René Weterings – Zonnig zweven in de Oosterschelde

Een dag in Zeeland die volledig in het teken van onderwaterfotografie stond, werd voor fotograaf René Weterings hoog tijd. Na duiken in warmer water ontdekte hij de schoonheid van de Oosterschelde opnieuw.

Op zaterdag 12 oktober staat de dag volledig in het teken van onderwaterfotografie. Voor hun weekend in Zeeland heeft Scuba World Arnhem mij gevraagd om de zaterdag te vullen met workshops en een gezamenlijke duik. Daar kon ik geen nee tegen zeggen, want dat doe ik graag!

Ik vertrek vrijdags al naar Zeeland om een of twee duiken te maken, voordat ik ’s avonds mag mee-eten en mag blijven slapen in het door hen gehuurde huis bij de Witte Boulevard. Omdat ik in 2024 nog maar 4 duiken in Nederland gemaakt heb, wordt het wel weer eens tijd. En ik moet zeggen dat ik er ook echt zin in heb. Mijn plan is om te starten met een duik bij de mosselhangcultuur van de Bergse Diepsluis en daarna…ik zie wel.

De zon laat zich vandaag zien, zo is de voorspelling, dus ik monteer vandaag de fisheyelens. Een kans om het zonnetje in mijn foto’s te vangen laat ik niet aan mij voorbijgaan. Het is echt al heel lang geleden dat ik bij de mosselhangcultuur gedoken heb. Op de parkeerplaats tref ik al een paar deelnemers van het Zeelandweekend van Scuba World Arnhem, leuk om hen even te spreken. Bovenop de dijk maak ik even wat selfies bij de informatiezuil van Nationaal Park Oosterschelde, want een aantal van mijn onderwaterfoto’s zijn op deze zuilen bij meerdere duikplaatsen te vinden. Het water ligt er kalm bij en ik heb goede hoop op goed zicht. Het wolkendek wordt steeds dunner en de zon laat zich al bijna zien!

Het te water gaan is wat lastig vandaag, het is precies tussen hoog- en laagwater in. Gelukkig golft het niet, dus ik zie waar ik veilig kan gaan staan. Op mijn rug peddel ik naar de mosselhangcultuur en daal ik af. Heel even moet ik weer wennen aan de condities, mijn laatste Zeelandduik was ook al weer een maand geleden. Maar het is net als fietsen natuurlijk, uiteindelijk gaat het gewoon weer vanzelf en zweef ik heerlijk ontspannen langs de touwen.

Ik ben nog geen minuut onder water en ik word al begroet door een grote school met kleine visjes. Een prachtig gezicht natuurlijk, maar onmogelijk om op camera vast te leggen. De touwen zijn mooi begroeid, niet zozeer met veel duidelijk zichtbare mosselen. Het is allerlei ander leven dat de touwen als woning heeft overgenomen en dat maakt het ook zo veelzijdig. Plukken gele sponzen wisselen de bruinige zakpijpen af en her en der zie je uiteraard ook nog wat mosselen hangen.

Pauwkokerwormen zijn er ook, ze hangen aan de zijkanten en zijn vrij groot van formaat. De zon is inmiddels duidelijk aanwezig, dus ik zoek naar een goed plekje om een mooie foto te maken met zo’n pauwkokerworm er op. Een exemplaar dat helemaal onderaan een touw hangt, heeft de perfecte plek en zo kan ik me een aantal minuten lekker bezighouden met het maken van de foto’s. Veel meters heb ik niet afgelegd, maar ik ga nog wel even kijken naar het touw dat schuin naar de bodem gaat. Ook dit touw is mooi begroeid en geeft voldoende gelegenheden om de zon in de foto’s te betrekken.

Ik laat me hier afzakken en ga verder via de bodem om richting de trap te duiken. De bodem is hier volledig beschimmeld en zo dood als een pier. Ik vind het echt een vreselijk aangezicht en totaal niet aantrekkelijk om hier te duiken. Af en toe kom ik een sepiatentje tegen, wat dan een soort van oase in deze woestenij is geworden. Zeepaardjes vind ik niet, ook geen spoor meer van sepia’s. Kwallen dansen dan weer wel in het vrij heldere water en af en toe zie ik de flamenco platworm, voor mij de eerste keer pas! Prachtig diertje en als ze dansend door het water zwemmen is het net een Spaanse danseres in de Rode Zee. Af en toe maak ik wat filmpjes, leuk om aan de kids te kunnen laten zien.

Na een uur kom ik bij de trap weer boven. Het mooiste stuk was duidelijk de hangcultuur. Maar omdat het duiken zo goed is bevallen kijk ik nog eens goed naar de getijdentabel. En wat blijkt…de laagwaterkentering bij Sint Annaland kan ik nog meepakken. Ik pak dus snel in en vertrek richting het strand om een tweede duik te maken. Het moet niet gekker worden…van 4 duiken in een heel jaar naar 2 duiken op 1 dag!

Max. diepte 11.5 m, temp. 14 gr. C., zicht ca. 2-4m, duiktijd 61 min.
Duik 1296 (Bergse Diepsluis, vrijdag 11-10-2024, 12.30u)