Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Blog / Foto en film

WK 2017 – Raadselachtig

Het WK Onderwaterfotografie 2017 zit erop. TeamNL is terug op eigen bodem. Zonder medailles. Wel met onbegrip want de hele jury is lovend over Marco’s visportret. Ron Offermans staat voor een raadsel.


Een laatste blog van mijn kant. Ik wil toch mijn hart luchten, al wil Marco er liever geen woorden meer aan vuil maken.

De ochtend na de prijsuitreiking worden we met een flinke kater wakker. Nee, niet vanwege de drank – daar had de organisatie niet voor gezorgd en aan het einde van de avond was er dan ook niets meer verkrijgbaar. Die kater is te wijten aan de slechte organisatie van het evenement. Om je een idee te geven: halverwege het WK is de NOB (organisator van het vorige WK) door de CMAS benaderd om met spoed naar Mexico te komen en het laatste deel van de organisatie over te nemen!

Voor ons is het nu belangrijk om met een bepaald gevoel van voldoening te vertrekken. Alle tijd, energie en geld moeten het waard geweest zijn. We zijn hier niet alleen voor de lol geweest. Het zou bijvoorbeeld heel mooi zijn als we in alle eerlijkheid kunnen zeggen dat we heel veel geleerd hebben.
Maar nee, dat voldane gevoel ontbreekt omdat een aantal keuzes van de jury niet verklaarbaar is. Natuurlijk, het is een jurysport en de jury is subjectief. Voor vier van de vijf foto’s van Marco gaan we daarin mee. In onze ogen zijn drie foto’s kanshebber voor een plek in de top tien, maar we snappen het ook heel anders kan lopen.

Het bewuste visportret van Marco Heesbeen.

Uitzonderlijk
Dé uitzondering is Marco’s visportret. Dit is van zo’n uitzonderlijke kwaliteit dat de foto naar onze mening wel in de top drie zou moeten eindigen. En niet alleen wij denken er zo over: vriend en vijand is ervan overtuigd dat Marco met de foto hoge ogen gaat gooien.

Tijdens de prijsuitreiking is het visportret als eerste categorie aan de beurt. Er wordt afgeteld van de tiende naar de eerste plaats. Na elke foto krijgen we meer hoop. De foto’s die langskomen, zijn zeker mooi, maar absoluut niet zo mooi als die van Marco. En dan is het tijd voor de eerste plaats. De spanning stijgt. Nee!

Nee! Geen plek in de top tien. We kijken elkaar verbijsterd aan. De rest van de prijsuitreiking hebben we gelaten over ons heen laten komen. Als het visportret niet bij de eerste tien zit, dan is het onwaarschijnlijk dat een andere foto daar wel bij zit. De bekendmaking is voorbij voordat we er erg in hebben.

Lege handen
Daar zitten we dan met lege handen. Marco kan het absoluut niet begrijpen. Zijn eerste gedachte is: «Is mijn visportret om de een of andere reden gediskwalificeerd?» Hij besluit het te gaan vragen. De eerste official die hij tegenkomt, is de nieuwe voorzitter van de visuele commissie, Kerim Sabuncuoglu uit Turkije. Als Marco zijn foto laat zien, reageert hij meteen dat dit een van de beste is die hij heeft gezien. Zijn verbazing is groot als hij hoort dat de foto niet eens de top tien heeft gehaald. Nadat we onze Belgische collega’s met hun prachtige resultaten hebben gefeliciteerd, kom ik Kerim opnieuw tegen. Hij kan er nog steeds niet over uit en vertelt ons dat we het visportret aan Lasse Gustafsson van de visuele commissie van de CMAS moeten laten zien.

Tijdens de ceremonie van de prijsuitreiking spreekt Marco verschillende juryleden over zijn foto. Iedereen herkent de foto onmiddellijk en is lovend. Allemaal hebben ze een cijfer gegeven variëren van 8 tot 9,8. Onze verbazing wordt steeds groter. Geen van allen begrijpen ze waarom de foto niet in de top tien zit. Waarschijnlijk zal dit altijd een raadsel blijven.

Dit komt misschien over als een klaagzang, maar we zijn het er met het hele team over eens dat we, om gemotiveerd te blijven, wel ons beoogde doel moeten kunnen halen. En dat is een in onze ogen zo goed als perfecte foto – niet iets wat je heel snel van een foto zegt. Maar ben je er wel van overtuigd, dan hoop je dat dit op waarde wordt geschat. Zo niet, dan heeft het geen zin om aan een dergelijke wedstrijd mee te doen.

Een andere mogelijkheid is dat er door de wanorde tijdens het jureren een simpele optelfout is gemaakt. Ook heel moeilijk te verkroppen, maar wellicht iets beter te verwerken omdat de kans dat dit in de toekomst weer gebeurt, niet zo groot is. De nieuwe voorzitter van de visuele commissie was duidelijk ‘not amused’ over wat zich in Mexico heeft afgespeeld, en heeft grootse plannen om daar verandering in te brengen. Daar hopen we dan maar op.

Gelukkig kun je dit soort dingen na een paar dagen alweer een beetje in perspectief zien, probeer je de nare zaken te vergeten en koester je de leuke ervaringen die we ook zeker hebben gehad.

Om je een beeld te geven van de top tien in de categorie Visportret heeft Ron de tien foto’s van commentaar voorzien. Kijk hier. En geef vooral ook jouw mening!

Van 22 tot en met 26 november vindt het WK Onderwaterfotografie 2017 plaats in La Paz, Mexico. Namens Nederland nemen Marco Heesbeen en Raymond Wennekes deel, samen met hun assistenten Ron Offermans en Arco de Man. Als het internet ter plaatse het toelaat, kun je hen in een blog op DuikeninBeeld volgen.

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief