Petra Smit – Weekendje MS Bull

De boot is veranderd, maar de hoogtepunten van een weekend bootduiken zijn er nog. Duikreporter Petra Smit duikt een weekend in Zeeland met de MS Bull en geniet van de sepiola’s, zeepaardjes, naaktslakken en uitsmijters met spek.

Datum: 10 juni – 12 juni 2022
Duiklocatie: Oosterschelde
Foto’s: Jeanette Zoetendal

Al een aantal jaren plan ik met een aantal vrienden een weekendje op de Tertius in. Zo ook dit jaar. De Tertius is inmiddels verkocht en we mogen opstappen op de MS Bull. Dit schip ligt op dezelfde plek in de haven van Bruinisse. Dus op vrijdagmiddag zetten wij koers naar Bruinisse om vervolgens op een schitterend luxe schip op te mogen stappen waar we verwelkomd worden door Ruud en Elly. We sjouwen onze duikspullen aan boord, leggen de overige spullen in onze hut en gaan vervolgens aan de koffie en thee.

Normaliter is de eerste duik op de plaat van Oude-Tonge maar i.v.m. de instabiliteit van de hangcultuur wordt besloten om de avondduik bij Anna Jacoba Polder te maken. Een buddypaar slaat deze duik over dus met nog een buddypaar springen we van het schip af. Het zicht is slecht maar desondanks worden we blij van de sepiola’s en zowaar ook nog een snotolfje. Het andere buddypaar komt nog blijer boven; zij hadden een ontmoeting met een zeepaardje gehad!

We hoeven onze sets niet af te bouwen, de vulslang komt naar onze tanks toe. Dat scheelt weer een hoop gesjouw, fijn! De MS Bull heeft een gezellige huiskamer en met biertje en een chippie kletsen we bij.

De volgende dag is onze eerste duik bij Goudzwaard. Ook hier is het zicht slecht maar ook hier worden we weer blij van de sepiola’s in diverse afmetingen. Na de duik hangen we op de luxe bank op het achterdek. Ik heb gevulde bolussen meegenomen en die worden met smaak verorberd.

De lunch is altijd bijzonder goed: gebakken eieren met kaas en/of ham en/of spek. Daarna maken we een driftduikje bij Quaak. Vanwege de snelheid is het lastig om echt dingen te spotten maar het driftduik gevoel maakt dat goed. Na de uitgebreide nasitafel van Elly duiken we bij de kademuur van Zierikzee. We duiken hier elk jaar als we met de boot mee gaan en ook dit jaar stelt het niet teleur: kraakhelder zicht! Ik ben al blij met één Blauwtipje. Een ander buddypaar heeft er tientallen gespot. Het wemelt van de ruwe wratslakken met eisnoeren. De kers op de taart is voor mij de gehoornde slijmvis, die zich ook nog een tijdje laat bewonderen door ons. We komen allemaal laaiend enthousiast op de boot terug en vragen of we de ochtendduik hier ook kunnen doen. Omdat we i.v.m. de wind niet voor anker op deze plek kunnen gaan moeten we de haven van Zierikzee in maar de kosten daarvan zijn aanzienlijk. Dus we stellen voor om het liggeld te delen door de buddyparen. Gelukkig zijn Ruud en Elly heel flexibel en de havenmeester wordt meteen gebeld. En er is nog plek! Dus we overnachten in Zierikzee. I.v.m. de kentering wordt het een early morning dive. Die avond wordt het iets later dan de bedoeling is. Gezelligheid kent geen tijd 😉 Dus het is een kort nachtje en dan ook nog eens niet kunnen slapen…. Dus ik sta niet helemaal fris en fruitig op maar met wel heel veel zin in de volgende duik.

We varen om 7.15 uur de haven uit en liggen tegen 8.00 uur in het water. Dit keer met z’n drieën. Het zicht is iets minder dan de avond ervoor maar nog steeds goed. We gaan op zoek naar de Blauwtipjes en daarvan vinden we er een zestal. Als ik in de zeecypres eisnoeren ontdek ga ik op zoek naar een slak. Al snel ontdek ik de kleine boompjesslak! Ook nu komen we ontzettend veel ruwe wratslakken en nog veel meer eisnoeren tegen. Onder het karakteristieke eisnoer vinden we een milleniumwratslak. Tot mijn verbazing vind ik ook een flink stuk dodemansduim. Die heb ik voor het laatst gezien in 2018 en pas onlangs bij De Brug en Plompetoren heb ik weer wat kleine stukjes gespot.

Na het ontbijt varen we nog even naar een plaat waar een grote groep zeehonden liggen te chillen. Dan is de laatste duik aangebroken. En die maken we ook weer bij Anna Jacobapolder. Het zicht was beter dan vrijdagavond en we maken er een relaxed duikje van. Aan boord gekomen spoelen we onze spullen en gaan daarna lunchen. Elly heeft soep gemaakt en met een stokbroodje erbij genieten we op het achterdek, in het zonnetje.

Rond 16.00 uur arriveren we weer in de haven van Bruinisse waarna we alles weer van boord sjouwen en de tankvullingen en drankjes afrekenen. Met de belofte om volgend jaar weer terug te komen nemen we afscheid van onze duikvrienden en de schipper en zijn vrouw.