Willem Tel – Zeelt zit verstrikt

Het had een standaard duik moeten zijn, maar als Duikreporter Willem en zijn buddy iets ongewoons zien, wordt het een reddingsoperatie.

Datum: 11-07-2021
Duiklocatie: Tijnigenplas, Zaltbommel

Op 11 Juli hadden we een duikje gepland in de Tijnigen plas in Zaltbommel.

De duik viel wat tegen. Op 4,5 mtr lag de thermo en daaronder was het zicht bedroevend. Nog wel even gekeken op 7,5 mtr maar helaas. Deze plas heb ik door de jaren heen toch al regelmatig bedoken maar de begroeiing leek mij wat te minimaal. Weliswaar de laatste 2 jaar wat minder, sinds de plas is opgeschoond en zwemvriendelijker is gemaakt met een paar strandjes. Het lijkt erop dat dit geheel, de heldere watereigenschap geen goed heeft gedaan .

Deze dag toch maar weer eens de stoute zwemschoentjes aangetrokken om ons geluk te beproeven. Het blijkt al snel dat we niet heel veel mazzel hebben wat het zicht betreft. Na zo’n 25 minuten draaien we toch maar om, om ondiep de zaak af te speuren. Het zicht is daar wat beter maar ook verre van geweldig. Ik speurde naar paling of eventueel een snoekje maar helaas.

Maar mijn buddie, die aan rietkant zwemt, trekt mij aan de vin. Ze heeft wat gespot! Het kostte mij wat moeite maar dan zie ik het ook. Een mooie zeelt zit tegen het riet aan.

Ik probeer een foto te maken en ze blijft keurig liggen. Dus ga ik wat dichterbij en maak nog een plaatje. Ze verroert nog steeds geen vin, nog dichterbij voor nog een plaatje. En jawel dat vindt ze ook prima. Nog een vierde poging, nog wat dichterbij want het zicht is niet best en veel sediment/algen. Bingo het gaat nog steeds goed.

Dan ga ik voor een close-up. Dat zou uniek zijn van zo’n mooie zeelt maar helaas.. hier stopt het… Het dier gaat totaal in paniek. Ik snap het in het begin niet maar het blijkt al snel dat ze vastzit aan een vislijn en zich vast gezwommen heeft in het riet. Ze kan niet meer weg.

Ik geef mijn camera aan mijn buddie met de vraag of zij het filmpje wil doen, haar kennende gaat ze die vis niet vasthouden, dit wordt dus een solo klus. Na een kort onderzoek blijkt dat de angel van een vislijn in haar rechterborstvin vast zit. Ze heeft zich al zo fel los proberen te trekken dat deze behoorlijk beschadigd is. De angel blijkt vast te zitten in het harde gedeelte van de vin. Dit wordt een klote karwei, zeker zonder passend gereedschap .

Het uiteindelijk resultaat; ze zwemt weer vrij rond. Wel gehavend aan die vin, maar hopelijk geneest dat nog!

Waarvan ik dacht dat het een zeelt was die lag te rusten, bleek het een dier in doodsangst te zijn toen wij langs kwamen. Met al onze goede bedoelingen zal dit niet het meest mooie moment van haar leven zijn geweest toen ze kennis maakte met duikers.

Gelukkig hebben wij onze duik nog af kunnen maken met wel een goed gevoel en nog een mooie karper en een zeelt gespot.
Deze hebben we wel vrij en ongehavend ervandoor zien gaan toe wij langs kwamen.

De cameravrouw was Helma. Met alle lof dat ze toch nog wat op heeft kunnen nemen terwijl de camera nog aan mij vast zat. Met dank aan Jessica Ruijs voor de nodige edit (die ondertussen toch al landelijke faam heeft door haar film in de Amsterdamse grachten) en er toch nog wat van heeft kunnen maken.

Voor mijzelf als reddende engel een moment om nooit te vergeten. Iets wat me in bijna 1000 duiken nog nooit was overkomen, wat ik alleen van internet ken en dan gaat het altijd om walvishaaien, schilpadden en dolfijnen of andere dieren met een hoge aaibaarheids factor. Hopelijk hoef ik de volgende 1000 duiken alleen maar weer oude vislijnen op te ruimen.