Het was me een week…
Nee, ik heb nog niet op hét wrak gedoken. Nee, ik ben ook niet bij het transport van het schip naar de Grevelingen geweest. En toch heb ik het idee dat ik het al heel goed ken.
Hoe dat kan? Heel simpel, dankzij al die mensen van DuikeninBeeld die er wel bij zijn geweest en die haast live verslag hebben gedaan. En dankzij al die andere mensen die bij het wrak betrokken zijn en beeldmateriaal beschikbaar hebben gesteld voor publicatie.
Vorige week dinsdag al waren Karin Brussaard, Casper Douma en Cora Knopper bij het transport van het wrak van de Schelphoek naar Scharendijke. Een klein beetje jaloers was ik wel toen ik de foto’s zag van dit historische transport. Maar nog meer toen ik zag hoe zij lekker in het zonnetje op de boot zaten (en ik achter de pc dus…).
En vrijdag waren zij er weer in alle vroegte om getuige te zijn van het afzinken én om de eerste duik te maken. Al liep de dag iets anders dan gepland. Voor hen en ook voor mij. Volgens afspraak mailden ze tijdens het afzinken steeds weer foto’s zodat wij iedereen die er niet bij was, konden laten meegenieten via Facebook en Twitter. Eenmaal onder zou onze ‘live’ verslaggeving erop zitten.
Tenminste, dat was het plan. Tot het bewuste telefoontje…het wrak is zoek. Het eerste wat bij me opkomt, is ‘neem iemand anders in de maling’, maar het blijkt serieus te zijn. Niemand snapt het. Ook op de sociale media wordt ongelovig op onze post gereageerd. Het werd een hectische middag met veel heen en weer gebel, af en toe een foto en veel vragen van buitenaf. Kon ik ze maar beantwoorden.
De hectiek gaat door, ook als het schip – gelukkig – weer terug is gevonden. De eerste duik wordt gemaakt. De filmbeelden van Aqua-vids.com en een dag later van Duikcentrum Scharendijke komen binnen en roepen weer veel reactie op. Karin Brussaard stuurt haar eerste onderwaterfoto’s en Cora en Casper schrijven hun verhaal. En ik? Ik lees, ik plaats en ik leef mee alsof ik er echt bij ben.
Het was de week van het wrak, ook voor DuikeninBeeld. Het had wat voeten in de aarde of eigenlijk het slib, maar het schip heeft z’n plek gevonden… Binnenkort maar eens een duikje maken.
Foto: Karin Brussaard
