Dirk van den Bergh – Wie hoor ik daar nog zeggen dat duiken in zoetwaterplassen saai is?
Buddy Pierre is op facebook ingegaan op een uitnodiging van de DiveLunatics om daar eens te gaan duiken. Echt iets voor hem, want hij is ook zo’n (dive) lunatic …
Datum: 23 juli 2016
Duiklocatie: Boschmolenplas
Wel die moet eens gaan duiken in de Boschmolenplas!
Om 09.30 uur zijn we na 130 Km rijden ter plaatse. Oeps … wat is dat hier allemaal … het duikcentrum gaat maar pas open om 10.00 uur en de parking staat al zo goed als vol … en er blijven maar auto’s toekomen! Waarom heb ik me toch laten verleiden om hier op een zaterdag naartoe te komen? Ik ga er al meteen aan toevoegen dat we in het water helemaal geen last hebben gehad van al dat volk: tijdens onze eerste duik komen we slechts één buddypaar tegen, tijdens de tweede duik een paar meer, maar ook dan alleen maar in de buurt van de vertreksteiger. De plas is duidelijk groot genoeg!
Pierre gaat op zoek naar de leden van de DiveLunatics, een groepje Nederlanders, waarmee hij heeft afgesproken. Even een fotootje op internet oproepen en ja hoor, die kletskop ginds, dat moet Marcel Suchan zijn … We maken kennis. Ook Ricardo Kleinjan en Jeroen Molenaar van het clubje zijn van de partij.
Tijdens onze eerste duik komen we achtereenvolgens reefballs, een paddenstoel, een auto, een raket, een anker, de ruines, de beeldentuin, een wrakje en de getraliede maagd tegen. Deze objecten bevinden zich allemaal beneden de 12 meter en we zitten daar onder de thermocline: de watertemperatuur is van 22°C naar 9°C gedaalt! Ik heb een natpak enkel 7 aan en na 25 minuten kunnen de beelden me gestolen worden! Gedaan met zoeken en terug richting oever. In het ondiepere zitten heel veel visjes. Pierre gaat even aan de oppervlakte zien waar we ons bevinden. Hij doet teken dat het naar links is. Ik denk nog, hoe kan dat nu, zijn we dan zo ver van onze koers afgedwaald? Wanneer we wat later samen nog eens gaan kijken blijkt inderdaad dat hij een verkeerde steiger voor ogen had! Maar … een geluk bij een ongeluk: het is op deze foute, ondiepe route dat we de reuzekarpers ontmoeten! Mijn luchtvoorraad is inmiddels gezakt naar 34 bar! Ik besluit het grootste gedeelte aan de oppervlakte terug te zwemmen. Pierre heeft zijn octopus al losgehaakt! Voorbeeldige buddy! Ik kom uiteindelijk met 18 bar aan de steiger en zit daar toch een grote snoek zeker! Ik duik nog even onder, maar laat het filmen ervan wijselijk aan Pierre over … Ze gaan er geen zaak aan doen met de forfaitaire prijs voor het hervullen van mijn fles!
In het vulstation weten ze ons te vertellen dat de karpers al maanden niet meer gezien waren. Lucky us!
De tweede duik gaan we maar heel even naar 11 meter. Op onze route komen we nu een bootje, een vliegtuig, takkenbossen, een autoband, een schatkist en een kanon tegen. We gaan dezelfde weg iets ondieper terug. Ik zwem door een buis en krijg een verwijtende vinger van mijn buddy, waardoor hij duidelijk wil maken dat ik nog geen brevet grotduiken heb! Er zitten weer ontelbare visjes. We zien nog twee snoekjes en bij de steiger kan ik een derde snoek van heel dichtbij filmen!
Dit was een heel leuke duikdag, zeker voor herhaling vatbaar. Bedankt voor het initiatief DiveLunatics!
