Bonaire bij nacht en ontij

imRon van Rijn en Jan van der Poll gingen naar Bonaire en maakten deze reportage die zij inzonden voor de Reportagewedstrijd 2008 die DuikeninBeeld.tv samen met Bonaire Toeristen Bureau en Bonaire Fun Travel organiseert.

Ontij is eigenlijk onzin. Het tij is altijd gunstig op Bonaire: happy hour, ijstijd, maar zeker ook nachtduiken en meer! Bonaire: goede wind. Vaak stevig, maar prettigen zelfs spectaculair aan de “Wild Coast”, maar bijna altijd erg vriendelijk aan de lange, in het westen “duikkust” .

Een huurautootje is aan te bevelen, maar hoeft niet veel voor te stellen. Op elk kenteken staat “Bonaire – Divers Paradise” en die waarheid volstaat! Overal langs de kust liggen grote geel geverfde stenen met de naam van de duiklocatie. Handige kaartjes en mapjes geven veel informatie, al dan niet verzorgd door Stinapa – de stichting die dit onderwaternatuurpark zorgvuldig onderhoudt en koestert.

Met al die prachtige duikplekken, met sprekende namen als “Windsock” (bij het vliegveld natuurlijk, waar de windzak bijna altijd wappert),of “Pink Beach” een heerlijk zandstrand met palmbomen of “Playa Frans”. Wat ook zo fijn is, dat je bijna overal prima te water kunt bij die duidelijk gemarkeerde duiklocaties.

Net als het bovenwater natuurpark Washington//Slagbaai trouwens. Meer dan een bezoek waard. Prachtige natuur en interessante historische locaties.

De schitterend gelegen gebouwen zoals de Magasina bij Slagbaai (ook een duiklocatie) moet wedijveren met de berg Brandaris, de wilde parkieten, de forse leguanen met hun pré-historische uiterlijk en de flamingo’s die hier aan het eind van de dag wel heel demonstatief mooi staan te wezen in de Saliña! Seru Bentana met de bijbehorende vuurtoren bevinden zich een paar kilometer verderop. Hier zijn grote rotsformaties te zien waarbij je als een raam op de zee kan kijken.

Het park is meer dan 5½ hectare groot (dagelijks van 8.00-17.00 uur geopend) en laat bedrijfsvoering zien zoals het al voor 1900 plaats vond. Tegelijk vormt hier de zorgvuldig beschermde natuur een educatief hoogtepunt voor bezoekers vanuit de hele wereld, maar ook voor “de kinderen van het eiland”. De gebouwen zijn recent nog prachtig gerestaureerd.

Maar terug naar Kralendijk, zoals de hoofdplaats wel heet, maar waar iedereen “Playa” tegen zegt. Daar hoor je niet alleen het mooiste Papiamento en eet je het lekkerste ijs (sinds Prisca in Rincon er niet meer is dan natuurlijk), maar je treft er ook een keur aan restaurantjes. Wie uit wil: hier moet je zijn. Hoewel je iets naar het noorden langs de boulevard ook ’s avonds comfortabel te water kunt voor een nachtduik die je niet snel zult vergeten! Een paradijs ook voor de onderwaterfotograaf want of je gewapend met een macrolens ofeen fisheye het water in stapt: er zijn altijd wel prachtige plaatjes te schieten.Wat een koraal, wat een kleuren en vis!

Zo’n enorme school rondcirkelende vis of zo’n mini-Blenny op het koraal: heb geduld en je treft het.

Heb sowieso geduld op Bonaire: je bent in de tropen en dat rechtvaardigt een tropisch tempo. Ook bij de bakker voor die heerlijke verse broodjes, maar ook bij het benzinestation waar je toch zo af en toe je huurwagentje weer eens even vol moet laten gooien (Amerikaans prettige prijzen trouwens).

Ook als je naar het zuiden rijdt en stopt bij de enorme witte zoutbergen. Of even later bij de pekelmeren met honderden flamingo’s. poco – poco: rustig aan.

Wel eens gedoken tussen de mangrovewortels?

Wel eens een vleermuis gezien die in de nacht honing uit een cactusbloem peurt?

Een bezoek aan Cai is ook altijd de moeite waard. Na een hobbeltocht over de niet verharde weg kom je langs de mangroves, de oude zoutpannen en allerlei mooi opgestapeld aangespoeld wrakhout. Aan het einde van deze weg kom je bij de grote bulten schelpen en het lokale strandje van Cai.

Gemijmerd bij de slavenhutjes bij rode pan?

…of de ondergaande zon bij Slagbaai (heel lang geleden: Slachtbaai)?Je vakantie op dit eiland is altijd te kort! En zo groot is het eiland niet, maar als je dan ook nog de vlindertuin wilt zien èn het museum èn Put Bronswinkel waar je de mooiste vogeltjes ziet èn een nachtelijk vergezicht vanaf de Seroe Largu èn het Fort Oranje èn het ezeltjesreservaat èn de Indianentekeningen in de rotsen bij Spelonk èn je wilt toch minstens drie maal daags duiken.

Tja: dan kom je nog eens terug (en nog eens en nog eens zoals in ons geval!)

Hoe groot kunnen bekersponzen worden en hoeveel murenes kun je treffen in één duik?