beetje water, veel modder dat stinkt en vol met een soort wespen, dus snel weer verder.
We komen nu langs de 7 duikstekken die in dit park liggen, we hebben geen duikspullen bij ons maar willen vast kijken welke geschikt zijn voor ons. We rijden aan bij Boka Bartol, hij is vanaf de kant de te duiken maar aan de golfslag te zien valt dat niet mee, we laten het voor wat het is en rijden naar boka katuna en playa bengé, bij de een was een boot erg handig geweest en de ander was toch wel erg ver lopen… ja we zijn wat lui deze vakantie. Dan rijden we aan bij Playa Funchi, hier stonden wat duikers die we bij de vorige plaatsen niet gezien hebben en er lagen snorkelaars in het water, een goed teken. Er is een mooi strandje en deze duikstek lijkt zeker de moeite waard. Op de parkeerplaats lopen veel hagedissen en leguanen welke allemaal om wat te eten komen schooieren.
Na een korte pauze gaan we kijken bij Bisé Morte, waar de instap erg lastig is, je moet een stuk vanaf de rotsen naar beneden klimmen, ook deze stek lijkt ons niet zo geschikt. De volgende duikplek is Wakaya, je hebt Wakaya I, II en III, Wakaya II lijkt ons het meest geschikt, een trappetje komt uit op een klein standje, er moet hier wel een heel stuk uitgezwommen worden want het begint erg ondiep. Iets verder komt je een zwart strandje tegen waar je naartoe kan lopen, hier staan veel flamingo’s, maak niet de fout te dicht bij het water te lopen, het zwarte zand is daar blubber en kleeft aan je slippers en voeten, aan de stank te ruiken is het het eindproduct van een flamingo, geen succes;)

De laatste plek die we aanrijden is Boka Slagbaai, dit ziet er al een stuk relaxter uit, een mooi strandje en restaurantje met heerlijke hamburgers en koude frisdrank. Hier gaan we zeker een duikje maken. We vervolgen onze rit en rijden nog een klein uurtje over het heuvelachtige landschap tussen de cactussen en geiten. Als je naar het park gaat neem dan vooral veel water mee, wij reden om 09:00 uur het park in en we kwamen er 15:00 uur weer uit, we hebben dan wel alles gezien maar hebben geen lange stops gemaakt. Zorg ook voor voldoende bezine, ook al is het maar 34 km, een kwart tank rij je zeker op incl. de het stuk v.a. Kralendijk en weer terug. Het kost een halve dag maar is zeker de moeit waard!